tag:blogger.com,1999:blog-33173452749933260922024-02-08T06:00:03.719+00:00Luuk naar de dolfijnen!Unknownnoreply@blogger.comBlogger60125tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-20501716155361091662014-06-19T22:41:00.002+01:002014-06-19T23:24:49.473+01:00Naar groep 4!!En dan hebben we vorige week gehoord dat Luuk volgend schooljaar naar groep 4 gaat! Wat een geweldig fijn nieuws. We hebben keihard geknokt om dit te bereiken. Maar het allerbelangrijkste is dat het nu goed gaat met Luuk op school. Iedereen is tevreden, enthousiast en heeft zijn weg gevonden om Luuk zo goed en prettig mogelijk te begeleiden, ondersteunen en dingen te leren. De kinderen vinden het leuk in de klas met Luuk. De juffen zijn blij en trots. De begeleidsters zijn trots. Heel het team heeft vol enthousiasme, maar zeker in begin van de tweede start in groep 3 hard gewerkt om te bereiken waar we nu zijn . En dat is hoe wij denken dat een kind met Downsyndroom kan integreren in het reguliere basisonderwijs. Luuk leert van de kinderen, maar de kinderen geven ook aan dat ze van Luuk leren. De juf leert van de begeleiding in de klas en andersom en samen vormen ze 1 team. Luuk heeft een plek in de klas in plaats van buiten de klas. Hij hoort erbij! Hij heeft speelafspraken. We geloven met z'n allen weer in Luuk. En het meest gebruikte woord de afgelopen week tijdens het overleg is TROTS! <br />
<br />
Daarbij heeft hij weer een spurt gemaakt in zijn ontwikkeling. Spraak gaat vooruit en hij maakt langere zinnen. Hij voelt zich begrepen (wat nog niet altijd is), maar we doen ons best. En met picto's of gebaren of de woorden op zijn vingers te laten vertellen, komen we een heel eind. Luuk is hierdoor minder gefrustreerd. Zijn sterke eigen wil en daardoor soms moeilijk gedrag kunnen we door middel van duidelijke afspraken binnen de perken houden. <br />
<br />
En Luuk begint steeds beter en meer te lezen! Middels de methode "Zeggen wat je ziet". Hij vindt het leuk en het is een om mooie manier om het lezen verder uit te breiden.<br />
<br />
<a href="http://youtu.be/9wqhhDgXpeU">Filmpje Luuk leest (groep3)</a><br />
<br />
Nu 3 maanden na de intensieve zindelijkheidstraining kunnen we zeker zeggen dat Luuk zindelijk is. Dag en nacht! Het ging de eerste weken na de training redelijk goed, maar hij had toch nog wel wat ongelukjes. Hierna is het heel goed gegaan. 's Nachts geeft Luuk zelf aan als hij moet plassen. En overdag ook. De laatste weken gaat het even wat minder. Iets meer ongelukjes. Hij is ook best moe. Net als broer Sem. Toe aan vakantie. Waarschijnlijk reden om er even wat nonchalant mee om te gaan. Maar een terugval kan natuurlijk. Een periode van 8 weken is het fantastisch gegaan. We durfden het eigenlijk niet te geloven! <br />
<br />
Nog een paar weekjes en dan is het vakantie. Iets waar we, geloof ik, allemaal aan toe zijn. Best een hectisch en emotioneel jaar is het geweest. Met een goede afloop, wat maakt dat je strubbelingen beter een plekje kan geven. Knokken moeten we op de een of andere manier altijd met Luuk. Althans met de buitenwereld. Knokken voor een plekje in de samenleving. Het gaat niet altijd vanzelf. Maar dat is niet erg. Dat doen we graag. Voor Luuk. En knokken voor acceptatie en begrip voor de situatie met Luuk. Wij doen als ouders hetgeen waarvan wij denken dat dat het beste is voor Luuk. Niet iedereen begrijpt de keuze altijd die we (moeten) maken. Grotendeels wegens onwetendheid en omdat men denkt dat een andere oplossing eenvoudiger is. Wat zeker niet altijd het geval is. Het is weleens lastig omdat wij altijd de beslissingen voor Luuk zullen moeten maken. Gedwongen of niet. Heel belangrijk is dat wij altijd vertrouwen blijven hebben in Luuk. Wij geloven in hem. Wij laten ons niet zomaar uit het veld slaan. Daarbij proberen we zo reëel mogelijk de dingen te bekijken. Dat is cruciaal. Je moet je 'niet gek laten maken'. En of je het achteraf goed hebt gedaan? Dat weet je nooit. Met de stichting De Upside van Down stellen we als doel een positievere beeldvorming rondom Downsyndroom. Om mensen met Downsyndroom zoveel mogelijk te laten integreren in onze maatschappij. Telkens als ik van andere ouders bepaalde situaties hoor of neem de situatie met Luuk, dan bedenk ik me steeds dat het helaas toch nog hard nodig is. Luuk en alle andere kids, jongvolwassenen en volwassenen met Down zijn afhankelijk van de houding van maatschappij. En aan die verbetering draag ik graag een steentje erbij. Die van ons komen er wel!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLlDylLs6ee12i_fn_CNrZHPBg0J4vvy8XCNNv8U0zIBhfyHC5EIT2extu9TDoy3RuAJbx9K8chJs7YvZkPCs0P9MZ2MWRU_k5N059mLc36IHBLEIru89EO5WvAc5K87gYXJdUPsEH2cbU/s1600/foto+06-2014+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLlDylLs6ee12i_fn_CNrZHPBg0J4vvy8XCNNv8U0zIBhfyHC5EIT2extu9TDoy3RuAJbx9K8chJs7YvZkPCs0P9MZ2MWRU_k5N059mLc36IHBLEIru89EO5WvAc5K87gYXJdUPsEH2cbU/s1600/foto+06-2014+1.JPG" height="320" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO__xklbI_FXR53Fzt2LrEASHSryaKKeXE7i3SuCR1kIHgNh-fl5u0yZ2fT46XeQRY6JR5AHI_AJHsEvGvmnIbsEhqv97sM6KQhIHAeSRd6xmjfo70d5JHZuWXYhDAiktXUvBelH77YUZi/s1600/foto+06-2014+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhO__xklbI_FXR53Fzt2LrEASHSryaKKeXE7i3SuCR1kIHgNh-fl5u0yZ2fT46XeQRY6JR5AHI_AJHsEvGvmnIbsEhqv97sM6KQhIHAeSRd6xmjfo70d5JHZuWXYhDAiktXUvBelH77YUZi/s1600/foto+06-2014+2.JPG" height="320" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmDeH7DFuuA5TgQ5uMhi5yim510XKQsTGXlg8WEkYcS1qFKvYbwGDw-4z1C12A8KJDsEWQBgqXF90spTzby1hhqW3FTQz6y4XnTKCFXGxgSOy8s255tLiuJ62lEeIHagk94TfcbQ4rBo_Y/s1600/foto+06-2014.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmDeH7DFuuA5TgQ5uMhi5yim510XKQsTGXlg8WEkYcS1qFKvYbwGDw-4z1C12A8KJDsEWQBgqXF90spTzby1hhqW3FTQz6y4XnTKCFXGxgSOy8s255tLiuJ62lEeIHagk94TfcbQ4rBo_Y/s1600/foto+06-2014.JPG" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-48668575614641912272014-05-22T21:58:00.003+01:002014-05-22T22:43:51.161+01:00Het broertje van...Wat ben ik trots. Ongelofelijk trots! Terwijl wij alle middelen hadden ingezet om de schoolcarrière van Luuk weer tot een succes te maken, is er maar 1 die hierin de belangrijkste rol heeft. En dat is Luuk. En Luuk valt niet te sturen hierin. Puur noemen ze dat in de mooiste betekenis van het woord, maar in dit geval kan het ook aangeduid worden als Luuk doet vooral waar hij zin in heeft en uit dat ook. Is iets niet leuk, dan zegt hij dat en moppert een beetje rond. Is iets leuk, dan danst hij door de kamer. <br />
<br />
Een maand geleden hadden we de eerste evaluatie op school sinds de nieuwe aanpak. Inmiddels is het team uitgebreid met een tweede begeleidster. Nu dus twee geweldige mensen met een enorme inzet en een hele grote klik met Luuk. Bovenal hebben ze vertrouwen in Luuk. En dat is belangrijk. Aan tafel zaten ook de nieuwe ambulant begeleidster, de juf, de interne begeleidster en het team van de zorginstelling. 9 mensen die het gaan hebben over een kleine jongen van 7. Ieder doet zijn verhaal. En naarmate de verhalen vorderde, groeiden wij in trots. Wat doet Luuk het goed! De verwachting dat Luuk zich zo snel zou herpakken was wat kleiner, maar niets was minder waar. Luuk is binnen no-time gegroeid in alles. Spraak, concentratie, werkhouding, samen werken, gedrag, noem maar op. Geen enkel negatief geluid. Wat fijn, wat fijn! De intern begeleidster was benieuwd hoe dat nu zou gaan, elk moment begeleiding. Daarbij werkt de begeleidster nu ook op de gang naast de klas en niet meer in een kamertje achteraf. Wat voor impact heeft dat op de juf, op de klas? Maar ze heeft nu gezien dat het werkt. De kinderen kunnen zien waar Luuk aan werkt, zijn soms zelfs onder de indruk van zijn kunnen. Luuk blijft zo ook betrokken bij de klas. de begeleidster zit veel in de klas. Maar doet dat geruisloos. De klas is er aan gewend, maar ook de juf geeft aan dat het een fijne samenwerking is en geen last heeft van deze aanwezigheid. De map van Luuk staat ook weer vol mooie berichten! Kleine mijlpaaltjes en mooie momenten voor Luuk of voor de juf of voor de begeleiding. Laatst het bericht dat de kids in de klas aan het voorlezen waren. Luuk wilde ook wel. Voor in de klas, begint hij te lezen. Het ging goed. De kids waren onder de indruk en riepen dat Luuk het zo goed deed. Luuk ging steeds harder lezen. Aan het einde van het verhaaltje ging iedereen hard klappen en juichen. Luuk groeide van trots. En zo ook de juf en de begeleidster! Mooi! En Luuk wilde nog een keer. Luuk was deze week het zonnetje van de week. De kinderen mochten benoemen waar Luuk goed in is. Kinderen verstaan hem nu beter en opvallend was dat Luuk zo goed stil kan zitten. Daar kunnen de andere kinderen nog wat van leren, werd gezegd! <br />
<br />
Conclusie op dit moment: een leerbaar, vrolijk en enthousiast kind. Zeker 180 graden gedraaid ten opzichte van een paar maanden geleden. Gelukkig hebben wij het vertrouwen in Luuk niet opgegeven en heeft het bijna helemaal nieuwe team hem nog deze kans gegeven. Hij heeft zich h<span class="text_exposed_show">eel snel herpakt en laten zien dat hij het kan. Binnenkort praten we over volgend schooljaar...</span><br />
<span class="text_exposed_show"></span><br />
<span class="text_exposed_show">De enorme wilskracht van Luuk zorgt ervoor dat Luuk verder kan komen, door zet. Een doorzetter dus. Een mooie eigenschap. Maar ook een eigenschap die Luuk het meest in de weg zet. Zijn wilskracht. Luuk drijft zijn zin door, wil bepalen hoe en wat er gebeurt. Dat kan niet altijd. En dat zorgt er ook voor dat zijn broertje daar best last van heeft. Hoewel het veel minder voor komt, moeten we toch nog vaak schipperen. Thuis proberen we dat te vermijden. Kunnen we consequent zijn. Althans proberen we dat te zijn. Maar ergens anders is er niet altijd de tijd voor of willen geen scene maken. Met als gevolg dat we een deal maken met Sem. Want Luuk geeft niet op. Wil Luuk op de stoel in de auto waar Sem normaal op zit. Dan moet je alles uit de kast halen om dat uit Luuk zijn hoofd te halen. En Sem laat niet zomaar alles van zich af pakken. Probeert ook door te zetten. Als het na 10 minuten niet lukt om Luuk op de andere stoel te krijgen, vragen we uiteindelijk of Sem dat dan toch maar wil doen. Weer het gevecht verloren... Sem is dan boos en verdrietig. En dat maakt ons ook verdrietig. Afgelopen week gingen Luuk en ik Sem op halen van school. Met Luuk duidelijk de afspraak gemaakt dat we meteen naar huis zouden gaan als Sem buiten zou komen. Luuk begrijpt het en knikt. Zodra Sem buiten is, zet Luuk het toch op een lopen. Naar het klimrek. En daar blijft hij de komende 20 minuten zitten. En dat is de tweede keer deze week. Alles uit de kast gehaald. Sem wil naar huis, maar moet wachten. Sem moet eigenlijk gaan voetballen en probeert Luuk mee te krijgen. Dat lukt niet. Sem is onder de indruk en dit gebeuren maakt weer indruk op hem. Hij gaat het verhaal vertellen tegen zijn juf die nog buiten staat en de vorige juf van Luuk. De vorige juf van Luuk komt helpen, maar ook dat lukt niet. Ze begrijpen gelukkig de situatie en ik geef aan dat ik het vooral heel vervelend vind voor Sem. Ineens lukt het Sem wel om Luuk uit het klimrek te krijgen. En terwijl ze 20 minuten geleden nog een gevecht hadden, lopen ze nu vrolijk hand in hand naar huis. Sem wil een kus van Luuk, maar krijgt 'm niet. Mijn hart breekt. Ik krijg Luuk ook niet zo ver. Luuk bepaalt in deze. Puur noemen ze dat toch? Thuis mag Luuk niet op zijn Ipad. Consequent zijn. Na 10 minuten is Luuk weer bekeerd, geeft Sem een dikke knuffel, zegt sorry en gaat zonder problemen mee naar de tandarts, voetbal kijken bij Sem en naar de kapper. Pas daarna mag hij van mij weer op de Ipad. </span><br />
<span class="text_exposed_show"></span><br />
<span class="text_exposed_show">'s Avonds in bed wil Sem het er nog wel over hebben. Ik zie de teleurstelling in zijn ogen. Begrijpt niet waarom Luuk andere privileges heeft als hij zelf. En waarom Luuk soms zo slecht luistert. Hij begrijpt goed dat we bepaalde dingen in ons leven dankzij Luuk anders moeten doen. Praten doen we altijd veel. Sem is een gevoelig kind. Toch vind ik het steeds lastiger worden. Sem moet zich vaak aanpassen, thuis. Op school levert dat problemen op, want daar past hij zich niet aan. Dat is zijn rijkdom. Hij staat daar zijn stoel niet af. En wordt dan boos. Ik begrijp hem wel. Maar het is natuurlijk niet goed. De aandacht gaat vaak naar Luuk. Voor zijn mooie momenten, maar ook voor de momenten dat het met Luuk niet goed gaat. Sem merkt dat, voelt dat. En uit dat in boosheid, veroorzaakt door frustratie. Ik wil graag die boosheid van hem af nemen, maar dat lukt niet...</span><br />
<span class="text_exposed_show"></span><br />
<span class="text_exposed_show">Hoewel Luuk een geweldige broer is voor Sem en ze samen onwijs veel plezier hebben, eigenlijk wel 2 handen op 1 buik. En ik zo trots ben op Sem, hij is zo'n kanjer, ontzettend lief en stoer en hij is een nog grotere broer voor Luuk. Helpt hem, zorgt voor hem, vrolijkt hem op, komt voor hem op als er iets vervelends gebeurt, troost hem, en toch raakt het me. Misschien wel juist omdat Sem zoveel doet voor zijn broer. En moet doen. En voor een 5-jarige is dat eigenlijk te veel. Daar kunnen geen Semmiedagen, privileges voor Sem, gesprekken, 1 op 1 momentjes, mijlpalen vieren, grote-jongens dingen doen en kadootjes tegen op. Sem zal zijn weg hierin moeten vinden. Wij kunnen hem hierbij helpen. Iedereen is anders. Dat weten wij en dat weet Sem nu ook. Hij accepteert Luuk zoals hij is en dat is veel waard. Maar toch, het blijft lastig...</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimGljNldVnvUeIMWPgoDLBpnIXbmuYQfZxEmcPQzKFgfqrAsd8w6EMZcS8CwfoDz58JUC6ycBkBFgBWl77V1iM3e4ThEYi7Ix9-tKmKo1hObxqg9vLVvvXU_2XfwJ3UGg-YuH93s6TKGWz/s1600/Diploma.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimGljNldVnvUeIMWPgoDLBpnIXbmuYQfZxEmcPQzKFgfqrAsd8w6EMZcS8CwfoDz58JUC6ycBkBFgBWl77V1iM3e4ThEYi7Ix9-tKmKo1hObxqg9vLVvvXU_2XfwJ3UGg-YuH93s6TKGWz/s1600/Diploma.JPG" height="320" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<em>(diploma B voor Sem en diploma Super-sterk voor Luuk!)</em></div>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-39029987363678848782014-03-06T22:10:00.000+00:002014-03-12T08:07:24.428+00:00School en meerWellicht heb ik het al eens eerder vermeld, maar het leventje van Luuk is eigenlijk nooit saai te noemen. Er gebeurt altijd wel wat. Niet eens zo zeer door Luuk zelf, maar door de dingen om hem heen. Het drukke schema wat Luuk in zijn eerste levensjaren had, is nu gelukkig een stuk minder druk. Ondanks dat hij op een reguliere basisschool zit, heeft hij slechts 2 vaste verplichtingen per week en dat is zwemmen en fysiotherapie ofwel gymen. En dat is eigenlijk een groot feest! We hebben de luxe dat de logopediste wekelijks op school komt. En met zijn gezondheid gaat het zo goed, dat we dat kunnen beperken tot jaarlijks een bezoekje aan de kinderarts en KNO-arts en iets vaker aan de oogarts. Waarbij hij bij het audiologisch centrum laatst een gehoortest heeft gehad die voor het eerst in zijn leventje bijna helemaal goed was! En dan te weten dat hij, toen hij 6 maanden oud was, is gestart met gehoorapparaten. Vochtproblemen is het antwoord op zijn voorheen slechtere gehoor. Zo zie je maar! Na 7 keer buisjes te hebben gehad, kunnen we, naar het lijkt, dit hoofdstuk afsluiten.<br />
