Daarna op naar het dock. Ze moesten even wachten tot iedereen compleet was. Luuk wilde naar het dock. Merel zei dat ze moesten wachten op de dolfijntrainster, want zij bepaalt wanneer ze ernaar toe gaan. Merel zei dat hij dan een dominante stem nodig heeft, 'zo gaan we het doen'. Geef Luuk geen keuze. Anders dan normaal waren de dolfijnen nu al aan het zwemmen. Normaal moeten ze geroepen worden. Toen iedereen zo ver was, waren de dolfijnen verdwenen. Ze hebben als eerste maar een oefening gedaan met de pilatesrol op het dock. Luuk ging er keurig op liggen. Leek het wel fijn te vinden. Op deze manier "stretch" je de schouders naar achteren. Luuk loopt normaal met zijn schouders naar voren. Zo zoeken zijn schouders daarna het middelpunt wat zorgt voor een mooie rechte houding. Wel om de dag 5 minuten doen. Omdat Luuk het zo goed toe liet, gaan we in Nederland even op zoek naar zo'n rol.
20 Minuten later was er van Chabelita nog steeds niets te bekennen. Er was al 1 dolfijn op komen dagen, maar de rest had geen zin blijkbaar. Merel besloot met Luuk naar een ander dock te gaan, dichterbij zee. Papito had namelijk wel zin. Bij Papito hoort ook weer een andere dolfijntrainster. We waren heel benieuwd hoe Luuk zou omgaan met deze verandering, een andere ruimte en andere trainster. Maar Luuk vond het geen probleem. Hij ging meteen met Papito het water aan en aaide hem alsof hij hem al vaker gezien had. Merel vond het weer heel knap dat hij zo goed met deze verandering is omgegaan. Op zich kan Luuk dat ook wel heel goed. Hij past zich redelijk snel aan. Maar aan de andere kant heeft hij wel structuur nodig, wellicht meer dan wij dachten. Ook moet het duidelijk zijn voor hem. Wij praten altijd standaard 5 minuten vooruit om Luuk te vertellen wat er gaat gebeuren, bv over 5 minuten gaan we naar bed. Dat werkt goed bij Luuk en bij Sem.
Vanmiddag hadden we een zwembad-middagje gepland. Maar Luuk wilde eerste per se picknicken. We wilden het eigenlijk een middagje skippen, maar Luuk stond erop. De drie dingen op 1 bord gelegd en aan tafel alles op gegeten. Daarna liet de zon ons in de steek en had de leguaan ook nog eens in het zwembad gepoept. Dus change of plans en lekker rond het appartement gehangen. Ook heel fijn. Luuk en Sem hebben hun eigen minidisco gecreëerd door op de Ipad heel hard muziek te draaien van Jetti Paletti tot Blurred Lines van Pharell Williams. Heel gezellig!
Het valt ons echt op dat Luuk beter communiceert. Grotere woordenschat en duidelijkere woorden. Hij vormt ook meer zinnen. Het zal nog wel zo zijn dat het vooral ons op valt. Tijdens het laatste evaluatiegesprek bleken hierin ook grote verschillen. Daar maakt hij slechts 2-woordzinnen, terwijl wij vaak 5-woordzinnen horen. Ook weten wij natuurlijk als de beste wat Luuk zou willen vertellen. Ik heb wel eens gelezen dat de ontwikkeling op school een half jaar achter loopt ten opzichte van thuis.
Door Merel is ook verteld dat hij in Nederland even tegendraads kan zijn. Hij mist dan de structuur van deze therapie en moet daar even wennen. En kan hij weer even terug schieten in zijn oude bestaan. Dan zie je als ouders even niet verbetering die we hier wel zien. Maar dat hoeft niet zo te zijn. Belangrijk voor ons is om alles wat we geleerd en gezien hebben toe te passen. Voordeel is dat we nu tijdens de therapie hier ook al actief mee bezig zijn. We krijgen alles op papier mee en natuurlijk kunnen we alles teruglezen in dit blog. Dus dat gaan we voor de volle 100% ook doen!
Morgen de laatste therapiedag...
zittend met alle kinderen uit de klas van sem en luuk bij de hondshaaien hebben we even jullie foto's gezien op de tv
BeantwoordenVerwijderenwe hebben net koekeloere gezien, dat ging over curacao!
heel veel groetjes van alle kinderen
ingeborg & gemmeke