Willemstad en de Grote Knip

Al vroeg waren Luuk en Sem weer wakker, om 6 uur om precies te zijn. Thuis is dat vaak 8 uur. Dit is wel erg vroeg, maar zo kunnen we wel optimaal genieten van de dag, zullen we maar zeggen. Zo waren we ook al vroeg in Willemstad. De vraag is altijd weer hoeveel we van een stad kunnen zien, want het staat zeker niet op het favorietenlijstje van Luuk om dit soort dingen te doen. Nu hebben we ook de buggy van Luuk thuis gelaten. We hebben er goed over nagedacht, maar vinden echt dat Luuk kleinere afstanden moet kunnen lopen zonder meteen op de grond te gaan zitten. Eigenlijk wel een beetje een gedoe en lastig, maar hier hebben we alle tijd en kunnen dus geduldig op Luuk wachten wanneer hij stil blijft staan met zijn handen op zijn rug en boosjes 'nee' zegt.

Als eerste kwamen we langs de drijvende markt in de wijk Punda. Verschillende bootjes aan deze kade brengen de heerlijkste groente en fruit vanuit Venezuela naar Curaçao. Alles ligt keurig uitgestald per soort en het ligt bomvol. De vissersboten verkopen vis die ter plaatse wordt schoongemaakt. De Caribische gekleurde zeilen zorgen ervoor dat de producten beschermt worden tegen de brandende zon. Halverwege de markt had Luuk al geen zin meer. Na wat mokken en zeuren kregen we Luuk toch zover om de hoek om te gaan naar de Handelskade. Dit is het meest bekende en gefotografeerde plekje van Curaçao. Het zijn de prachtig gekleurde in Hollandse koloniale sfeer gebouwde geveltjes. Ze brengen je meteen in Caribische sferen. 

Luuk wilde echt niet meer verder en dus hebben we een heerlijke smoothie besteld op het terras aan de Sint Annabaai. Hier hadden we uitzicht op de welbekende Pontjesbrug, officieel de Koningin Emmabrug. Het is de enige drijvende houten brug in de wereld en drijft op 16 pontons. Als er een vrachtschip, cruiseschip of klein bootje langs moet, dan start de motor en gaat de brug volledig naar de zijkant. Op het moment dat wij er zaten kwam er een immens vrachtschip voorbij. Prachtig om te zien, Sem keek zijn ogen uit! De vraag was even of het schip ook onder de Koningin Julianabrug kon. Deze brug is 55 meter hoog en vanuit heel Willemstad te zien. Luuk en Sem willen er het liefste de hele dag overheen rijden.

We zijn nog even over de wiebelende Pontjesbrug gelopen en toen maar besloten weer naar de auto te gaan. Uiteindelijk Luuk toch nog een heel stuk moeten tillen. Met deze hitte en zijn 22 kilo is dat eigenlijk niet te doen. Blijft lastig en jammer ook dat we niet meer van Willemstad hebben kunnen zien. Maar terug gaan we zeker nog wel een keer!

Omdat het nog steeds vroeg was, zijn we gereden naar de Westpunt van Curaçao. Hoe anders als de weg naar Willemstad is deze weg. Het is veel groener en her en der kom je een slapend klein plaatsje tegen. Een deel van de weg ga je door het Christoffelpark. Daar schijn je hele grote leguanen tegen te komen. Gisteren bij het zwembad bij het appartement kwam er ook een leuk exemplaar om de hoek kijken. Over de rand van het zwembad om precies te zijn. Sta je toch even gek te kijken als je in het water bent. Maar goed, op naar de Grote Knip of Playa Abao genaamd. We hadden al gehoord dat het uitzicht op het strand prachtig is en je hier een van de mooiste delen van Curaçao ziet. Net als de stranden die je kent uit de films. Het was werkelijk prachtig. Ooit zijn we met z'n tweeën in Thailand geweest en daar zijn de stranden ook zo mooi. Nooit gedacht dat we met 2 kids hier ook nog eens een duik konden nemen!

Jammer dat op het strand en in het water heel veel glas lag en onze zwemschoenen nog in het appartement lagen. We hebben een hele lange duik genomen, maar daarna het water niet meer in durven te gaan. Zou toch erg vervelend zijn als Luuk juist nu glas in zijn voetje zou krijgen en daardoor niet meer kan zwemmen. Wel heerlijk geluncht, friet met een frikadel. Leon en de kids weer helemaal blij ;-)! 

Hoewel Luuk de vakantie en het zwemmen erg leuk vindt, is hij nog niet helemaal in zijn element. Het lijkt erop dat hij echt even moet bijkomen van een jaar school, moet wennen aan de warmte en het tijdsverschil misschien. En daarbij zit hij ook helemaal onder de muggenbeten. Ikzelf ook en dat is natuurlijk ook niet echt fijn. Heel blij dat we een paar dagen voor de therapie al op Curacao zijn zodat Luuk even kan bijkomen en wennen.