<br />
Fijn dat het medische gedeelte een beetje achterwege gelaten kan worden. Op school daarentegen is het even wat minder gegaan. Groep 3 is nu eenmaal ook even niet niks en voor ieder kind een flinke overstap van de kleuterschool. Vanaf de zijlijn hebben we een tijd moeten toe kijken dat het een stuk minder goed ging met Luuk. Niet helemaal vanaf de zijlijn, want we hebben vele gesprekken gevoerd op school. Luuk zat niet goed in zijn vel, dat vond school en dat vonden wij. De juf vond het lastig worden, maar de kinderen door zijn tegendraadse gedrag ook. Oeh, en dat doet pijn! Bijna dagelijks werden we gebeld dat Luuk niet luisterde en bijvoorbeeld niet naar binnen wilde. Dat hebben we maanden vol gehouden. Vanuit het werk op en neer naar school. Dan lukte het vrijwel meteen weer. Luuk liep gelukkig meteen mee en zo konden we hem weer in de klas achter laten. Maar daarna meteen weer elke minuut kijken op de telefoon of school weer gebeld had. En ook weer de opluchting als het 14.00 uur was en Luuk bij opa en oma was. Konden we in ieder geval weer even een paar uurtjes ongestoord werken... Niet een houdbare situatie dus. En dus kwam Luuk ineens 2 weken thuis te zitten. Om iedereen even bij te laten komen en te zoeken naar een oplossing...<br />
<br />
Door zoveel op school te zijn geweest zagen we wel al verbeterpunten. Een lang traject, waarbij je als ouder ook even een tijd machteloos staat. Twijfel, machteloosheid en uiteindelijk keihard knokken. Dat typeert de laatste maanden. Met als gevolg dat alles is omgegooid op school voor Luuk. Een nieuwe ambulant begeleidster en een nieuwe begeleidster voor elk uur dat Luuk op school is en minder uren naar school. De helft om precies te zijn. Deels omdat er niet meer budget is, maar ook deels omdat het voor Luuk beter is om iets meer rust te hebben. Luuk heeft op deze wijze in een maand kunnen laten zien of deze aanpak werkt voor hemzelf, maar ook voor de juffen en voor school zelf. De belasting was voor eenieder te groot. En het is tot nu gelukt! Luuk heeft zich enorm snel herpakt. En daar ben ik zo trots op! Een maand is niet lang, maar de situatie was te lastig. <br />
Aan het einde van de eerste week <span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">ging ik Luuk iets eerder uit school halen. Kijk ik stiekem door het raam, staat Luuk boven op een stoel. Alle kinderen kijken zijn kant op. Ik hoor de nieuwe begeleidster zeggen dat Luuk de kinderen iets wil leren. Samen beginnen ze het liedje van alle dagen van de week te zingen, met gebaren. Luuk doet enthousiast mee. Na afloop kwam er luid applaus en een grote lach bij Luuk! Iedereen trots! </span><br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Daarna is het alleen nog maar bergopwaarts gegaan. Luuk is op school weer het kind zoals wij hem thuis ook kende. Daarbij zit hij nu thuis ook weer helemaal lekker in zijn vel. De nieuwe begeleidster gebruikt veel gebaren en picto's, waar Luuk enorm goed op reageert. Hij praat meer, beter en duidelijker. Gebruikt thuis ook weer zijn gebaren. Voelt zich begrepen. Maakt zijn opdrachtjes goed. En laatst kwam hij thuis en had hij woordje "boom" nageschreven. En dat smaakt blijkbaar naar meer, want thuis schrijft hij allerlei letters. Ze betrekt ook de kinderen er helemaal bij en geeft de juf veel tips. Bij het evaluatiegesprek vertelde de nieuwe begeleidster hoe goed het gaat. Luuk heeft een kleine week nodig gehad om te wennen aan de nieuwe situatie en uiteraard even gekeken hoe ver hij kan gaan, maar dat is niet ver en dat weet hij nu. Ze vertelde dat Luuk heel echt heel graag wil en dat het zonde zou zijn om dat op te geven. Een leerbaar kind. Hij gaat hard vooruit! Het deed me even denken aan de tijd in Curaçao, het vertrouwen dat ze daar hadden in Luuk. Wat een fijn gevoel! Ook zie je dat een andere aanpak wonderen kan verrichten. </span><br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Al met al is het een situatie geweest voor ons die we niet elk jaar moeten en hopen mee te maken. Het heeft "bloed, zweet en tranen" gekost. En enorm veel begrip van onze ouders. Zij staan achter ons en vangen Luuk nu op als hij niet naar school kan. Zonder hen, is het onmogelijk en dat waarderen wij enorm. We willen het beste voor Luuk. Inmiddels hebben we ook al een paar gesprekken gehad op een speciale school en dat voelt ook goed. Fijne gesprekken en een warm ontvangst als Luuk die overstap zou maken. Het blijft een lastige keuze. Wat is nu het beste voor Luuk. Hij kan niet kiezen, dat moeten wij doen... We moeten blijven kijken hoe het verder gaat. Elke maand evalueren we.</span><br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}"></span><br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Vandaag is hierover een artikel verschenen in het nieuws "Gewoon onderwijs goed voor kinderen met Downsyndroom". <em>Kinderen met het downsyndroom boeken op een gewone basisschool grote vooruitgang, vooral op het gebied van praten, lezen, rekenen en schrijven. Een positieve houding van de school is daarbij cruciaal, plus een goede samenwerking tussen leraren en ouders.</em><br />
<em> Steeds meer Nederlandse kinderen met down volgen regulier basisonderwijs. Dat was 25 jaar geleden nog slechts 1 procent, nu gaat het om meer dan de helft van die kinderen. Dat stelt Gert de Graaf uit Amstelveen in zijn proefschrift waarop hij morgen promoveert aan de Universiteit Gent. <br />Vaak redden leerlingen met het syndroom van Down het een paar jaar op de gewone basisschool, om alsnog naar het speciaal onderwijs door te stromen. Een overstap naar een gewone school in het voortgezet onderwijs is jaarlijks slechts voor gemiddeld tien leerlingen weggelegd. Die jaren in 'een gewone klas', met wat extra ondersteuning, leveren wel flinke winst op. De Graaf stelt dat zo'n klas een rijkere taalomgeving vormt voor de kinderen met Down, met meer complexe taal zowel vanuit de leerkrachten als vanuit medeleerlingen. Reguliere leerkrachten besteden daarnaast meer tijd aan het aanleren van schoolse vaardigheden, dan meesters en juffen in het speciaal onderwijs, zegt De Graaf. Ook wordt de overgang van het oefenen van voorbereidende lees-, schrijf- en rekenvaardigheden naar het daadwerkelijke lees-, schrijf en rekenonderwijs langer uitgesteld in het speciaal onderwijs. Dat is niet gunstig voor de ontwikkeling van schoolse activiteiten.<br />Tenslotte is er in regulier basisonderwijs, dankzij extra geld voor leerlingen met het Downsyndroom, ook meer individuele begeleiding dan bij speciaal onderwijs.<br />Waar de ene school een kind met Down een 'te zwaar geval' vindt, ziet de ander 'een mooie uitdaging'. En een leerling die in groep 3 nog goed gaat, kan in groep 5 vastlopen, zegt De Graaf. Het is allemaal nog wankel, stelt hij. "Kort en bondig geformuleerd, zeggen veel van de ouders eigenlijk: 'Scholen die er samen met de ouders echt voor gaan kunnen het redden met zeer bewerkelijke kinderen'."<br />Afwachten is ook wat er het komende schooljaar gebeurt met de invoering van het zogeheten passend onderwijs, als het individuele rugzakje verdwijnt en minder duidelijk is op welke extra ondersteuning kinderen met Down mogen rekenen. Daarnaast zullen de verschillen per regio groot zijn. "Daar is bij ouders veel onzekerheid over", zegt De Graaf. "Ik hoop dat schoolbesturen oog zullen houden voor de voordelen van integratie, en dat zij voldoende ondersteuning op de gewone school mogelijk blijven maken."</em><br />
<em></em><br />
Een mooi bericht, dacht ik vanmorgen. Dat sluit aan bij hetgeen waarom wij kiezen voor het regulier onderwijs. maar het artikel is niet compleet. Althans dat is mijn mening. Ik ken veel kinderen met Downsyndroom die op het speciaal onderwijs zitten en daar prima op hun plek zitten. Regulier is dan niet aan de orde. Kind afhankelijk dus. Niet alleen wat betreft Down, maar dat geldt voor elk kind. Elk kind is immers anders en iets wat werkt voor het ene kind, werkt niet voor het andere kind. Ook is het erg afhankelijk van school en van de mogelijkheden op school. Op de school van Luuk gaan ze ervoor. En dat is belangrijk en eigenlijk noodzakelijk. Maar als een school de middelen niet heeft of het doorzettingsvermogen heeft, dan wordt een lange en zware tocht. Dan lukt het vaak niet. Speciaal onderwijs is mijn inziens dan nog steeds een heel mooi alternatief.<br />
<br />
De financiële middelen blijven een heikel punt. Wij moeten opnieuw budget aan gaan vragen. De termijn loopt weer af. En gezien de bezuinigingen en nieuwe regels, houd ik me hart vast. We hebben nu een minimaal budget, eigenlijk veel te weinig toe gewezen gekregen. Wordt dat nog minder, dan wordt het een lastig verhaal. Triest is dat eigenlijk. Het zou zo mooi zijn als we voldoende budget hebben voor begeleiding op school, maar ook voor opvang voor de uren dat Luuk niet naar school kan. Wie weet, is het met de nieuwe aanvraag, ons gegund...<br />
<br />
En dan nu het allerlaatste (een Bosschenaar blijft immers ouwehoeren... ;-) ). Laatst werd ik gebeld dat Luuk in aanmerking komt voor een zindelijkheidstraining. Een pilot. Luuk staat op de wachtlijst van 12 maanden om getraind te worden voor zindelijkheid in 6 weken in de thuissituatie. Nu wordt Luuk 5 dagen intern behandeld om zindelijk te worden. En dat start volgende week. Echt enorm spannend en eigenlijk ook wel een opgave. We mogen Luuk in die 5 dagen niet opzoeken... Maar we zien het ook als een mooie kans. Luuk is 7 en half en helemaal niet zindelijk. Dat is lastig en 'raar' en moet eigenlijk echt verbeteren. Dus nog even een pakket aan formulieren inleveren, hopen dat het CIZ de behandeling goedkeurt, een extra garderobe aanschaffen en heel hard duimen!</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilhf-ytk2conZGyx5s6z_AaH11RissAHvN3NMBG7SUN9pytr1JQfjZq5fuSn-oNpvKLKRiKIGXQjFrE-p1JJ96bcXlkbHt0YkrBIcJRggah7xzYx7vNdNPvoKdRhDJbAewn-cCY3YtiBEs/s1600/foto.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilhf-ytk2conZGyx5s6z_AaH11RissAHvN3NMBG7SUN9pytr1JQfjZq5fuSn-oNpvKLKRiKIGXQjFrE-p1JJ96bcXlkbHt0YkrBIcJRggah7xzYx7vNdNPvoKdRhDJbAewn-cCY3YtiBEs/s1600/foto.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}"><br />
<br />
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-54808897770151164202013-11-28T21:54:00.001+00:002013-11-29T07:10:27.510+00:00Keep on dreamingNovember 2013... Het begin van de winter is in aantocht en hoewel Luuk elk jaar een betere weerstand lijkt te krijgen, mogen ze van mij de winters volledig schrappen. Een sluimerend griepje en verkoudheid liggen continue op de loer. En ieder ander kind stort dan even een paar dagen in, maar gaat daarna gewoon door. Maar bij Luuk is dat anders, het heeft een negatief effect op... nou ja, op veel dingen. Zijn gedrag, energielevel en humeur. En dat is jammer. Mijn moeder zegt weleens dat Luuk, nu 7, hierin het gedrag vertoont van een 4 of 5 jarige. De fase van dwars liggen en opstandigheid die Sem ook heeft gehad. Die komt bij Luuk later. Nu dus. Zou zomaar kunnen. Het is heel herkenbaar. Helaas past het niet geheel in het plaatje, althans voor de buitenwereld. Kinderen van 7 hebben over het algemeen deze fase al gehad. Terwijl Luuk zich volledig uitleeft in de "nee-fase", passend bij een 3-jarig kind. En dat is jammer, maar is blijkbaar ook nodig bij de algemene ontwikkeling.<br />
<br />
Dat neemt niet weg dat Luuk megaspongen maakt in zijn ontwikkeling. En hij lijkt het zelf ook te beseffen, want vol zelfvertrouwen ligt zijn visie op zelfredzaamheid en spraak. Hij wil het zelf doen en zelf vertellen! Luuk vertelt hele verhalen. Er zijn gesprekken bij die ik nauwelijks kan volgen.. Maar Luuk is vastberaden, ik moet het gewoon begrijpen. Ik doe uiteraard mijn uiterste best en Luuk kletst dan de oren van mijn hoofd. Uiteindelijk begrijp ik in welke hoek ik het moet zoeken. Maar ook steeds vaker komen er prachtige zinnen uit. Vaak vanuit het niets. Dan ben ik werkelijk flabbergasted! Zei Luuk dat werkelijk? Het mooie is dat Luuk bijna altijd, op welke manier dan ook, duidelijk kan maken wat hij bedoelt. Vanavond bij het naar bed gaan, zegt hij een paar keer "trittuh", beter bekend als "drinken". Ik vraag of Luuk wat "drinken" wil. "Nee", zegt hij, "ik wil trittuh, pijn hier", en wijst zijn keel aan.. Aha, Luuk wil een hoestdrankje! <br />
<br />
Zelfredzaamheid gaat vanzelf. Luuk kleedt zich uit en soms aan. Daarbij maakt hij elke dag hetzelfde grapje door zijn kleding te gooien, terwijl hij in Curaçao heeft geleerd ze keurig aan te geven. Hij ligt helemaal in een deuk en wij lachen elke dag mee. Hij wast zichzelf, poetst zijn tanden. Gewoon de alledaagse dingen. Hij dekt de tafel, zet zijn kommetje in de vaatwasser en ga zo maar door. Hij wil het zelf doen en hij doet het ook zelf. Langzamerhand komt Luuk erachter dat niet alles zo makkelijk gaat... Althans niet bij hem. Hij wil mee met de rest. Hij wil mee met zijn broer. Sem heeft een overwinningskracht (geërfd van de De Vriesjes ;-)) en vindt verliezen moeilijk. Wedstrijdjes en spelletjes zijn voor Sem dus om te winnen, verliezen is geen optie. Als Sem en Luuk een hardloopwedstrijdje doen, wint Sem altijd. En Luuk vindt dat niet leuk, sterker hij vindt het vreselijk. Met zijn matige motoriek gooit hij alles in de strijd om als eerste aan de overkant te zijn. Maar Sem is sneller en eerder. Wij moeten praten als brugman tegen Sem om Luuk te laten winnen. En met moeite laat Sem dat soms toe. Luuk is dan apetrots. Maar het is soms best moeilijk... Luuk zal niet vaak de eerste zijn en Luuk komt daar nu zo'n beetje achter. En zo is dat met meer dingen natuurlijk. Hij raakt een beetje gefrustreerd. Gelukkig hebben we geweldige buurkindjes en vriendjes die het begrijpen en die Luuk af en toe graag laten winnen. Eerlijk is eerlijk, de blijdschap die Luuk daarna heeft, om dat te zien, daar wordt ieder mens blij van!<br />
Maar het is voor mij best moeilijk om te zien dat Luuk niet altijd mee kan. Vooral omdat hij zelf wil en vooral omdat hij zelf beseft dat dat vaak niet lukt...<br />
<br />
En dan school. Luuk heeft het reuze naar zijn zin op school. Heeft vriendjes, wordt volledig geaccepteerd in de klas. Bovenal leert hij heel veel van zijn klasgenootjes. Hij imiteert en kopieert (één van belangrijke karaktertrekken van een kind met Down) en zijn schoolgenootjes zijn het goede voorbeeld bij uitstek. Hij leert van hen heel veel. En daarom hebben wij gekozen voor het reguliere onderwijs. Hij trekt zich op aan zijn klasgenoten. Daar maakt hij mooie sprongen. Niet direct, maar pas later zichtbaar. Maar op de reguliere school gaat het ook snel. En Luuk moet mee. Gelukkig kan hij dat op zijn eigen tempo doen en heeft hij ook zijn eigen plan. Fijn dat die ruimte er is. Het is ook best lastig voor de leerkracht en school. We hebben een presentatie gemaakt over "Downsyndroom en het reguliere onderwijs" en die bestaat uit 20 pagina's. Die 20 pagina's zijn nodig om duidelijk te maken hoe een kind met Downsyndroom zich ontwikkelt, hoe het heel goed zou passen in het reguliere onderwijs en hoe je als team het voor een ieder niet belastend maakt, maar de mooie kanten kan belichten, de kleine stapjes (voor ons grote) kan zien en kan vieren. 20 pagina's is best veel, bij Sem past zijn gebruiksaanwijzing op 1 pagina, maar iemand die de moeite neemt om die te lezen, draagt zijn steentje bij aan een opstap voor het verdere leventje van Luuk.<br />
<br />
Met veel plezier lees ik de verhalen van andere ouders die ook naar Curaçao zijn geweest voor de dolfijntherapie of die daar nu zijn. Geweldig, ontroerend en zo mooi. Het blijft indruk maken. Luuk leest elke avond in zijn boek "Ik ga naar de dolfijnen". Hij wil terug en wil het liefst iedereen meenemen, wat als ik vraag "Wil je naar de dolfijnen, terug naar Curaçao?", noemt hij steevast een rijtje met namen op "opa Piem, oma Kari, opa Het, oma Sien, Sem, papa, mama, Kiem, Lola, Djeeden, Bo.... Allemaal mee!" Vanavond heb ik besloten dat we een keer terug gaan. Een keer terug moeten gaan. De boost, de grote vooruitgang in de ontwikkeling krijg je nergens anders. Niet in Nederland. En niet in zo'n korte tijd. Hoe we het doen, weet ik niet. Wanneer we het doen, al helemaal niet. Wellicht over een paar jaar. Het heeft geen haast, maar voor Luuk en mijn gezin, wil ik deze droom blijven houden.Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-627647430188550462013-11-06T23:11:00.003+00:002013-11-28T22:46:02.809+00:00Dagelijkse gang van zakenMaanden later denken we nog vaak terug aan onze trip naar Curaçao. Niet alleen aan het prachtige eiland, het Caribische relaxte leven, de therapie, maar vooral aan het enthousiasme en de positieve boost. Niet denken in beperkingen, maar in mogelijkheden. Dat is het motto, dat hebben we geleerd over Luuk in Curacao. En daar willen we ons aan vast houden. Het is mogelijk, we hebben het zelf gezien! Soms is dat hier, in het snelle Nederland met al zijn gedoe met budgetten etc, moeilijk vast te houden. We proberen het wel, maar zijn natuurlijk afhankelijk van alle mensen om ons heen. Samen kunnen we het beste uit Luuk halen en krijgen, dat kunnen we niet alleen.<br />
We zien nog steeds vooruitgang bij Luuk en zien nog steeds dagelijks de mooie dingen die Luuk geleerd heeft. Gek genoeg, vergeet je wel eens de dingen die anders gingen voor de trip. Het went al gauw en wordt al gauw een gewoonte. Iets heel tastbaars is het eetgedrag van Luuk. Kan me bijna niet meer voorstellen, maar Luuk at zelden aan tafel en moeilijk groente, fruit, aardappels en vlees. En nu? Hij eet alles! Aan tafel, gezellig met het hele gezin. Alles probeert hij en als hij het echt niet lekker vindt, dan geeft hij dat aan. Hij eet zelfs vis.<br />
<br />
Zijn gedrag is sterk verbeterd. Nauwelijks nog frustratie. 1 op 1 afspraakjes maken, positief benaderen en meestal volgt Luuk dan zonder problemen. We kennen Luuk natuurlijk door en door en ik kijk altijd 5 minuten verder dan Luuk. Weet ook waar de problemen gaan komen. Op die manier kan ik hem voorbereiden. Zit zo wat in mijn systeem om dat te doen. En zo voorkomen we vaak strubbelingen. Maar zelfs als het voor Luuk toch onverwacht gaat, gaat het best goed. Veranderingen lijkt Luuk beter te kunnen handelen. Sinds Curaçao hebben we wel geleerd dat veranderingen toch een probleem kunnen zijn voor Luuk. Hoewel we dat minder goed door hadden of misschien wel wilden zien. Nieuwe schoenen of een nieuwe jas zijn toch lastig. Hij is erg gehecht aan vaste patronen en dus ook zijn oude vertrouwde kleding.<br />
<br />
Het mee lopen gaat ook heel veel beter! En ook dat went. Het gaat vooral heel goed als het een duidelijk plan is. Dus van school naar huis. Maar in een bos, is Luuk de draad kwijt. Geen duidelijke route, je kan immers alle kanten op. Dan gaat hij nog wel eens op de grond zitten. Met een beetje afleiding en een afspraakje lukt het dan wel weer om hem mee te krijgen. Echt boos wordt hij dan niet meer. Luuk blijft wel een beetje koppig. Thuis zien we dat niet zo terug, maar op school wel.<br />
<br />
Tegenwoordig wil Luuk ook mee de winkel in. Dat is altijd een groot probleem geweest. In de buggy al al 2-jarige peuter al. Best een beperking in onze dagelijkse gang van zaken. Nu lukt dat dus wel. Niet meer dan 2 winkels, maar dat is al heel fijn. Laatst was Luuk bij buuf Kim en zij wilde boodschappen doen met Beau. Luuk wilde mee. Buuf kwam vragen of het een goed plan was, maar wilde het sowieso wel proberen. Naar het winkelcentrum nog wel en meerdere winkels. Het ging super. Al wilde hij bij de bakker wel taart. En dat heeft hij ook gekregen. Haha! Luuk is geen snoepkont, maar zo dol op taart. Blijer kun je hem niet maken. Buuf viel het op dat ze een grote bezienswaardigheid is met Luuk. Iedereen kijkt of maakt een praatje. Viel ons al niet meer op.<br />
By the way, de buggy wordt nu helemaal niet meer gebruikt! Na dit winkelavontuur wilde Luuk op eigen initiatief ook met mij mee, brood halen bij de Appie. Luuk zijn eigen karretje en serieus shoppen, want hij neemt die taak dan echt heel serieus ;-). Prima gegaan, totdat we hebben afgerekend en we bij de Hallmark-kaarten komen. Luuk stop hele stapels van 50 kaarten in de boodschappentas! Gratis, dus meenemen, moet hij gedacht hebben. Ik kon hem nu heel goed uitleggen dat dat dus niet de bedoeling is. Een verschil hoor met een jaar geleden!<br />
<br />
We hebben zo veel geleerd in Curacao, dat ik af regelmatig even moet terug lezen, hoe zat het ook al weer. De winter is weer aangebroken, dus dat betekent bijvoorbeeld ook dat het overmatig speekselgebruik van Luuk weer toe neemt. Met de handvaten die we geleerd hebben, kunnen we meteen het een en ander toepassen.<br />
<br />
Helaas is het met het zindelijk worden niet gelukt. Het lukt Luuk niet om op de wc te plassen. En dat is lastig als je hem intensief probeert te trainen. Het kwartje valt nog even niet bij hem. Hij staat op de wachtlijst voor intensieve zindelijkheidstraining. Weken lang trainen op school, thuis etc. Echter is de wachtlijst hiervoor, schrik niet....., 11 maanden!<br />
<br />
De spraak is ook erg vooruit gegaan. De zinnen bestaan nu uit woorden en dus veel beter verstaanbaar. Zeker voor ons. Hij kan zich sowieso goed duidelijk maken aan ons. We begrijpen hem bijna altijd. Geen frustratie dus meer. Er komen heel veel woorden voorbij en samen met de logopediste werkt hij hard aan het verbeteren van de articulatie. En terwijl wij al jaren bezig zijn met Leespraat, globaal leren lezen, heeft Luuk nu ineens interesse in de letters. Dus eigenlijk het lezen dat wordt aangeleerd op een reguliere school. Hij leest bijna het hele alfabet tezamen me te klankgebaren, waarbij de 'd' duidelijk favoriet is. Is namelijk het meest expressieve gebaar ;-). Doordat hij de letters beheerst kan hij ook woorden maken. Hierbij lukt het zogenaamde 'plakken' van het 'hakken en plakken' nog niet. Thuis zijn we aan de slag gegaan met de werkboekjes die op school gebruiken en dat gaat al best goed. Dus we zijn best wel even apetrots op hem!<br />
<br />
Luuk zit nu in groep 3 van het reguliere onderwijs. We hebben een spannende start achter de rug. Want een nieuwe juf, een nieuwe klas, een nieuw handelingsplan en een nieuwe intern begeleidster. Even het 'oude vertrouwde' los laten. Luuk moest ook wel even wennen. We hebben in Curacao gezien dat Luuk leerbaar is en een goede werkhouding heeft. Mits op de juiste manier benaderd met<br />
alle rust en enthousiasme die daarbij het beste effect op Luuk heeft. En dat willen we natuurlijk hier op school door zetten. We weten dat dan het meeste er uit te halen is. De lat lag best hoog en ook de<br />
druk was best veel. Daarbij voelde Luuk zich een beetje een uitzondering in de klas doorat hij veel uit de klas werd gehaald om 1 op 1 te leren. Nu is dat weer een beetje terug gedraaid. Dus weer meer in de klas, waar Luuk het erg naar zijn zin heeft. Luuk wil 'gewoon" gevonden worden en hij voelt het haarfijn aan als dat niet het geval is. <br />
Luuk leert veel door te kijken en te luisteren naar andere. Downers hebben een groot kopieergedrag. Door op deze school te zijn en mee te doen met de rest is dat een enorme meerwaarde. We zijn ook wezen kijken bij het speciale onderwijs. Ook veel pluspunten daar. Maar we willen heel graag nog proberen het reguliere even voort te zetten. Luuk leert veel hier, al zie je dat soms pas na een tijdje. Het is soms even zoeken naar hetgeen wat het beste aansluit bij Luuk. Wij hebben onze ideeen en school heeft zijn ideeen. Dat betekent veel overleg en er samen iets mooi van proberen te maken.<br />
<br />
Laatst ben ik mee gegaan met een boswandeling met de klas. Het is geweldig om te zien hoe hij in de groep wordt opgenomen. Er zijn altijd kinderen in de klas die moeten wennen aan Luuk en dat kan een jaar duren ;-). Maar vooralsnog zijn er ook altijd een aantal kinderen die Luuk heel leuk vinden en graag met hem om gaan. Er is in deze klas altijd wel iemand die met hem op pad wil. Opmerkelijk is dat veel kinderen hem aanraken, hij heeft blijkbaar een hoog knuffelgehalte ;-). Maar Luuk knuffelt alleen met diegene die hem op de een of andere manier dierbaar zijn. Op een gegeven moment<br />
stonden er 4 kinderen om hem heen hem aan te raken. Luuk geeft zijn grenzen aan, het werd hem blijkbaar even te veel, en zegt keurig "stop, hou op", de gouden regel op school<br />
<br />
En dan zijn grote liefde Lola. Een lief, grappig, stoer en knap meisje met lange blonde haren uit groep 2. Zij heeft vorig jaar bij Luuk in de klas gezeten en ze zijn nog steeds dikke vrienden. Lola komt regelmatig hier en Luuk speelt regelmatig daar. Samen dansen op "Kinderen voor Kinderen", spelletjes doen, kleuren, ze hebben veel plezier. En Luuk ontvangt zelfs "liefdestekeningen" van Lola met hartjes en alles er op en eraan! Als moeder geniet ik daar enorm van, zolang het duurt. Voor Sem is het vanzelfsprekend, hij spreekt wekelijks met vriendjes en vriendinnetjes af. Maar die van Luuk zijn voor mij gouden momenten die ik enorm koester!<br />
<br />
Ach, er is nog zoveel meer te melden over dit bijzondere mannetje! We hebben zoveel geleerd en Luuk blijft zich ontwikkelingen. We kunnen niet alles beschrijven.Maar het belangrijkste wat we geleerd hebben over Luuk is dat veel mogelijk is, als je er maar in gelooft!<br />
<br />
<em>"Je bent moediger, dan je gelooft</em><br />
<em>sterker, dan je lijkt </em><br />
<em>en slimmer dan je denkt"</em><br />
<br />
Luuk is en blijft een heerlijk kind! Oké, hij is koppig en wat eigenwijs, maar wat heeft hij toch een hoop mooie eigenschappen en karaktertrekken! Ik leer elke dag weer van hem! Wat ben ik toch enorm trots op hem!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTuxe9RpWKk7WRV6_Iusc7DNWcLSDZF8pQNwx7VQIDcC7D8czFJdweyhgACCn8ZsSfG5pMfj0-mc4hBuODzQhCBenZTVy7rVJFq5JkP_F31YuvBvhMwRrzcYhTlfk1LuU0te_0_Mc5mmSn/s1600/foto+(9).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTuxe9RpWKk7WRV6_Iusc7DNWcLSDZF8pQNwx7VQIDcC7D8czFJdweyhgACCn8ZsSfG5pMfj0-mc4hBuODzQhCBenZTVy7rVJFq5JkP_F31YuvBvhMwRrzcYhTlfk1LuU0te_0_Mc5mmSn/s320/foto+(9).jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6A2kUk4KBU4mIVi5Tl1TT7UtHURpG151QUu7gmT61mK5WO92sIpdKtZiR0IU33arshwQa59Ge9ZVrOd5INiQI0_ZKQEw2Tug0fEfy3Jq4ZKaLJUTm7X4IsZj_WgUexmMZqWAv6bune-VK/s1600/IMG_4735.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6A2kUk4KBU4mIVi5Tl1TT7UtHURpG151QUu7gmT61mK5WO92sIpdKtZiR0IU33arshwQa59Ge9ZVrOd5INiQI0_ZKQEw2Tug0fEfy3Jq4ZKaLJUTm7X4IsZj_WgUexmMZqWAv6bune-VK/s320/IMG_4735.JPG" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNt-rFqp8sDEQH5yefdWGlW2ma_JakyaEwpBK1-zb_t32zxGU3OeKEor0HmZ4mvBT5JHAD5VYQFmhAuWYiZijUc7jFrmbZDAdgfi9eetkRUQ7dLn6oBUCxbjDGarwJHsGe-keiLk-cD0Uv/s1600/IMG_4389.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNt-rFqp8sDEQH5yefdWGlW2ma_JakyaEwpBK1-zb_t32zxGU3OeKEor0HmZ4mvBT5JHAD5VYQFmhAuWYiZijUc7jFrmbZDAdgfi9eetkRUQ7dLn6oBUCxbjDGarwJHsGe-keiLk-cD0Uv/s320/IMG_4389.JPG" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0-ivSMMNaYAUKZfwrgYlIt70W_pYGSjtkCEOEt3mRww72CnpybuoRl1S9MMJkv0DRH-S7pY5-NppimoMQt6XyqXrbzQ_7bXLtoVL0Jrn84WyB0vFvwF_Xz0kLPra4xBFjsaSlZviDy1N8/s1600/IMG_4516.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0-ivSMMNaYAUKZfwrgYlIt70W_pYGSjtkCEOEt3mRww72CnpybuoRl1S9MMJkv0DRH-S7pY5-NppimoMQt6XyqXrbzQ_7bXLtoVL0Jrn84WyB0vFvwF_Xz0kLPra4xBFjsaSlZviDy1N8/s320/IMG_4516.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjha3gCG0G-Cpt7lnpjpm9zVuxk3jmkgJ-AHH4GAB_i3UtMyrzq5AeI6l8zgq-5GkLiKs71eT_po4KaUSoGEMitJ0iOefTc3zr3HpewxzIsSxBxqXtYgGl58hpLNOw3HVCORGqTrb5kCVCm/s1600/IMG_4602.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjha3gCG0G-Cpt7lnpjpm9zVuxk3jmkgJ-AHH4GAB_i3UtMyrzq5AeI6l8zgq-5GkLiKs71eT_po4KaUSoGEMitJ0iOefTc3zr3HpewxzIsSxBxqXtYgGl58hpLNOw3HVCORGqTrb5kCVCm/s320/IMG_4602.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7Il5N4A7lwz39yMhJdsHSrnXYJFfXonJtEuyeXyu2jsXo9G1WZGwzV7sTblS08gcwyVy4NihqE8HAPyg5ZQR2ZNpburPibfvFJJkALSntpEkMMSYRmbYpzMvIkc9YqiRT5P1PU79mzSrY/s1600/IMG_4743.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7Il5N4A7lwz39yMhJdsHSrnXYJFfXonJtEuyeXyu2jsXo9G1WZGwzV7sTblS08gcwyVy4NihqE8HAPyg5ZQR2ZNpburPibfvFJJkALSntpEkMMSYRmbYpzMvIkc9YqiRT5P1PU79mzSrY/s320/IMG_4743.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR0j3OzzjmjoxfrLlcGF75I8GbNE74rmyA5Wdp8Klr7dmObesgUHPn-j40jTNI8VFC9Qos9TlJczeofS_gXgAhOC2fB_MMQ2TIhnLKewbxmV2epALuIf1E20BcT9ELres5sefmSIBSZIo6/s1600/IMG_4600.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiR0j3OzzjmjoxfrLlcGF75I8GbNE74rmyA5Wdp8Klr7dmObesgUHPn-j40jTNI8VFC9Qos9TlJczeofS_gXgAhOC2fB_MMQ2TIhnLKewbxmV2epALuIf1E20BcT9ELres5sefmSIBSZIo6/s320/IMG_4600.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtBO-Zm39eOswHzZdW0Eo7ZbCIRXxd811CP7ndt9ufN136TD7W7BbibLl7RGIrhQgQIQMcw2Py2zcZoMJxLT4Jkj3-noSbKdLSzsTjb4sphAgHxYE3oeBk9DqO0gTEX1YAT13YKPMxgw2V/s1600/IMG_4799.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtBO-Zm39eOswHzZdW0Eo7ZbCIRXxd811CP7ndt9ufN136TD7W7BbibLl7RGIrhQgQIQMcw2Py2zcZoMJxLT4Jkj3-noSbKdLSzsTjb4sphAgHxYE3oeBk9DqO0gTEX1YAT13YKPMxgw2V/s320/IMG_4799.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6NeFdDGkHR9qkxz98gdTqbog19k1UgX-aqXPFyDT_OJRcWTORM2ziEhcYvVNQofKhjbp1ZaxjUwfiPwYC_YJ3zwqtNpvKyasTsB1cos6NhwvqZSYD2uZrbk6r591FoG7AnOXAHnwgoDtb/s1600/IMG_4798.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6NeFdDGkHR9qkxz98gdTqbog19k1UgX-aqXPFyDT_OJRcWTORM2ziEhcYvVNQofKhjbp1ZaxjUwfiPwYC_YJ3zwqtNpvKyasTsB1cos6NhwvqZSYD2uZrbk6r591FoG7AnOXAHnwgoDtb/s320/IMG_4798.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyLSphDjVYRMjaJO6C5EPK6KMUcCwOxi7dAQ2ApOTrUL6nGJz0PiKVCgiBH56c2zbLcxGdf1t0jd9wmrDryv1I6Vl9lmG60bUCsVKa_odkoKTF7O1cSPl0zUg0aPLILW49nqfry1LDM4yz/s1600/IMG_4745.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyLSphDjVYRMjaJO6C5EPK6KMUcCwOxi7dAQ2ApOTrUL6nGJz0PiKVCgiBH56c2zbLcxGdf1t0jd9wmrDryv1I6Vl9lmG60bUCsVKa_odkoKTF7O1cSPl0zUg0aPLILW49nqfry1LDM4yz/s320/IMG_4745.JPG" width="320" /></a></div>
Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-16402076819246170602013-07-10T22:23:00.001+01:002013-07-10T22:41:16.082+01:00The weeks after...Beloofd is beloofd! Er is vaak gevraagd of ik ook af en toe een update wil schrijven over ontwikkelingen van Luuk ná de dolfijntherapie. En dat doe ik graag!<br />
<br />
Maar eerst, wat een thuiskomst was het! Luuk en Sem hadden keurig geslapen in het vliegtuig met vlucht zonder vertraging. Het blijft dan toch een lange reis, maar zo was het natuurlijk goed te doen. Eenmaal in Empel aangekomen stonden de buurtjes al buiten te wachten! Buuf Kim had het huis versierd met vlaggetjes en dolfijnballonnen. En de kinderchampagne stond al klaar. Evenals een paar lekkere wijntjes van Hans en Veronie. Wat een thuiskomst! Dat maakt het gemis naar Curaçao meteen wat minder.<br />
De kids wilden de volgende dag heel graag naar school en werden vrolijk ontvangen door hun klasgenootjes, want wat zijn Luuk en Sem stoer nu ze met de dolfijnen hebben gezwommen.<br />
De dagen erna stonden in het teken van opruimen, foto's bekijken, verhalen vertellen en het mega-evenement Geef Down de Toekomst van onze stichting.<br />
<br />
En toen ineens was daar een enorme klap... Mijn vader, opa Henk, had een een hartinfarct gehad. Wat is dat schrikken! Mijn moeder belde 's avonds om half 12 en ik ben meteen met haar naar het ziekenhuis gereden waar opa Henk gedotterd werd. En dan duurt wachten lang, heel lang. We kregen het spaansbenauwd, totdat we na een paar uur, veel later als werd gezegd, opa weer in de ogen konden kijken. Het dotteren ging even moeizaam, maar was toch goed gelukt. Maar dan staat je wereld wel even ondersteboven. De vakantieroes was abrupt verdwenen. De dagen erna stonden in het teken van ziekenhuisbezoek en langzaam bevatten wat er was gebeurd en hoe het ook had kunnen aflopen. Luuk had goed door wat er was gebeurd, want hij heeft opa extra lang geknuffeld en voorzichtig geaaid over zijn buik. Nu een weekje later is opa weer thuis en kan hij aan zijn herstel beginnen. We zijn enorm blij en dankbaar dat het goed is afgelopen en we gaan nu nog meer genieten van de mooie dingen in het leven!<br />
<br />
Terug naar Luuk... Luuk was de eerste week total-loss, was niet achter de Ipad vandaan te halen en had duidelijk even rust nodig. Zo zie je dat de therapie toch erg intensief is geweest voor hem. Nu is hij weer helemaal de oude en is zijn spraak duidelijk vooruitgegaan! Zinnetjes komen er steeds beter uit. Hij gebruikt uit zichzelf zijn vingers als het een nieuwe zin betreft. Maar als hij de Ipad wil, vraagt hij keurig "mama, mag ik de Ipad alsjeblieft?" Echt te gek! De omgeving merkt het ook. De klanken worden ook mooier. De logopediste is al langs geweest en we gaan er hard mee aan de slag om het vast te houden en uit te breiden. Gelukkig kunnen we ook veel spelenderwijs doen waardoor het niet vervelend is voor Luuk.<br />
Hij eet ook elke avond keurig aan tafel en eet zijn groente helemaal op. Kleine porties, dat wel. Maar die worden vanzelf groter. Het is al uniek dat hij aan tafel zit. Én alles op eet.<br />
Aankleden en uitkleden doet hij bijna helemaal zelf en geeft keurig zijn kleding aan ons.<br />
Hij is een stuk zelfverzekerder omdat hij zich beter begrepen voelt. Ook zijn gedrag is een stuk verbeterd. We kunnen heel goed afspraken met hem maken. Hij reageert niet meer zo hysterisch, we kunnen rustig met hem praten en als we vragen of hij ons wil aankijken, doet hij dat meteen. Dat horen we ook veel uit onze omgeving. Zelfs iemand die zei, ik vroeg aan Luuk hoe het met hem gaat, en hij keek me meteen aan en zei 'goed'. Dat heeft hij nog nooit eerder gedaan. Hij loopt ook zonder problemen mee.<br />
Het mooie aan alles is dat Luuk erg enthousiast is om alles aan te pakken. Hij heeft er duidelijk plezier in als hij iets mooi zegt of als hij goed heeft geluisterd. Hij wordt ook overladen met complimenten!<br />
Naar de wc gaat Luuk nog steeds zonder problemen. Hij doet vaker geen plas als wel. Maar het begin is er, denken we. Het lijkt wel alsof Luuk het seintje nog niet helemaal goed door krijgt. Dat blijft een lastig verhaal. Maar hij heeft geen afkeer meer van het wc-gebeuren.<br />
Hoewel Luuk een sociaal kind is, merk ik dat hij nog socialer is geworden. Speelt makkelijk met de buurkinderen mee en zij begrijpen hem ook steeds beter. 'Stop, hou op' volgt Luuk meteen op. Kan ook beter zijn krachten doseren met stoeien. Ik heb ook nog geen huilend kind aan de deur gehad ;-).<br />
<br />
Dit zijn de dingen die me nu te binnen schieten. Een geweldige vooruitgang en gelukkig ook thuis goed merkbaar! Het geeft ons nu al een hoop rust en minder strijd.<br />
<br />
En dan Sem! Want niet alleen Luuk is veranderd, Sem lijkt ook wel een ander kind! Veel zelfverzekerder, opener, niet meer zo bozig, niet meer zo verlegen. Lief was hij altijd al, maar hij is nu nog zachter geworden en helpt Luuk zo ontzettend goed. Hadden we eerst regelmatig strijd met Sem en zijn gedrag, dat lijkt nu bijna verdwenen. Echt een mooie verbetering. En we horen dat ook heel veel uit onze omgeving. Wauw! Het lijkt erop alsof Sem niet meer hoeft te 'schreeuwen' om aandacht en dat hij ons gezin net zo'n belangrijke plek heeft als Luuk!<br />
<br />
Kortom, wij zijn erg enthousiast over de vorderingen! Het is ook fijn om alles weer even op te schrijven, want door alles toestanden vergeten we soms even terug te kijken...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZZW7QbTsJQNPsD0-1GvVnKptdk-8SF1mkX-kAZgulZpQRSD8KJwCJzqwM38IKFIN52L1sAwPpWQrSoM7hX3Bl1AbY32v0f4p5Qic33VhyphenhyphenNojxUau2Eywi_EwO-72UGNTLlduQ98rRlxWk/s1600/vlcsnap-2013-06-19-08h00m29s130+.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZZW7QbTsJQNPsD0-1GvVnKptdk-8SF1mkX-kAZgulZpQRSD8KJwCJzqwM38IKFIN52L1sAwPpWQrSoM7hX3Bl1AbY32v0f4p5Qic33VhyphenhyphenNojxUau2Eywi_EwO-72UGNTLlduQ98rRlxWk/s320/vlcsnap-2013-06-19-08h00m29s130+.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdTUc1VLJo0Nm0OwLj1iCTgXTRCjmjpS9cD7QtvxtJy-1QcX0o2mGUc9QFFaMbo5-zbin8Vo-qPfDKZFp71woAT4ixMb_YUWNkIU_Xy1WAkm2jwSdN71Z0a1ekBssLj6HxmhT81fvsa1ip/s1600/20130612_1284a+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdTUc1VLJo0Nm0OwLj1iCTgXTRCjmjpS9cD7QtvxtJy-1QcX0o2mGUc9QFFaMbo5-zbin8Vo-qPfDKZFp71woAT4ixMb_YUWNkIU_Xy1WAkm2jwSdN71Z0a1ekBssLj6HxmhT81fvsa1ip/s320/20130612_1284a+.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgybU1utW33YWLXud0mc7Byl5aOCbRjPakF65F3aDsavPURvX5Kz5ZIVVrQeYzBkRJIhgo2cbidOmuG7NmuzFXwsyhLMOZ2-Dz6KaLIPnY9MY1UP_jFNOUsOm9gdQqp5tCJKCHAnsIKHeua/s1600/20130612_1262+.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgybU1utW33YWLXud0mc7Byl5aOCbRjPakF65F3aDsavPURvX5Kz5ZIVVrQeYzBkRJIhgo2cbidOmuG7NmuzFXwsyhLMOZ2-Dz6KaLIPnY9MY1UP_jFNOUsOm9gdQqp5tCJKCHAnsIKHeua/s320/20130612_1262+.JPG" width="211" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXqxyflyyCiZF52tLV2mcRHIj8LZLrhy3K42runR_jgllQVIkMTzEeDQSsu3C8nV8PSy1e837j0W01J5uNwUKuKUJ3WO3eHllhL0Qm8cJIwUMslm6gde7diWVztiAzJJKc24GODwVbsY7X/s1600/20130612_1290.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXqxyflyyCiZF52tLV2mcRHIj8LZLrhy3K42runR_jgllQVIkMTzEeDQSsu3C8nV8PSy1e837j0W01J5uNwUKuKUJ3WO3eHllhL0Qm8cJIwUMslm6gde7diWVztiAzJJKc24GODwVbsY7X/s320/20130612_1290.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp_qYdaNbQpJcog6-Ks6CgjUJT2145zxBjTjirqIS8ZWutyqmOtYGMdaG0dw4e6Z1WAFtK3cw6JPF2Rb6NKAhvpvBqV7C_110zxpsWGcieClOCs069gFEYLLD5_0tyBDjAiBzaU-Pj0wPF/s1600/DSC_1932.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp_qYdaNbQpJcog6-Ks6CgjUJT2145zxBjTjirqIS8ZWutyqmOtYGMdaG0dw4e6Z1WAFtK3cw6JPF2Rb6NKAhvpvBqV7C_110zxpsWGcieClOCs069gFEYLLD5_0tyBDjAiBzaU-Pj0wPF/s320/DSC_1932.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWH1tMVqoXtaFxsSZoSDLVgDlFpQaPu2A0fFu8Ms0TerF7cGpO4anquDGSMuYPlwDYrmzezat4PnczqPFvJte5PU9f5JS7mEnO5QKL_X9wF4K9kvgK8JNSEB-CIF0ZSjZO8IQPGLLxSE-W/s1600/DSC_1949.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWH1tMVqoXtaFxsSZoSDLVgDlFpQaPu2A0fFu8Ms0TerF7cGpO4anquDGSMuYPlwDYrmzezat4PnczqPFvJte5PU9f5JS7mEnO5QKL_X9wF4K9kvgK8JNSEB-CIF0ZSjZO8IQPGLLxSE-W/s320/DSC_1949.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWxWJ-JPaUgWxPqrAuVftekiBbWUe3XqpSA-AZzDftEzIJyYp6gE_H0z-zBlMOjuVdKphyphenhyphenr9HYLAXe7jU3-5YifVa2kLdFVS8IIDvMnRb_Mxe9BiYqK2C50xOc274RobC09IzPOBDDERxm/s1600/DSC_9547+.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWxWJ-JPaUgWxPqrAuVftekiBbWUe3XqpSA-AZzDftEzIJyYp6gE_H0z-zBlMOjuVdKphyphenhyphenr9HYLAXe7jU3-5YifVa2kLdFVS8IIDvMnRb_Mxe9BiYqK2C50xOc274RobC09IzPOBDDERxm/s320/DSC_9547+.JPG" width="211" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivvV2VguyuajoDiws0JRIpNPurrcfr4OsN1PA0Uq1ceKl819UKZcl0lR1PiYNrjf_RctqwKo8croGacep9LQGkR1Ib4T9QaD2nJREUCkiKNJcPVwK7QV3WK1FrIkOvQTGncoRsoQe_jo1k/s1600/DSC_9649.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivvV2VguyuajoDiws0JRIpNPurrcfr4OsN1PA0Uq1ceKl819UKZcl0lR1PiYNrjf_RctqwKo8croGacep9LQGkR1Ib4T9QaD2nJREUCkiKNJcPVwK7QV3WK1FrIkOvQTGncoRsoQe_jo1k/s320/DSC_9649.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9hVrHXSSiOP29gNu3q7_jzgpn1yunZ60EZRRptiAb0sxEVottWQ2kj2WbvUjj1sw7RS2jj8o1Ltu3BcyNMyffutMlxt1jPyYidgFzdhyNRhmgoQ7IOH-u0npbhc4ApHt0Uu8aY3AneI_q/s1600/DSC_9650.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9hVrHXSSiOP29gNu3q7_jzgpn1yunZ60EZRRptiAb0sxEVottWQ2kj2WbvUjj1sw7RS2jj8o1Ltu3BcyNMyffutMlxt1jPyYidgFzdhyNRhmgoQ7IOH-u0npbhc4ApHt0Uu8aY3AneI_q/s320/DSC_9650.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFK70cn0g7I7u-eUaTD3BN89XaiO5IiQkrNtRbUWcnaIKkS9m-DLi3hLZpXpUWteFGzXxeNCpRzBGl3IxPLwhSC3F154FhyphenhyphenWx_gtL5ngh9H9y39ZWU-lnXS6B5Me69S-dVsqaXBvCCTFR-/s1600/DSC_9732.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFK70cn0g7I7u-eUaTD3BN89XaiO5IiQkrNtRbUWcnaIKkS9m-DLi3hLZpXpUWteFGzXxeNCpRzBGl3IxPLwhSC3F154FhyphenhyphenWx_gtL5ngh9H9y39ZWU-lnXS6B5Me69S-dVsqaXBvCCTFR-/s320/DSC_9732.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHqUGPAQX-Ce0DOctHy4grfKep7HUISMxbpUaldUumLK9bNYBsi3YxqWTWpDNkPPwjyY4YJE5sbunAaE5RD5ByoNpTGPhgu4H8M5TP94jOK0G-nkGenwbo6vSTj0qYyYxHhSyfTTHJrhUF/s1600/vlcsnap-2013-06-19-07h56m33s69+.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHqUGPAQX-Ce0DOctHy4grfKep7HUISMxbpUaldUumLK9bNYBsi3YxqWTWpDNkPPwjyY4YJE5sbunAaE5RD5ByoNpTGPhgu4H8M5TP94jOK0G-nkGenwbo6vSTj0qYyYxHhSyfTTHJrhUF/s320/vlcsnap-2013-06-19-07h56m33s69+.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHy4xbx6moFsWhs3arbuhxQ3CvlZECaO1XMtvbuP6o7Ts7-yQb9WJegQwyo3CQXZyZEP5SUk8spaZ_mKl5dZQ42YlGvY6NUG8xntXsgo2ac9xN00JpdkXhSZw7YZHrrlWb32mt9TxnydQ8/s1600/vlcsnap-2013-06-19-08h00m29s130+.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHy4xbx6moFsWhs3arbuhxQ3CvlZECaO1XMtvbuP6o7Ts7-yQb9WJegQwyo3CQXZyZEP5SUk8spaZ_mKl5dZQ42YlGvY6NUG8xntXsgo2ac9xN00JpdkXhSZw7YZHrrlWb32mt9TxnydQ8/s320/vlcsnap-2013-06-19-08h00m29s130+.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLL-srEO4gbf_FBOEX8kjtrbsqEbi20xE8UjDmG_FTr1etFou3wqr2HUP1nct7e8ZRST_Zj9vjGEdPclPVByzaPtB1zYD4-Y9p-OE-SNiSPQjo2CjHMeYfkmRUqJxzlf2QfHIhW36iLMkN/s1600/20130613_1792.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLL-srEO4gbf_FBOEX8kjtrbsqEbi20xE8UjDmG_FTr1etFou3wqr2HUP1nct7e8ZRST_Zj9vjGEdPclPVByzaPtB1zYD4-Y9p-OE-SNiSPQjo2CjHMeYfkmRUqJxzlf2QfHIhW36iLMkN/s320/20130613_1792.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRsaZHpTniL5ivKFY27o5o-qyN8Bpln6EbeuKGNv_6n7DN6cn89ufyej_I_laAFQUM9yfhqgZbHF9gnmkRH4yPMtMLS-ajTh6VOKvSUkZ29XpskOtI0YpYsMI3mWEPov50LLMsq5IyQkpg/s1600/20130613_1906.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRsaZHpTniL5ivKFY27o5o-qyN8Bpln6EbeuKGNv_6n7DN6cn89ufyej_I_laAFQUM9yfhqgZbHF9gnmkRH4yPMtMLS-ajTh6VOKvSUkZ29XpskOtI0YpYsMI3mWEPov50LLMsq5IyQkpg/s320/20130613_1906.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidtvnhut76sf2rzZFw0n28cXGqJzNdfNjjOImd-5T0y4-EJsMBXdPHz8dCbCjT35beE0cGVnuXLz9ujPeZH4IH3Y3rivdadb8pQ3KLadKgiHP95xyNubzRV4a3L11w2Zh-xPi8bpVKkwt3/s1600/20130613_1815.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidtvnhut76sf2rzZFw0n28cXGqJzNdfNjjOImd-5T0y4-EJsMBXdPHz8dCbCjT35beE0cGVnuXLz9ujPeZH4IH3Y3rivdadb8pQ3KLadKgiHP95xyNubzRV4a3L11w2Zh-xPi8bpVKkwt3/s320/20130613_1815.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-91915753073697433922013-06-25T05:23:00.000+01:002013-06-25T06:13:58.072+01:00Laatste dag op Curaçao!Normaal gesproken laad ik elke avond de dolfijnkiekjes in op de Ipad. Nu mis ik die toch wel een beetje... We hebben de film van het CDTC afgelopen weekend bekeken en die is geweldig. Op de beelden is een vrolijke Luuk te zien die ook hard werkt en onwijs veel plezier heeft met de therapeuten en Chabelita. Luuk is ook nog onder water gefilmd en dat is helemaal te gek. Je ziet hem zwaaien naar de camera en Chabelita van top tot teen bekijken. Vanavond hebben we bij de ouders van Daan ook de foto's van Luuk, de family-swim en Sem kunnen kijken. Fantastisch gewoon. Een mooier aandenken kun je niet hebben!<br />
<br />
Dus nu geen kiekjes van Luuk en de dolfijn, maar gewone vakantiekiekjes. Ook leuk natuurlijk ;-)!<br />
We hebben nog een paar heerlijke rustige dagen gehad. Even bijkomen en terug kijken naar de afgelopen periode. Maar ook niet stil gezeten natuurlijk! Zaterdag zijn we met Daan en ouders naar de toeristische trekpleister, de struisvogelfarm, geweest. En toeristischer kan eigenlijk niet op Curaçao, met een jeep rij je langs honderden, juist ja... Struisvogels. 3 stops voor fotomomenten, je geeft ze eten, je staat op een ei en je houdt een ei vast. En natuurlijk doen wij overal aan mee. Leuk voor het familiealbum ;-)!<br />
<br />
Zondag zijn we ondanks factor 50 toch nog lekker verbrand aan het strand bij Papagayo Beach. Maar oh zo heerlijk is het strand daar! 's Avonds nog een hapje wezen eten bij Zanzibar aan een tafeltje op het strand met honderden Nederlanders om je heen die daar massaal naar toe komen omdat het tegenwoordig the place to be is en genieten van de happy hour. Het lijkt de enige op dit eiland. Wij voelden ons weer een beetje hip en jeugdig en Luuk en Sem genoten van hun frietjes en frikadel.<br />
<br />
Vanochtend nog even vroeg naar Willemstad geweest om toch nog even Otrabanda, het oudste gedeelte van de stad, te bekijken en nog wat souveniertjes op de kop te tikken. Hoewel Luuk heel goed mee liep, gutste het zweet van zijn gezicht en liep hij rood aan. In plaats van het bezoeken van Otrabanda op een terrasje geploft, want kilometers lopen konden we de kids echt niet aan doen.<br />
<br />
En als heerlijke afsluiter nog even een hapje wezen eten bij Hemmingway met Daan en zijn ouders. Genoten van die drie mannetjes bij elkaar. Een hele leuke avond met z'n allen! Gelukkig zien we Daan zaterdag weer in Nederland bij Geef Down De Toekomst in Amsterdam. Lekker voetballen met z'n allen! En aan alles komt een einde, zoals ook aan deze geweldige reis. Een ervaring om nooit meer te vergeten en misschien wel de komende maanden elke dag aan te denken. Ons huis zal behangen worden met foto's van dolfijnen en een intens genietende Luuk, maar ook Sem.<br />
<br />
We willen graag iedereen bedanken die zo heeft meegeleefd en talloze berichtjes heeft gemaild, geappt en vooral op Facebook heeft achter gelaten. Het heeft deze ervaring een extra dimensie gegeven! Elke ochtend werden we wakker met lieve woorden en ontroerende berichten. Die zullen we missen, want wat is dat lekker opstaan!<br />
<br />
Zittend op de porch willen we ook Bert en Marlies heel erg bedanken voor het gebruik maken van hun geweldige appartement. Een huiselijke sfeer op een toplocatie. Wij hebben ons er enorm thuis gevoeld! En collega Erik die zijn schoonouders vertelde van onze actie.<br />
<br />
Iedereen bedanken lijkt onmogelijk omdat er talloze mensen gesponsord hebben. Maar we willen graag toch een poging wagen. Allereerst Minke die de eerste actie op touw heeft gezet. Terwijl wij in Italië zaten had zij een hardloopmiddag georganiseerd. En toen natuurlijk buurman Dave die voor Luuk uit het niets de Nijmeegse 4-daagse heeft gelopen. Een enorm zware bepoeving die hij heeft doorgezet voor zijn buurjongetje. Een emotioneel en geweldig onthaal volgde. En buuf Kim die met mij avond in avond uit Potjes Geluk heeft gemaakt. En niet zonder succes, ze werden massaal verkocht en nog steeds weten de mensen buiten Den Bosch ons tegenwoordig te vonden. Buurtjes, jullie zijn geweldig! Daarop volgde Hans die zo enorm geraakt was door de acties van Luuk en door is gegaan tot we de laatste cent voor de therapie bij elkaar hadden. Hans heeft zich enorm in gezet en het was bijna een dagtaak geworden voor hem. Hans, je hebt een hart van Goud! Daaruit voortgekomen was een tientjesactie bij TC Maaspoort. De overweldigende actie dat Luuk de aftrap mocht nemen bij de wedstrijd FC Den Bosch - FC Emmen. De vriendjes en klasgenoten vormden de line-up. Daar hebben we met vrienden en familie mogen collecteren bij de uitgangen. Grandioos! Daarna hebben we Hans, Veronie en buurtjes bij ons thuis de collectebussen geleegd en bij het eindbedrag hadden we allemaal tranen in onze ogen! Hans heeft ook de flessenactie in Empel gestart. Op initiatief van buurmeisje Kaylee zijn we met vele buurkinderen, schoolgenootjes en ouders avonden achter elkaar lege flessen gaan ophalen in Empel. De flessen stonden vaak al klaar bij de deur. En ieder kind deed zijn verhaal over Luuk naar de dolfijnen aan deur, van jong tot iets ouder. Menig traantje heb ik wel weg gepinkt, wat was dat ontroerend om te zien! Wat hebben we toch geweldige buren! En natuurlijk Plus Supermarkt in Empel, waar de bus om statiegeldbonnetjes maanden mocht staan. Erg bedankt!<br />
En natuurlijk de verrassing van de 55-plussers van tennisclub TC Maaspoort die tijdens het 55+-toernooi een bedrag aan Luuk hebben geschonken. Verrast werden we ook door Lex Hardink, Martin Joren en Jessica Joren die een benefietconcert hadden georganiseerd. Vele artiesten traden op en we hebben genoten van deze geweldige avond! Ook de Hondshaaien van BSO Haaienhonk hadden geld ingezameld door lekkernijen te verkopen. In de theaterzaal werden we verrast door Katy, andere leidsters en vele kinderen die ons overvielen met een mooie cheque. En dan de lieve acties van van schoolgenootjes van Luuk die zelf een actie hadden bedacht, zoals Indy met haar mountainbike race en Esmee die mooie kaarten maakte en zelf aan de deur ging verkopen. En vanuit Australië kregen we van tante Attie dolfijnen-broches opgestuurd die we mochten verkopen.<br />
De media heeft uitgebreid aandacht geschonken in de regionale dagbladen en kranten. Fotograaf Henk van Esch zorgde voor mooie foto's. Natuurlijk heeft dit gezorgd dat de actie een enorme boost heeft gekregen.<br />
<br />
We willen ook bedanken de mensen die ondanks dat ze niets wisten van dolfijntherapie, de moeite hebben genomen zich hierin te verdiepen, vragen hebben gesteld en overtuigd zijn geraakt van deze therapie. Dat is ons heel veel waard!<br />
<br />
Verder willen we nog in het bijzonder bedanken onze lieve ouders die steeds achter ons hebben gestaan. Vrienden, familie en buren die zo wat aan elke actie hebben mee gedaan. En nogmaals alle mensen die gesponsord hebben. Zonder jullie allen was het nooit gelukt! We hebben gezien dat Luuk een grote stap in zijn ontwikkeling heeft gemaakt en ontzettend heeft genoten van de afgelopen weken. Wat willen ouders nu nog meer? Dankzij jullie!<br />
<br />
Wie weet hebben we ooit de mogelijkheid om nog eens terug te keren. En mocht dat niet lukken, we kunnen jaren teren op deze unieke ervaring!<br />
<br />
Kom gerust langs om de films en foto's te bekijken onder het genot van een borrel. Ze zijn te mooi om niet met jullie te delen!<br />
<br />
Tot in Nederland!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNaijsdcFHw1-ruRe3zXynN-C9UoGds3SYykFrG5DEVysjEZu_U0Ow2MQDg_X4m_O_K-QhPVVYJ8ndbXTYxTIsTrIOZ8T9vJCn_vPWdx7qUMtnLxSzziVh2VPYAFEJ1CjXgo5okmMmmiPK/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNaijsdcFHw1-ruRe3zXynN-C9UoGds3SYykFrG5DEVysjEZu_U0Ow2MQDg_X4m_O_K-QhPVVYJ8ndbXTYxTIsTrIOZ8T9vJCn_vPWdx7qUMtnLxSzziVh2VPYAFEJ1CjXgo5okmMmmiPK/s320/image.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhphyphenhyphenoWp-l6LD-DOyRhBSSTooUpXKos68QXoF8QjKk69EroskXbEvfWHfnGd-elhZwiWnEl2Gmm-HjcVW31Z4x1gNcIQhaDTnJoHatw9_OxDivG2RRd6IFxhGYWItIjauhrijy7J5rHivjc/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhphyphenhyphenoWp-l6LD-DOyRhBSSTooUpXKos68QXoF8QjKk69EroskXbEvfWHfnGd-elhZwiWnEl2Gmm-HjcVW31Z4x1gNcIQhaDTnJoHatw9_OxDivG2RRd6IFxhGYWItIjauhrijy7J5rHivjc/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVqQtakif7yJqZgnWoh6fxvoiMiQtwgkoFOwc7gIWQVX8i2uimFP5K6-Be5oInIDfHuHz3WQt8HpqqQJAhY1X914vQ_khy9mODVQJHYvf3-M-8IaRsEUKRlIDSPFphylnR1RQi7_-uq7tZ/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVqQtakif7yJqZgnWoh6fxvoiMiQtwgkoFOwc7gIWQVX8i2uimFP5K6-Be5oInIDfHuHz3WQt8HpqqQJAhY1X914vQ_khy9mODVQJHYvf3-M-8IaRsEUKRlIDSPFphylnR1RQi7_-uq7tZ/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJaZp_JvQ8-IPcrc_B-4O096QCTfDY51pcYOiVpj29T4JnANHr28g6jz1q64JbIi1lkEFbLvCxGdMHp100urs_MvPzjFX5ZLFxMhfSX-u5IDz5HkYVNhsOX6wdFIRhtjzgIAOjj2d1PaNk/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJaZp_JvQ8-IPcrc_B-4O096QCTfDY51pcYOiVpj29T4JnANHr28g6jz1q64JbIi1lkEFbLvCxGdMHp100urs_MvPzjFX5ZLFxMhfSX-u5IDz5HkYVNhsOX6wdFIRhtjzgIAOjj2d1PaNk/s320/image.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF-PFaJCdEYYc7jyGda6IPFEu31NtmkQbxLWcESuyloohOmuKAzd0gIypkvjVQVcmxZot0Akm4f9lmHvkDMTLiXf3CajPmW7qbG50eUpOAGZGMqfvzrVfrS0VN3CUuxQbdXUGhnBxN6woy/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF-PFaJCdEYYc7jyGda6IPFEu31NtmkQbxLWcESuyloohOmuKAzd0gIypkvjVQVcmxZot0Akm4f9lmHvkDMTLiXf3CajPmW7qbG50eUpOAGZGMqfvzrVfrS0VN3CUuxQbdXUGhnBxN6woy/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUTZLrYrPDt2LFyEpRcw5cTouQ0S1HQph0VP15e1_TUmrXYm022qXxo_vRVT_uKfXwZf3c53hZSInLdEglvn_kcPV7uIJvkbb6HLLYJWe0dSaElRbH-W5gxFMIVhTRZ6Ri719DCig2pKCW/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUTZLrYrPDt2LFyEpRcw5cTouQ0S1HQph0VP15e1_TUmrXYm022qXxo_vRVT_uKfXwZf3c53hZSInLdEglvn_kcPV7uIJvkbb6HLLYJWe0dSaElRbH-W5gxFMIVhTRZ6Ri719DCig2pKCW/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJN-8exYyJhzKr4C6YYjJ82cpEpniOFY585Dfr0FY7uEjbEfAgFhMQCTYKMV4l4Muk3TMjdIyHS0GqeUAEPeZdI_MD8SnfH-bTPm27-RjL3W7nLEsZExhWBH_Pho4PgY7fsYKNwvDVI2nV/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJN-8exYyJhzKr4C6YYjJ82cpEpniOFY585Dfr0FY7uEjbEfAgFhMQCTYKMV4l4Muk3TMjdIyHS0GqeUAEPeZdI_MD8SnfH-bTPm27-RjL3W7nLEsZExhWBH_Pho4PgY7fsYKNwvDVI2nV/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-87954984549289235752013-06-22T03:47:00.001+01:002013-06-22T04:10:21.011+01:00Laatste therapiedag Geweldige afsluiting!We zitten nog even op een roze wolk en hebben besloten daar de laatste dagen van onze reis op te blijven zitten. Wat was het geweldig!<br />
<br />
Merel heeft van de laatste dag een feestje gemaakt met Luuk! En het was voor ons ook weer groot feest om alles van zo dichtbij te kunnen bekijken. Natuurlijk heeft Luuk nog wel even moeten werken binnen. Hij heeft daar ook een mooi schilderwerk gemaakt van Chabelita. Merel begon wel even te twijfelen, want Luuk had het nu ineens over Papito. Blijkbaar had Papito gisteren nogal indruk gemaakt op hem. Gelukkig vindt hij ze gewoon allebei heel lief. Het aan- en uitkleden kan Luuk na 2 weken helemaal zelf. Zelfs de gesp vast- en losmaken van de zwemband. Deze sluiting hebben we met de ergotherapeute de laatste maanden ook geoefend, maar het lukte Luuk steeds niet.<br />
Luuk vond het weer geweldig in het water met Chabelita en al die meiden om hem heen. Hij vroeg de laatste dagen ook steeds meer zelf om bepaalde trucjes. Zo vroeg hij aan Merel om de surfplank. Wilde hij van Chabelita een kusje op beide wangen en dansen met iedereen. Duidelijk de favorieten van hem en zo knap dat hij dat zelf vraagt.<br />
<br />
Merel vertelde dat Luuk de tweede week nog rustiger was met Chabelita. Hij ligt ook heerlijk te dobberen met haar, dan weer zijn voetjes tegen haar mond, dan lekker vasthouden en maar blijven aaien. Lief om te zien!<br />
<br />
Maar goed, het moment was dan toch daar dat Luuk afscheid moest nemen van zijn dolfijn. En dat gebeurde met groot spektakel, nog 1 keer dansen met z'n allen, nog 1 dikke knuffel en nog 10 kusjes. En als afsluiting nog de mooie grote sprongen die een dolfijn kan maken. Iedereen doet dan zijn armen in de lucht en Chablita laat haar hoogste sprong zien. En Luuk roept dan het hardste mee!<br />
<br />
Tijdens het eindgesprek vertelde Merel hoe geweldig ze het vond om met Luuk te werken. Hij is zo'n grote lieverd en heeft laten zien dat hij een hele goede concentratie en werkhouding heeft. Hij heeft veel geleerd en vele stapjes gemaakt en dat kon omdat Luuk het zo goed oppakte. Meestal laten kinderen als ze thuis zijn zien dat ze stapjes gaan maken, Luuk doet het hier al. Ze stond ook te kijken van de verbetering in spraak. Luuk vraagt heel goed zelf om iets in een zinnetje, soms met wat hulp. Zijn uitspraak is duidelijker. Zijn zelfvertrouwen is vergroot, hij durft het nu veel beter. Hij zoekt veel meer oogcontact. Ze hadden samen een grote klik en daarmee hebben ze samen iets moois kunnen bereiken. Ze vertelde dat het voor sommige kinderen goed zou zijn als de therapie nog langer zou duren. Omdat Luuk zo leergierig is, zou je hem zo nog meer kunnen leren. Voor ons zegt het dat we nu hebben gezien dat er wel degelijk veel mogelijkheden zijn voor Luuk. We hadden niet gedacht dat hij op zoveel gebieden stapjes zou maken. In Nederland horen we toch wel vaak dat iets niet mogelijk is voor Luuk, dat men twijfelt. Dat we niet te veel moeten willen. Dan is het moeilijk vast te houden in iets waarin je eigenlijk zelf wel gelooft. Het is geen wonder wat hier gebeurt. Het is de kennis van de therapeuten, de manier waarop ze Luuk in korte tijd weten te doorgronden en met hem communiceren. Het is niet zoeken naar moeilijke oplossingen, maar simpele handvaten toereiken. En als beloning natuurlijk het zwemmen en spelen Chabelita. Met dat totaalplaatje krijg je een enorme boost! We hebben het nu met eigen ogen kunnen zien. En nu kan ik echt zeggen dat ik dit nooit had willen en moeten missen. Ik gun het Luuk zo erg dat hij met al deze stapjes een grote stap in zij ontwikkeling heeft gemaakt. Want wat is dat fijn voor hem!<br />
<br />
En dan Sem! Ik zei net dat het een boost is voor Luuk, maar zeker ook voor Sem! Was hij 2 weken geleden nog wat onzeker en worstelde hij met alle aandacht die vaak naar Luuk gaat, nu is hij een mannetje met meer zelfvertrouwen. Hij heeft zelf het broertjesprogramma gedaan met begeleiders die hij helemaal niet kende. Dat heeft hem zo goed gedaan. Elke dag kwam hij rennend op ons af om te vertellen hoe leuk hij het vond. Hij heeft wat angsten moeten overwinnen. En vandaag durfde hij dan ook eindelijk op de foto met de zeeleeuw! Voor mij staat dit symbolisch voor het zelfvertrouwen wat hij deze week heeft gekregen!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju7LRdUUAp57QhJcfUU6LW-5DbjoLuzwttT39ZSok_cEnfoDbKITAGxxFTrVVedMKog8jn7YKcMwTdC7wTEuPZacMCw6e3xlGEkl9WnlExwNzGiNoKg6YHSSFbAvkNQhsTqf5pwfEQp049/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju7LRdUUAp57QhJcfUU6LW-5DbjoLuzwttT39ZSok_cEnfoDbKITAGxxFTrVVedMKog8jn7YKcMwTdC7wTEuPZacMCw6e3xlGEkl9WnlExwNzGiNoKg6YHSSFbAvkNQhsTqf5pwfEQp049/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="text-align: left;">Sem en Luuk kregen beide een mooie foto mee als aandenken van deze 2 weken. Daarbij de dvd met foto's en filmpjes van Luuk en Chabelita, maar ook van de family-swim. We hebben ze nog niet kunnen bekijken, maar kunnen niet wachten natuurlijk.</span></div>
<br />
Omdat afscheid nemen soms best lastig is, zijn we 100 meter verder gaan lunchen bij Hemmingway.<br />
Gezellig Caribisch tentje aan zee met uitzicht op Sea Aquarium. De leguanen lopen daar langs je voeten. En ze eten ook frietjes. Mooi om te zien. Totdat een leguaan, van kop tot staart een centimer of 75..., ineens bij Sem bijna op schoot klom. Hij schrok zich helemaal kapot en wij ook. Hij wilde nog een frietje van Sem, maar vroeg het op een niet heel subtiele manier.<br />
<br />
Daarna nog lekker gezwommen in de zee. Tot Luuk ineens zegt tegen Leon 'papa, plassen op wc'. Huh?!! Leon is natuurlijk meteen met Luuk naar de wc gegaan en inderdaad als klap op de vuurpijl een grote plas van Luuk. Wauw! Bizar en echt geweldig!<br />
<br />
En nu zit ik op de porch... We kijken terug op een geweldige, indrukwekkende, mooie en ook ontroerende tijd. Wat ben ik ontzettend trots op die mannen van mij! Soms wat confrontaties, wat<br />
intensief was. Maar dat is niet erg, het zet je met beide benen op de grond. En zo zie je des te beter wat voor geweldig mannetje Luuk is!<br />
<br />
<i>"<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">Ik geniet van luuk. Van wat hij bij mensen losmaakt. Dat hij bij zijn klasgenootje Lola gaat </span></i><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><i>spelen en ik van haar moeder hoor dat Lola hem zo leuk vindt en zij zoveel plezier hebben samen. Dat Luuk lief is en er geen kwaad in zit en dat hij perfect aanvoelt als een ander even wat minder in zijn vel zit. Meer dan een ander. Dat hij mensen te alle tijden opvrolijkt. Dat hij altijd diegene op een verjaardag eruit weet te halen waarbij ook net die aandacht even op het juiste moment komt. Dat hij Leon en mij </i></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><i>tegen elkaar drukt op het moment dat wij lopen te racen en rennen. Dat hij mensen weet </i></span><i>te ontroeren </i><i>en uitnodigt om met mij en elkaar te praten. Dat hij na jaren eindelijk "Sem" met de "s" </i><i>kan uitspreken en Sem hem daarna een dikke knuffel geeft. Dat hij wel 10 keer per dag mijn krullen bekijkt en zegt "mooi". Dat hij mij wel 100 natte knuffels geeft en zegt "ahhhh, wieffie!! (lieffie)". Dat hij het beste in mensen naar boven haalt. Dat hij geniet van de kleine dingen in het leven. Dat hij mijn kind is en zoveel moois brengt! Ik geniet elk moment van de dag van Luuk!"</i><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><i><br /></i></span>
<br />
<div style="text-align: left;">
Wij blijven nog even zitten op de roze wolk. Nog genieten van onze laatse dagen op Curaçao. Over een paar dagen schrijf ik het laatste blog van deze reis.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Leuk weekend en geniet vooral van elkaar ;-)!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIMZIFXIkej_sTOk_BcsOgTOUcVYL5L79ynBvV_lEnffaGtADyoVwHu01OLouLfptkQE721sOF33d028baqbvqgJzvsojAbD2HSGfx4R1VKKkzHacPp8wt_tYCEMh_2ahi-YfDKWMJlgwW/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIMZIFXIkej_sTOk_BcsOgTOUcVYL5L79ynBvV_lEnffaGtADyoVwHu01OLouLfptkQE721sOF33d028baqbvqgJzvsojAbD2HSGfx4R1VKKkzHacPp8wt_tYCEMh_2ahi-YfDKWMJlgwW/s320/image.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLt2lnUONV5xg7hs61HpfaVf46BdqrD37Z1rdUciP-axHnDteyd5e4fLcwFoYll_fgUXHbd8oRv5bWw0z3z5zu6UhUY-KD6DSSdlMUC_oJSK2MFAE_zSwXPnWrG0bwTsVFKQpObiyugR0Q/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLt2lnUONV5xg7hs61HpfaVf46BdqrD37Z1rdUciP-axHnDteyd5e4fLcwFoYll_fgUXHbd8oRv5bWw0z3z5zu6UhUY-KD6DSSdlMUC_oJSK2MFAE_zSwXPnWrG0bwTsVFKQpObiyugR0Q/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHTGoDjtfTgUS9nnuWuSDTMroeecAzFn2a_gVx45Atvj_3CdiRao1EgSbGkgjqihf2edq0UFZIN0niJfmI-pQNaVsIJRe1ulihI28pdSOXsT7U43MdKLet82Dn2L1n5HqZtOvebg_YGLm3/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHTGoDjtfTgUS9nnuWuSDTMroeecAzFn2a_gVx45Atvj_3CdiRao1EgSbGkgjqihf2edq0UFZIN0niJfmI-pQNaVsIJRe1ulihI28pdSOXsT7U43MdKLet82Dn2L1n5HqZtOvebg_YGLm3/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKf1nyjD_BKOtsIjLiUQc_nzQRJEPOF2HdSr7KvKawN75_afrOIUa3RtJG7wGOXWi53T2uztWy-Qp-qGERx3vyGbyngOUrZfIY0eypSsmbS8sdlSkcrULv-wVco5pzJaNgIu44j0EG8I0k/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKf1nyjD_BKOtsIjLiUQc_nzQRJEPOF2HdSr7KvKawN75_afrOIUa3RtJG7wGOXWi53T2uztWy-Qp-qGERx3vyGbyngOUrZfIY0eypSsmbS8sdlSkcrULv-wVco5pzJaNgIu44j0EG8I0k/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifYSjY-_-EVidoGbLf3jtBaAx9uCSIIoSXrtU3MGuP3lmwsdjWaeuz1HxizI39fcufiXm7Te0NeUNeqDpSYTgzgB2Z3GwXj-atDN7oZ80z5fbz3NpI_kH0slCQgeJx8OjG1iSdsE4-uCtD/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifYSjY-_-EVidoGbLf3jtBaAx9uCSIIoSXrtU3MGuP3lmwsdjWaeuz1HxizI39fcufiXm7Te0NeUNeqDpSYTgzgB2Z3GwXj-atDN7oZ80z5fbz3NpI_kH0slCQgeJx8OjG1iSdsE4-uCtD/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb-OHUjRNPivglWguLFlPu1xfek_TRx0m1-HFK-G55s3g9NRDGbXPaFJTl0Tdn70QzSGQXpWM_8FtxgtFjngDGcib8nCIFFpKAmFhhLU55FsdB_Uf-qZ6aDSHirGAr6axkNqfeq3OgtsJy/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb-OHUjRNPivglWguLFlPu1xfek_TRx0m1-HFK-G55s3g9NRDGbXPaFJTl0Tdn70QzSGQXpWM_8FtxgtFjngDGcib8nCIFFpKAmFhhLU55FsdB_Uf-qZ6aDSHirGAr6axkNqfeq3OgtsJy/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqQtuIgXRkBNSPGzN4nQodrcBYmhLFg-k1AgohazLLDKaqoJT3KoxyHQZI6cG2nZ6GNUWjEJ7z4zr-iW1sfBZgWxL4BQ_rifDPv8ShgPlYeqw-slAxRa-rkJ0D2P2Rq4FHCSc8im-uWqhW/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqQtuIgXRkBNSPGzN4nQodrcBYmhLFg-k1AgohazLLDKaqoJT3KoxyHQZI6cG2nZ6GNUWjEJ7z4zr-iW1sfBZgWxL4BQ_rifDPv8ShgPlYeqw-slAxRa-rkJ0D2P2Rq4FHCSc8im-uWqhW/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG2KPR0veWiVDL0ThEJeZOHhMvBd-KxNMYo7AlZG14fP7OdtmC43bgHDMSFl1x-LUHFKnzHkh0sTjamRTLj7w_AU2si5i4mh_o5rIsRkfhlZgTlpkbFRccNebKxbwdnoiGZDmfLzzpcQNz/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG2KPR0veWiVDL0ThEJeZOHhMvBd-KxNMYo7AlZG14fP7OdtmC43bgHDMSFl1x-LUHFKnzHkh0sTjamRTLj7w_AU2si5i4mh_o5rIsRkfhlZgTlpkbFRccNebKxbwdnoiGZDmfLzzpcQNz/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSFOAdWwmvd06VUoQJa5ZaEl1GMu7cCAxlDP9CKOFERhZIkArOrjdkidHSAXSdcxqdGPTg0wVTyz4eLFSkuQ-9jol6Rdc_h140dA1IDvwcYC3uncr93LxyebLY7EWAVxlmmWWoXhOOf3Hw/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSFOAdWwmvd06VUoQJa5ZaEl1GMu7cCAxlDP9CKOFERhZIkArOrjdkidHSAXSdcxqdGPTg0wVTyz4eLFSkuQ-9jol6Rdc_h140dA1IDvwcYC3uncr93LxyebLY7EWAVxlmmWWoXhOOf3Hw/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxi6bKI0tQMEBTc4z0Vg3e4qsr88mF9zWuwkJcaOzpErK894i9lz6SLaphLiDh5yUgA3yi2CsJ9ysg2KWb8OKVONlViIryJvPN_eq9-09lMVCAEnk7E6ecgvzFAPZh430obsvBxylfqoGY/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxi6bKI0tQMEBTc4z0Vg3e4qsr88mF9zWuwkJcaOzpErK894i9lz6SLaphLiDh5yUgA3yi2CsJ9ysg2KWb8OKVONlViIryJvPN_eq9-09lMVCAEnk7E6ecgvzFAPZh430obsvBxylfqoGY/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN8VpBFMd8UwFviqzCDA5MGwzwtle54cLQXBSbTdrDoTO_G4BenFyLG9s1TXX9OPFR7GWZiQ-hmJ_0sSntsDM3sDFxif4d9_DbCda2pe2aGgE1W4BPOeDOLd4toDf8gFLdgrUu1HLzxAgT/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN8VpBFMd8UwFviqzCDA5MGwzwtle54cLQXBSbTdrDoTO_G4BenFyLG9s1TXX9OPFR7GWZiQ-hmJ_0sSntsDM3sDFxif4d9_DbCda2pe2aGgE1W4BPOeDOLd4toDf8gFLdgrUu1HLzxAgT/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgFrKBigoW3f8zI-VVviIIQsl1ROTr14YQUVV8tO13OW0vy-TIpmlMmGdmMaSckSc3UYE1ol2vtETUHyxZPeKIKUxGDv-l6ZgttyTM2nq6PX2ZcgXJnsXxiwsmcRVgg48lW1ZMHxj9AdO8/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgFrKBigoW3f8zI-VVviIIQsl1ROTr14YQUVV8tO13OW0vy-TIpmlMmGdmMaSckSc3UYE1ol2vtETUHyxZPeKIKUxGDv-l6ZgttyTM2nq6PX2ZcgXJnsXxiwsmcRVgg48lW1ZMHxj9AdO8/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN6foiayKD20dhdEwdMXU-mnXxeoadDyxyd-OS6gUrFt7lR9O-qSIM2vpELfPWnqlvWU1SYrgb4E7m7qinekmQdIWxZ9LiKgEhFKIRXfZhJ9GGis_1YltUcszPMvplfh94m4AauDCTdPQE/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN6foiayKD20dhdEwdMXU-mnXxeoadDyxyd-OS6gUrFt7lR9O-qSIM2vpELfPWnqlvWU1SYrgb4E7m7qinekmQdIWxZ9LiKgEhFKIRXfZhJ9GGis_1YltUcszPMvplfh94m4AauDCTdPQE/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikyaSYVlkYfnYi7ZCtMAEMUw192LZdjDdbAWJ5aGbZEs5VNC9A_HOcrVRTZ6bpE3P2DDWf_SlGfjzZptpkXg62MWEEXqt-pn0cLO6Us8xwkGh7sUFP-M2HuGk2dMalyjsDbl9-5yTdEMq3/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikyaSYVlkYfnYi7ZCtMAEMUw192LZdjDdbAWJ5aGbZEs5VNC9A_HOcrVRTZ6bpE3P2DDWf_SlGfjzZptpkXg62MWEEXqt-pn0cLO6Us8xwkGh7sUFP-M2HuGk2dMalyjsDbl9-5yTdEMq3/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-34700018775289165712013-06-21T02:13:00.001+01:002013-06-21T02:19:28.833+01:00Therapiedag 9 Chabelita geen zin, Papito en Luuk wel!Luuk had er weer veel zin in vandaag! Merel had binnen een parcours gemaakt van kussens en kruiptenten. Luuk moest na elk obstakel aan iemand vragen 'Mag ik een kaart?' om zo kaarten te verzamelen. Merel hielp met de vingers. Luuk moest ook oogcontact maken met diegene aan wie Luuk het moest vragen. Dus eerst op de vingers de zin maken om te oefenen en daarna de vraag stellen en aankijken. Even lastig, want de vingers zijn een goed hulpmiddel. Zo moest hij 4 kaarten verzamelen en steeds ging het beter!<br />
<br />
Daarna op naar het dock. Ze moesten even wachten tot iedereen compleet was. Luuk wilde naar het dock. <span style="-webkit-composition-fill-color: rgba(175, 192, 227, 0.230469); -webkit-composition-frame-color: rgba(77, 128, 180, 0.230469); -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.296875);">Merel zei dat ze moesten wachten op de dolfijntrainster, want zij bepaalt wanneer ze ernaar toe gaan. Merel zei dat hij dan een dominante stem nodig heeft, 'zo gaan we het doen'. Geef Luuk geen keuze. Anders dan </span>normaal waren de dolfijnen nu al aan het zwemmen. Normaal moeten ze geroepen worden. Toen iedereen zo ver was, waren de dolfijnen verdwenen. Ze hebben als eerste maar een oefening gedaan met de pilatesrol op het dock. Luuk ging er keurig op liggen. Leek het wel fijn te vinden. Op deze manier "stretch" je de schouders naar achteren. Luuk loopt normaal met zijn schouders naar voren. Zo zoeken zijn schouders daarna het middelpunt wat zorgt voor een mooie rechte houding. Wel om de dag 5 minuten doen. Omdat Luuk het zo goed toe liet, gaan we in Nederland even op zoek naar zo'n rol.<br />
<br />
20 Minuten later was er van Chabelita nog steeds niets te bekennen. Er was al 1 dolfijn op komen dagen, maar de rest had geen zin blijkbaar. Merel besloot met Luuk naar een ander dock te gaan, dichterbij zee. Papito had namelijk wel zin. Bij Papito hoort ook weer een andere dolfijntrainster. We waren heel benieuwd hoe Luuk zou omgaan met deze verandering, een andere ruimte en andere trainster. Maar Luuk vond het geen probleem. Hij ging meteen met Papito het water aan en aaide hem alsof hij hem al vaker gezien had. Merel vond het weer heel knap dat hij zo goed met deze verandering is omgegaan. Op zich kan Luuk dat ook wel heel goed. Hij past zich redelijk snel aan. Maar aan de andere kant heeft hij wel structuur nodig, wellicht meer dan wij dachten. Ook moet het duidelijk zijn voor hem. Wij praten altijd standaard 5 minuten vooruit om Luuk te vertellen wat er gaat gebeuren, bv over 5 minuten gaan we naar bed. Dat werkt goed bij Luuk en bij Sem.<br />
<br />
Vanmiddag hadden we een zwembad-middagje gepland. Maar Luuk wilde eerste per se picknicken. We wilden het eigenlijk een middagje skippen, maar Luuk stond erop. De drie dingen op 1 bord gelegd en aan tafel alles op gegeten. Daarna liet de zon ons in de steek en had de leguaan ook nog eens in het zwembad gepoept. Dus change of plans en lekker rond het appartement gehangen. Ook heel fijn. Luuk en Sem hebben hun eigen minidisco gecreëerd door op de Ipad heel hard muziek te draaien van Jetti Paletti tot Blurred Lines van Pharell Williams. Heel gezellig!<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Het valt ons echt op dat Luuk beter communiceert. Grotere woordenschat en duidelijkere woorden. Hij vormt ook meer zinnen. Het zal nog wel zo zijn dat het vooral ons op valt. Tijdens het laatste evaluatiegesprek bleken hierin ook grote verschillen. Daar maakt hij slechts 2-woordzinnen, terwijl wij vaak 5-woordzinnen horen. Ook weten wij natuurlijk als de beste wat Luuk zou willen vertellen. Ik heb wel eens gelezen dat de ontwikkeling op school een half jaar achter loopt ten opzichte van thuis.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Door Merel is ook verteld dat hij in Nederland even tegendraads kan zijn. Hij mist dan de structuur van deze therapie en moet daar even wennen. En kan hij weer even terug schieten in zijn oude bestaan. Dan zie je als ouders even niet verbetering die we hier wel zien. Maar dat hoeft niet zo te zijn. Belangrijk voor ons is om alles wat we geleerd en gezien hebben toe te passen. Voordeel is dat we nu tijdens de therapie hier ook al actief mee bezig zijn. We krijgen alles op papier mee en natuurlijk kunnen we alles teruglezen in dit blog. Dus dat gaan we voor de volle 100% ook doen!</span><br />
<br />
Morgen de laatste therapiedag...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTs7TURJTj8ABV4WzHkl4O9JIbyqTnky266slvNAFYQR-YW4IXI4AP2FYJZXExtcLp9EZ5y-7Elnq-qe9OmQEtKl93IKNt_qgsU7TTELnNsfM5KM9vp91tTqeTYAb6vW0Dz9QZtCryXEy3/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTs7TURJTj8ABV4WzHkl4O9JIbyqTnky266slvNAFYQR-YW4IXI4AP2FYJZXExtcLp9EZ5y-7Elnq-qe9OmQEtKl93IKNt_qgsU7TTELnNsfM5KM9vp91tTqeTYAb6vW0Dz9QZtCryXEy3/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMB8OshYBvjB2IGQ-WVHhA42hyIEyIgaBzw-gqTOegMv72PIM-EJnJwi4GbrZLTeVFRTi7A25eveRcwRZPsHHqIEoUbNHeV5af1QYJz0vy97L9OrPORyLgeX8VC8Ph9bTwiLXy8ewy9fYK/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMB8OshYBvjB2IGQ-WVHhA42hyIEyIgaBzw-gqTOegMv72PIM-EJnJwi4GbrZLTeVFRTi7A25eveRcwRZPsHHqIEoUbNHeV5af1QYJz0vy97L9OrPORyLgeX8VC8Ph9bTwiLXy8ewy9fYK/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil7RFU62_jL3TyZFYZVh-i7mjqZzEMFWLi_w33gofmlJQ6hTvEe-UT6krQ5rbpQldLmbaKacdsTW-RgvgKq_gfhJdfwjph3OjNH9b-dBp8rV3ypaJVCrVKxCpqzfJTHxVx7Neowzen5TMw/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil7RFU62_jL3TyZFYZVh-i7mjqZzEMFWLi_w33gofmlJQ6hTvEe-UT6krQ5rbpQldLmbaKacdsTW-RgvgKq_gfhJdfwjph3OjNH9b-dBp8rV3ypaJVCrVKxCpqzfJTHxVx7Neowzen5TMw/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA1RgwUsr5eCLj4gzmefPL7Abk8-F3UCVzoKNJoetMqFua1KpxzjqQ8tVmI7Oc0usaTZf1AS3W1HSAS2sZx_1ItyqZCZ6bj-nrJzmXAB1q_2sSneec2XCYF8H5li7z_OdTCGSN3_L52e3U/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA1RgwUsr5eCLj4gzmefPL7Abk8-F3UCVzoKNJoetMqFua1KpxzjqQ8tVmI7Oc0usaTZf1AS3W1HSAS2sZx_1ItyqZCZ6bj-nrJzmXAB1q_2sSneec2XCYF8H5li7z_OdTCGSN3_L52e3U/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv1Q69Y4O076uuC-6sXhMA-1fZRMPqymfLAdDaqnzaYVd6IaP_-GCftcGDEBtLFuY007tB3xOCGaKLuhohAA6mDI6FySe9f60JjcAal5cJnTMvdn9ZO2_z5i1Pc6N6sAyRidYrNAIhOG9Z/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv1Q69Y4O076uuC-6sXhMA-1fZRMPqymfLAdDaqnzaYVd6IaP_-GCftcGDEBtLFuY007tB3xOCGaKLuhohAA6mDI6FySe9f60JjcAal5cJnTMvdn9ZO2_z5i1Pc6N6sAyRidYrNAIhOG9Z/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuBARJnAKPv27aRtBHHHHPGTWOOCJB4_Cjxp8p_mWB2qlxL0RAEwYHaDlcfesx7lrqvx0PG6RbjfPYSLEpwUVav-Faqp8HFQYh1BfrQadfOfCwpBh_Wp8vqqfZMngYBeSz4j4DljZEZp2R/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuBARJnAKPv27aRtBHHHHPGTWOOCJB4_Cjxp8p_mWB2qlxL0RAEwYHaDlcfesx7lrqvx0PG6RbjfPYSLEpwUVav-Faqp8HFQYh1BfrQadfOfCwpBh_Wp8vqqfZMngYBeSz4j4DljZEZp2R/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-86541298235426082482013-06-20T03:44:00.001+01:002013-06-20T03:44:49.462+01:00Therapiedag 8 Heerlijke dag!Wat een heerlijke dag vandaag! We zijn geëindigd op het strand Playa PortoMari. Met z'n viertjes wezen snorkelen en zwemmen. De onweer en regen zaten in de lucht, maar op dit strandje scheen de zon overtuigend. Na het zonnen, heerlijk aan een Amstel Bright in het strandtentje, terwijl de kids met een ijsje spelen voor een decor met wuivende palmbomen en de ondergaande zon in zee. Daarna met onze zandlijven in de auto om van de Westpunt terug te rijden richting Willemstad. Een fantastische route. Voor mij het ultieme vakantiegevoel om de dag zo af te sluiten!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhennoWWhDU0JsbZlsMPaWjkKGcQDM-1QQN2oPokzCUGpylu6LILuOQpawdqIzcBB19wvQYT4uy2zkqwwHN6WTYFKe4rYlcmQtqjc1-RIimdFabPHb58RjzqeXL-5a1LMSux9oQIPeITLXn/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhennoWWhDU0JsbZlsMPaWjkKGcQDM-1QQN2oPokzCUGpylu6LILuOQpawdqIzcBB19wvQYT4uy2zkqwwHN6WTYFKe4rYlcmQtqjc1-RIimdFabPHb58RjzqeXL-5a1LMSux9oQIPeITLXn/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
De dag is ook goed begonnen. Luuk liep zonder problemen mee naar het Therapy Centre en werd weer enthousiast onthaald door de therapeuten. Luuk neemt zijn tas dan mee, neemt uitgebreid afscheid van ons en gaat naar zijn kamertje om wat oefeningen te doen. Merel vraagt dan altijd aan ons hoe het gegaan is. Zo schoot me te binnen dat ik gisteren helemaal vergeten ben te schrijven dat Luuk weer een plasje op de wc had gedaan! Hij wordt nu 4 keer per dag op de wc gezet. Zonder problemen, hij blijft heel goed zitten, doet zijn best en als hij klaar is, tellen we nog rustig tot 10. Niet Luuk zijn tempo volgen met tellen, maar door te tellen Luuk nog even de kans geven om toch nog te plassen. Morgen zullen we even overleggen hoe we het kunnen opbouwen. Luuk moet er niet weer afkeer van krijgen, van het wc-gebeuren. En nu gaat het juist goed!<br />
<br />
Het eten is verplaatst van de picknickhoek naar de tafel. Gisteren hebben we het ook thuis geoefend aan tafel. Met 3 bakjes. Nu had Merel een groot bord gepakt, daarop de 3 verschillende soorten eten gelegd. Ruim uit elkaar. En advies is niet te grote porties, meer kan later altijd nog. Luuk mag kiezen met welke hij beginnen. Als die 2 op zijn, dan mag hij zijn beloning wat ook op het bord ligt. Weer alles op! Merel laat hem ook nog kiezen uit 2 verschillende kleuren vorkjes. Om hem zo de leiding te geven.<br />
<br />
Op het dock ging het ook weer super! Een hele goede concentratie. Hij werd alleen even afgeleid door een pelikaan, die op 1 meter afstand mee zat te kijken. Die hoorde daar toch niet, vond Luuk. Nadat de pelikaan weg gelokt was, had hij meteen zijn concentratie weer te pakken. Merel blijft dat knap vinden.<br />
Ze deden een spelletje waarbij Luuk verschillende plaatjes moest matchen. Merel had de keuze te groot gemaakt en Luuk begreep de vraagstelling niet. Meteen had ze 'de rommel' weg gehaald en het zo overzichtelijker gemaakt. Luuk begreep het meteen en heeft alles foutloos gemaakt. We moeten het dus overzichtelijk houden zodat de vraagstelling in eerste instantie door Luuk begrepen wordt. Daarna kun je weer uitbreiden.<br />
<br />
Merel vertelde dat Luuk ontzettend lief is voor Chabelita en de therapeuten. Hij blijft Chabelita maar aaien en voelt zich helemaal op zijn gemak en relaxed bij haar. Na de eerste sessie op het dock, had Luuk het koud en gaf aan niet meer het water in te willen. Zonder heel veel gesputter, ging hij weer het water in. Merel heeft Luuk op een gegeven gevraagd of hij in het water wilde blijven of er uit wilde. Hij zei 'ik wil er uit'. Merel heeft dat meteen gedaan omdat Luuk toch het water mee in ging, ondanks dat hij niet wilde en hij het rustig aan Merel vertelde.<br />
<br />
Rustig blijven, consequent zijn, niet in gaan op negatief gedrag, en positief benaderen (dus niet zeggen 'nee, dat is niet goed') zijn dingen die heel goed werken bij Luuk. Zo blijkt hier. Wellicht bij elk kind... Ook moeten we Luuk niet vragen of Luuk mee wil naar de wc, maar zeggen 'kom we gaan naar de wc'. Zo laat je hem niet kiezen.<br />
<br />
Sem mocht mee met de dolfijntrainer. Onwijs leuk en stoer natuurlijk. De dolfijntrainer heeft alles verteld over de dolfijn, ze zijn in de keuken geweest waar alle visjes die ze eten liggen, en ze hebben de dolfijnen van heel dichtbij kunnen bekijken.<br />
<br />
Na de therapie zijn we weer richting Westpunt gereden. De weg er naar toe is al genieten. We zijn gestopt bij Shete Boka Nationale Park. <span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Naast de grootste national park van Curacao, Christoffelpark, grenst Shete Boka ('vertaald: zeven inhammen of baaien') dat is opgericht in 1994, en ongeveer ca. 200 hectare groot is. </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">De kustlijn is meer dan 10 km lang en heeft diverse baaien en inhammen waar diverse soorten schildpadden hun eieren leggen. We hebben gekozen voor Boka Wandomi </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">waar de Natural Bridge zich bevindt. Deze brug is een waar kunstwerk door de natuur uit de rotsen gebeeldhouwd. De golven zijn er enorm en de route ernaar toe gaat langs blokken lavasteen. Ook zijn me naar Boka Pistol geweest. </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">Deze geiserachtige spuit wordt omhoog gespoten door de golven die in de sterke vernauwing van de rots terecht komen. Dit zorgt voor sensationele fotomomenten. En geeft een knal als een... Juist ja, pistool. Sem vond het op het knalletje lijken op zijn cowboy pistooltje van carnaval.</span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">En dat brengt ons weer terug bij het strand van Playa PortoMari! Een geweldige dag dus. Morgen op zoek naar een nieuw geheugenkaartje, want na 980 foto's is die vol...</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMMBX3lzv4qFsl12si0L_xXspJVWkq1vi0aP1BHpOMJUmhd6dtszjvuRHJ03XnaRVPWGK9gURfBDz5vw5TKaacrAdkoCulxSgjB_tL1ApjedKiM0g8gvn8m8XRk8TWnlqvf6rUpgsZzIj9/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMMBX3lzv4qFsl12si0L_xXspJVWkq1vi0aP1BHpOMJUmhd6dtszjvuRHJ03XnaRVPWGK9gURfBDz5vw5TKaacrAdkoCulxSgjB_tL1ApjedKiM0g8gvn8m8XRk8TWnlqvf6rUpgsZzIj9/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguMHBSDIJ87Gh4uyc18UFb0afytjYZ6KdOW9NrBMIMaHDQB03XwWVhg_k-2-M0wa94e3O4XKVJUaMs2tUvbkLVh-44cUaswXj0qhiAlZGKq5QOt6mMx7aEB4_8Ifl5SxzQwk8KTYFRAwkd/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguMHBSDIJ87Gh4uyc18UFb0afytjYZ6KdOW9NrBMIMaHDQB03XwWVhg_k-2-M0wa94e3O4XKVJUaMs2tUvbkLVh-44cUaswXj0qhiAlZGKq5QOt6mMx7aEB4_8Ifl5SxzQwk8KTYFRAwkd/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxuStFJNCyLIyWa8gfJ13jYbgJb5cMiigLoqubh_oVvnDnc15WcKPdiY9pbyd6yROJ6vm_zKBW7wfVj_iGmKogVmtwjtFO4qoS0ARMhqv20fZ02LVcoCdgEBSaeoxTF0ONadaYLHrbGr95/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxuStFJNCyLIyWa8gfJ13jYbgJb5cMiigLoqubh_oVvnDnc15WcKPdiY9pbyd6yROJ6vm_zKBW7wfVj_iGmKogVmtwjtFO4qoS0ARMhqv20fZ02LVcoCdgEBSaeoxTF0ONadaYLHrbGr95/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrPX47Z0MndMUBcp5hFyGebHhKDcjmlXftxi-G0q1qCuJHl5Fhlj040Y1sJ7769w4FIKk-CR_8XULvTMgIgxpC0ldAhZx-a14E7Q3vHMR2e_I7TlmaLvlcAi6nXkPCf-IGcrlAqMiyGWzc/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrPX47Z0MndMUBcp5hFyGebHhKDcjmlXftxi-G0q1qCuJHl5Fhlj040Y1sJ7769w4FIKk-CR_8XULvTMgIgxpC0ldAhZx-a14E7Q3vHMR2e_I7TlmaLvlcAi6nXkPCf-IGcrlAqMiyGWzc/s320/image.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoqBrAiZM6tLXL6V1NeQc08MGaKrdbHgxgAyMF1AZf6ASTPfJ4NbKCjU9_yGTB6Sivu5MRINYHq886wRee6P4znI36cdtxCAO8WM6961p1tNHwnIJS5UDN8f2unVkrDaelB_rHLHpNQ0YR/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoqBrAiZM6tLXL6V1NeQc08MGaKrdbHgxgAyMF1AZf6ASTPfJ4NbKCjU9_yGTB6Sivu5MRINYHq886wRee6P4znI36cdtxCAO8WM6961p1tNHwnIJS5UDN8f2unVkrDaelB_rHLHpNQ0YR/s320/image.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCmXMFTHeCjjMzxMvLobTpSFvk1oOrXFVTLI68fiEwcofaBbQko-v8J4NxzsMzKdFYw5f2sV1uptBVN_bxOGicKxbQD348fIHng_wQepPPMZ5eU4JSue00YmWv6d2Gs-oC7AnS7vPpMALH/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCmXMFTHeCjjMzxMvLobTpSFvk1oOrXFVTLI68fiEwcofaBbQko-v8J4NxzsMzKdFYw5f2sV1uptBVN_bxOGicKxbQD348fIHng_wQepPPMZ5eU4JSue00YmWv6d2Gs-oC7AnS7vPpMALH/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXdstkPIzPVW02tckAihA4eETObGDVWVsTA9sULZBe-AbmUJnhvphVJrqnmjdjRndusYJKI4SWLr9sAO_0WrVcA43HLVt8nrafDPeNpki5KE1NGIQVCVfSu5NCuRcsD-FSYtUzAuXpzNko/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXdstkPIzPVW02tckAihA4eETObGDVWVsTA9sULZBe-AbmUJnhvphVJrqnmjdjRndusYJKI4SWLr9sAO_0WrVcA43HLVt8nrafDPeNpki5KE1NGIQVCVfSu5NCuRcsD-FSYtUzAuXpzNko/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><br /></span>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-79315922874946328182013-06-19T13:24:00.000+01:002013-06-19T13:49:05.843+01:00Therapiedag 7 Gedrag en mondmotoriekTherapiedag 7 begint wederom relaxed zoals een vakantiedag behoort te zijn. De dag begint ook met een beetje regen. Tot nu toe is die alleen 's nachts gevallen of enkele druppels overdag. Maar dit mogen we een bui noemen. Het gekke is dat het dan nog steeds stikheet is. Het klimaat in Curaçao doet je rustig aan doen. Voor de toeristen in ieder geval. De mensen die hier wonen, lopen in een lange broek en doen 's avonds een vestje aan. Wij lopen dan nog steeds in een kort broekje en hemdje. Het is 's nachts nog steeds 28 graden. Lang leve de airco! En het waait altijd, windkracht 4 of 5. Je kunt ook niks leuks met je haren doen, 1 stap buiten de deur en je kapsel is weer ontploft. Bij Luuk en Sem blijft de gel 5 minuten zitten.<br />
<br />
Het lopen naar het Therapy Centre ging weer goed. Slecht 1 keer duidelijk gezegd dat we in 1 x doorlopen naar Merel. Merel zei dat het wel beter is om toch een duidelijke afspraak te maken voor dat je gaat lopen. Als Luuk niet meer zou willen en je moet dan nog de afspraak gaan maken, dan werkt het vaak niet meer.<br />
<br />
Sem mocht vandaag mee naar binnen om oefeningen en spelletjes samen met Luuk te doen. Ze deden een blaasspelletje met rietjes en een balletje. Goed voor de mondmotoriek. Luuk had gewonnen, op het nippertje. Sem vond het niet heel erg. Thuis is dat wel anders, want als er 1 fanatiek is, is Sem het wel! Haha!<br />
Het viel ze op dat de spraak van Sem nog niet zo goed is. We vertelden dat hij sinds een half jaar logopedie heeft en hij moeite heeft met bepaalde klanken als de 's' . We hebben destijds ook een goede keuze gemaakt met de naam 'Sem'... Veel klanken klinken ook erg nassaal. Ze vroegen of we al een keer bij de KNO-arts zijn geweest. Dat hebben we inderdaad een jaar geleden gedaan om het KNO-gebied te laten checken op bijvoorbeeld een open verhemelte of te grote amandelen. Alles zag er goed uit. Lisette, therapeute en logopediste, denkt dat Sem zijn huig niet goed gebruikt. Die zou niet altijd goed sluiten, daardoor gaat er lucht door de neus gaat en klinkt het dus heel anders. Advies is om onder andere blaas- en zuigspelletjes te gaan doen. Kunnen we dus mooi met Luuk en Sem oefenen. Tevens schrijft Lisette nog wat spelletjes op en dingen om de spraak bij Sem te oefenen. We zullen met Tamara, de logopediste van Sem in Nederland, nog eens kijken hoe we thuis nog wat actiever de spraak kunnen verbeteren.<br />
<br />
Met Luuk ging het weer heel goed op het dock. Hij geniet enorm van het zwemmen met Chabelita. Dat wordt over een paar dagen afkicken voor hem en voor ons. Maar gelukkig hebben we de foto's nog, zullen we maar zeggen ;-). Luuk gebruikt 'ja' en 'nee' nog door elkaar. Ze gebruiken als ondersteuning een rode kaart met 'nee' en een groene kaart met 'ja'. Dan wijst Luuk wel de juiste kaart aan. Op deze manier kun je met alle spelletjes een stapje verder gaan, want ja en nee is toch wel een basisbegrip.<br />
<br />
We hebben ook nog wat tips gekregen uit een workshop 'gedrag'. Luuk kan nogal eens zeuren als hij zijn zin niet krijgt of als hij even geen raad weet met zichzelf. 'Negeren' is de oplossing. Niet op antwoorden en door gaan met je gesprek, geen aandacht aangeven. Lastig! Gisteren bij Hemmingway ging het even niet hoe Luuk het wilde en begon weer te jammeren. We hebben daar inderdaad niet op gereageerd en het zeuren was zo over. Kunnen we meteen goed toepassen bij Sem.<br />
<br />
Mensen hebben ook de neiging om heel hard te praten tegen Luuk. Nou zijn zijn oren niet optimaal, maar doof is hij zeker niet. Vaak zeggen mensen ook 2 keer hetzelfde tegen Luuk. Gewoon dezelfde zin wordt herhaald. Dat wordt schijnbaar vaker gedaan tegen een kind met een handicap. De vraag werd gesteld 'of je kind soms doof is'. Niet dus en alles 1 x zeggen is meer dan genoeg. Geef Luuk even de tijd om te antwoorden. Dat duurt soms gewoon wat langer.<br />
<br />
Na de therapie zijn we nog even Parke Tropikal Zoo Curaçao geweest, de dierentuin van Curaçao. De kinderen vonden het geweldig om een paar apen, pauwen en de dieren van de kinderboerderij te zien.<br />
Wij zagen vooral dat veel kooien en hokken leeg waren. En de panter die ze ook hadden in een veel te klein kooi rond liep. Daarbij was het heel erg heet en stond er geen zuchtje wind. Dat zorgde ervoor dat Luuk niet meer naar de auto wilde lopen en even later ook niet de auto in wilde. De hitte-explosie was ondertussen bij ons allemaal toegeslagen en dan is het niet fijn als je in de brandende zon een afspraak met Luuk moet gaan maken die overigens niet werkte. Dus de flink tegensputterende Luuk met moeite in de auto gekregen. Pffff...<br />
<br />
En 's avonds eindelijk oude schoolvriendin Manon Nijssen weer gezien! Manon woont hier nu al 7 jaar voordat ze de backpackend een groot deel van Amerika heeft gezien. Via Facebook nog steeds contact met haar. Uren geluisterd naar haar de verhalen van haar backpack-avonturen en het leven in Curaçao. Geweldig om te horen en het was zo 2 uur 's nachts. Aankomende week gaan we nog even een hapje eten met z'n allen en gaan we nog kijken waar Manon woont.<br />
<br />
Sem mag morgen een ochtend mee met de dolfijntrainster. En dat is natuurlijk te gek!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggpseRRKAij8k93HW_yRmY9cPx_JsEisvIduoHoRIDS22EwyNczLkodQpEPCkHQYZTF4jqc3J4IYr7usj5g-kUuH5MHUmo_MUlW-k1STsu-Ih0pEn5f9AQpTVejxhZJv8vmUMM6WTpO5oV/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggpseRRKAij8k93HW_yRmY9cPx_JsEisvIduoHoRIDS22EwyNczLkodQpEPCkHQYZTF4jqc3J4IYr7usj5g-kUuH5MHUmo_MUlW-k1STsu-Ih0pEn5f9AQpTVejxhZJv8vmUMM6WTpO5oV/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe95CEpTRCWnU1MZMLZpd1Mumu_xhg8T0KouYBijDTsWKuxd5Z4_hatzdH1WYGGxAuLqLdTi6cpwhumxXGl2kyPM8h101xjTTIRC3Z1vf8NktvwXRUfDB8i7roNKNcf7cH_Y1LTusNbRUw/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe95CEpTRCWnU1MZMLZpd1Mumu_xhg8T0KouYBijDTsWKuxd5Z4_hatzdH1WYGGxAuLqLdTi6cpwhumxXGl2kyPM8h101xjTTIRC3Z1vf8NktvwXRUfDB8i7roNKNcf7cH_Y1LTusNbRUw/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoP1rRUDH6_0dBuztKEpIMsVe-59L-7VyPrhlIIS0ZyfmQsWEXgwV4lS5NnLxXQnPJT2xSmYaU7cguISZd6fy8HZZ0oOs10eq7cymSWqbgYyF8iIZDSJA3QlBaUjuebufBXWsjlcOhctra/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoP1rRUDH6_0dBuztKEpIMsVe-59L-7VyPrhlIIS0ZyfmQsWEXgwV4lS5NnLxXQnPJT2xSmYaU7cguISZd6fy8HZZ0oOs10eq7cymSWqbgYyF8iIZDSJA3QlBaUjuebufBXWsjlcOhctra/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-84869709461444628872013-06-18T00:30:00.000+01:002013-06-18T05:32:46.065+01:00Therapiedag 6, complimentendag!Het vaste ritueel in de ochtend, kids om kwart voor 7 wakker. Luuk al gauw achter de Ipad, de broodjes worden om 8 uur gehaald bij de Appie. Wasje draaien, spelletje doen met Sem en om 10 uur weer naar het Therapy Centre.<br />
<br />
Luuk had er erg veel zin in! Kon eigenlijk niet wachten na het weekend en liep weer in 1 keer mee naar het Therapy Centre. Geen duidelijke afspraak, gewoon een keer gezegd dat we in 1 keer doorlopen naar Merel. Geen consequenties en geen beloningen, want hij ging al. Enthousiast onthaald door Merel, Lisette en Katharina en Sem mee met Gabrielle om een speurtocht te doen. Wij hebben nog een rondje gelopen in het Sea Aquarium en even naar de dolfijnenshow gekeken. Blijft fantastisch om te zien!<br />
<br />
Luuk was ook erg blij om Chabelita te zien. Op het dock gaat de dolfijntrainster Chabelita eerst roepen met een fluitje. Luuk wacht dan geduldig af met zijn voetjes in het water. Keurig roept hij 'Chabelita!' en als ze dan komt, krijgt ze luid applaus van iedereen op het dock. Chabelita zwaait enthousiast met haar vinnen (heet dat zo?) Geweldig om naar te kijken!<br />
<br />
Naast Luuk zit Luka op dock 2, een autistische jongen van een jaar of 9. Luka heeft hier al mooie stappen gemaakt. Maar wat hij erg moeilijk vindt, is wachten en verandering. Paul, de therapeut van Luka had bedacht om daar maar eens te wachten op het dock tot Bonnie, zijn dolfijn kwam. Een kwartier. Ze zaten daar met z'n drieën met de armen over elkaar te wachten. Enorm moeilijk, maar Luka deed het heel goed. Stipt na een kwartier was daar dan eindelijk Bonnie. De beloning was meteen het wachten waard, want de blijdschap op het gezicht van Luka was groot! Mooie vorm van therapie!<br />
Ook is er een meisje van jaar of 18 uit Amerika met de spierziekte ALS. Ze zit in een rolstoel. Wij spreken de ouders geregeld en de therapie is niet bedoeld om vooruitgang te boeken, maar om het enigszins stabiel te houden en vooral om het meisje enorm te laten genieten. En dat doet ze! En de ouders en familie genieten mee. Bijzonder en zeker als je weet dat haar zus afgelopen jaar aan ALS is overleden. Er is ook een gehandicapt jongetje met, ik denk, spasme. Hij reageert nauwelijks en de bewegingen gaan ook moeizaam. Hij is een jaar of 5. In het water heeft hij een zwemvest aan met allemaal banden om hem stabiel te houden. Na het zwemmen met de dolfijn, gaat de therapeute oefeningen doen met zijn armen en benen. Heel bijzonder om te zien. En zo zie je ook dat therapie heel divers is.<br />
<br />
Chabelita was vandaag een beetje afgeleid. Chabelita is verliefd op Papito en die was op zoek naar haar. De banden van de dolfijnen zijn nauw, zoals Bonnie de moeder van Chabelita die naast haar bezig is. Die zoeken elkaar tijdens de therapie natuurlijk ook op. Zo is de natuur!<br />
<br />
Daarentegen was Luuk uiterst geconcentreerd en had een hele goede werkhouding. Merel heeft het verschillende keren tegen ons gezegd. En dat voor de maandag. Niks opnieuw opstarten en wennen, voor Luuk was het gewoon therapiedag 6. Heel fijn om te horen!<br />
Binnen hadden ze weer het eten geoefend. Dit keer een banaan, doperwtjes en worteltjes, en een krentenbol. Alles op, geen enkel probleem. Ook het spelletje ging goed. Wij hoorden vandaag dat ze al een paar keer het 'gewichtvest' hebben uitgeprobeerd. Een enorm zwaar ding, voelden we vandaag. Volgens mij gebruiken ze die ook het in het speciaal onderwijs. Ik moet even op internet gaan zoeken naar dat ding. Want het werkt heel goed bij Luuk. Wordt Luuk tijdens een spelletje wat wiebelig en dreigt hij zijn concentratie te verliezen, doen ze dat vast aan. Dat zorgt dat hij zijn concentratie meteen weer terug heeft. Op school kan dat gebruikt worden voor een werkje.<br />
<br />
Aan- en uitkleden doet Luuk tegenwoordig zelf. En dat deed hij voorheen niet... Tot de schoenen aan toe. Het is natuurlijk tropisch warm hier wat zorgt voor een klam lijf bij Luuk. Hij heeft dan enkel een klein zetje nodig bij zijn shirt wat vastplakt aan zijn lijf. Op de wc zitten gaat nu ook prima. Vaak gaan plas, wel wat druppeltjes en dat laatste wordt natuurlijk enthousiast aangemoedigd. Maar hij doet zijn uiterste best! We hebben nog een tip gekregen voor het poepzindelijk worden. Als je geen interesse hebt in dit verhaal, skip het maar eventjes ;-). Zodra Luuk heeft gepoept in zijn luier, moeten we hem toch op de wc zetten. En bij voorkeur zijn 'drap' door de wc spoelen, zodat Luuk dat ook ziet. Daar hoort de poep. Ik heb met Leon afgesproken dat hij dat gaat doen ;-).<br />
<br />
Spelletje op het dock ging top. Een Duits spelletje over een muis in het ziekenhuis, in de dierentuin etc. De bedoeling is dat je verschillende afbeeldingen zoals dokterstas bij bijvoorbeeld het ziekenhuis legt. 9 onderwerpen met verschillende plaatjes, allemaal ineens goed. De blokjes voor de woorden gaan super. Het is natuurlijk niet dat wij de blokjes of steentjes aan Luuk geven en zeggen 'vertel maar, jongen!' We gebruiken het nu om Luuk te ondersteunen als hij 1 zin duidelijk wil maken waarvan wij denken dat hij dat wil zeggen. Nogmaals een uitkomst!<br />
<br />
Merel zei dat Luuk dankzij zijn werkhouding en concentratie zeer leerbaar is en dat maakt ons natuurlijk trotse ouders. Ook was hij ontzettend lief voor Chabelita en de therapeuten. Wat me opvalt hier is dat de therapeuten rustig blijven. Iets wat heel goed werkt bij Luuk. Uiterst consequent zijn. Altijd vragen om oogcontact en vooral 1 op 1 situaties creëren. Wil je dat Luuk iets doet, ga er vooral niet met zijn drieën doorheen tetteren, maar maak 1 op 1 contact met Luuk en maak dan bijvoorbeeld de afspraak. En dan luistert hij veel beter! En rustig blijven, niet overdreven kinderlijk. Luuk begrijpt veel meer dan de meeste denken. Gewoon rustig vertellen wat er gaat gebeuren of wat je wil weten.<br />
<br />
Na een zwemmiddagje, stond er in de namiddag nog een boottocht georganiseerd door het CDTC op het programma. Naar het Spaanse Water maar nu met een grote boot, de Pelikan Express. Luuk wilde naar links naar de dolfijnen, de boot staat rechts. Niet mee te krijgen. Totdat de vader en het meisje met ALS Luuk kwamen halen. Laatst al een keer gebeurd toen Luuk niet wilde lopen. Luuk mag dan de rolstoel duwen. Luuk geniet en het meisje ook! En zie, een kleine afwisseling werkt. Al moeten we thuis andere middelen toepassen ;-).<br />
En toen was daar Daan. Daan is een downer van 13 jaar. Een geweldige gozer, hij lijkt wel de oudere broer van Luuk.We hebben ze al een paar keer ontmoet en vanmiddag al wat mee gedronken. Eigenlijk zouden ze niet mee gaan tot grote teleurstelling van Luuk en Sem. Luuk en Sem vinden Daan geweldig, net of ze elkaar al jaren kennen. De interactie tussen Daan en Luuk, en Sem trouwens ook, is geweldig mooi om te zien! Daan is grappig en praat goed. Samen hadden ze de grootste lol. Maar Daan is ook heel zorgzaam, slaat vaak een arm om Luuk heen. En met z'n drieën knuffelen ze wat af!<br />
<br />
Na het boottripje nog even geborreld bij Hemmingway (ligt naast Mambo Beach waar veel BN'ers komen, maar zeker zo mooi) met Daan en zijn ouders. Gezellig gekletst en heel interessant om te horen hoe een jongen van 13 van down het nu doet. Veel herkenningspunten in de opvoeding, een fijn gesprek!<br />
<br />
Zo, en ik dacht dat ik niet zo veel te vertellen had vandaag ;-)!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPj8k__xpLgAGsdMGhERCpliui2c2QavzXg8waTY0DtpMG0RQ7fqTOsS148HFbsLc6SCRfquSuhcgA65JFSA9uGjQNpzMvYU2qJfGjooGsrwiDVeBT_5l7VNiM2j-XSmyNY3u4i8561YCP/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPj8k__xpLgAGsdMGhERCpliui2c2QavzXg8waTY0DtpMG0RQ7fqTOsS148HFbsLc6SCRfquSuhcgA65JFSA9uGjQNpzMvYU2qJfGjooGsrwiDVeBT_5l7VNiM2j-XSmyNY3u4i8561YCP/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEHkdqtC_x5j1UM5EjBuvTPAvw68GSkNAKkGO1QigA-jXzH8OP9mZ3QAORd-LCpydXS0QpjFdBhqDtB4eqioGoDt0HCEGU8Nxk94CTRi2qC2r3a9W_EkW8KfM1Q3x0nmusC3-yPWwan0rP/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEHkdqtC_x5j1UM5EjBuvTPAvw68GSkNAKkGO1QigA-jXzH8OP9mZ3QAORd-LCpydXS0QpjFdBhqDtB4eqioGoDt0HCEGU8Nxk94CTRi2qC2r3a9W_EkW8KfM1Q3x0nmusC3-yPWwan0rP/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE7njTL2-dwZVFYCNUsDo1FdBzXWD3nzGOjjAELV-Ou6aHjb7WtEBik1_vDXUG-jhrMp_gxDsMiEa2oyXzjApY9RQRecJbLgjVyYyfx02JkM611z0Kae9Pezz95TJuuq646iYoz6RpL1AS/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE7njTL2-dwZVFYCNUsDo1FdBzXWD3nzGOjjAELV-Ou6aHjb7WtEBik1_vDXUG-jhrMp_gxDsMiEa2oyXzjApY9RQRecJbLgjVyYyfx02JkM611z0Kae9Pezz95TJuuq646iYoz6RpL1AS/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO7pwJcm_XF2MY76hIE6X0MHyfsA3yUttnUOiQM9_nMBkU9xkqPKw7px6kNE535_VWWjsBhnjDI4wODwn1Zbh_8CpdjeVsGmb8of2fwYRZVIoKrDhkqtwlqwqRNYhMRD9nuTeEi9GwbAoj/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO7pwJcm_XF2MY76hIE6X0MHyfsA3yUttnUOiQM9_nMBkU9xkqPKw7px6kNE535_VWWjsBhnjDI4wODwn1Zbh_8CpdjeVsGmb8of2fwYRZVIoKrDhkqtwlqwqRNYhMRD9nuTeEi9GwbAoj/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuarNjIfvb1oqBR6qSAeeRlWHImUGtSInpZZjDj3Ugfn802lZif1O3jH_9en8kHzM3nm2FK_VpFy62JrMXBUmJmnMd4jVCf-llWWXTPGu0hKMPq4E1kRgEHqBhRYY84sSJuL-tcVyjtiwN/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuarNjIfvb1oqBR6qSAeeRlWHImUGtSInpZZjDj3Ugfn802lZif1O3jH_9en8kHzM3nm2FK_VpFy62JrMXBUmJmnMd4jVCf-llWWXTPGu0hKMPq4E1kRgEHqBhRYY84sSJuL-tcVyjtiwN/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKPrhqMq09eiqzPRhag_QDNmEX2eWAvKg9fhraWsU-BkoonsViKxdrjf3xv6j6oCDQGLKnHWVZjThRP8iUzLuI1T981kKsbvfmUkDmW4aPD4Ng9pdd2S4gYPT_2ywkeRHJqRi3E_cohh4K/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKPrhqMq09eiqzPRhag_QDNmEX2eWAvKg9fhraWsU-BkoonsViKxdrjf3xv6j6oCDQGLKnHWVZjThRP8iUzLuI1T981kKsbvfmUkDmW4aPD4Ng9pdd2S4gYPT_2ywkeRHJqRi3E_cohh4K/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimRzqxx-bd7iSXNXmentrFzfqwgCDRUHAV_YHvDkY4PSus6IlhK7aNP-a2I54SShE8nuH-A6yiqNGdKf69G4N2h6m2Hv5j9NMaPD-Jr53iuJusb1pXqKhY4E5BEoFsTM0re4kpviQtcbUE/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimRzqxx-bd7iSXNXmentrFzfqwgCDRUHAV_YHvDkY4PSus6IlhK7aNP-a2I54SShE8nuH-A6yiqNGdKf69G4N2h6m2Hv5j9NMaPD-Jr53iuJusb1pXqKhY4E5BEoFsTM0re4kpviQtcbUE/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgeck1efPNNXmx1i7cGuby53MptgV2qx71ZCXFuHH2l2u1xjnJmNRgzIhukz5gqLprfcyYRAtM2l0tTkQpyphyyPS_jibOd1Pa8dpIMLLaUFycKhB-g-qhFQ4JTPgjohOMWQUiqcIuqFXl/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgeck1efPNNXmx1i7cGuby53MptgV2qx71ZCXFuHH2l2u1xjnJmNRgzIhukz5gqLprfcyYRAtM2l0tTkQpyphyyPS_jibOd1Pa8dpIMLLaUFycKhB-g-qhFQ4JTPgjohOMWQUiqcIuqFXl/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaO8viJW6lvyFUL0FdSTuxkrPVAmqcfKESauCQJVGPH4SKxPgkMKkoOBVlO8QH_Wpzw7W6L6eTcmUtchbnSs0iATV6_06UamHEYzK5gecz-plVjNz8PC8ix14Hx68wHZ8nMKsLtTMwOLvD/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="309" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaO8viJW6lvyFUL0FdSTuxkrPVAmqcfKESauCQJVGPH4SKxPgkMKkoOBVlO8QH_Wpzw7W6L6eTcmUtchbnSs0iATV6_06UamHEYzK5gecz-plVjNz8PC8ix14Hx68wHZ8nMKsLtTMwOLvD/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDicjpgoWWIMmJ7Bc_ZufGbnxRg0blVILWPqTmbO0GrsodRXUFmn_gp5CGfiZNhVvNMFJ0pHcM1ptVoH-21qAKzqQjy0-Exe78eg5XXJGfPoAzQJlEncoSjVEekkz5V0jMbgTlr2OiZ4BA/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDicjpgoWWIMmJ7Bc_ZufGbnxRg0blVILWPqTmbO0GrsodRXUFmn_gp5CGfiZNhVvNMFJ0pHcM1ptVoH-21qAKzqQjy0-Exe78eg5XXJGfPoAzQJlEncoSjVEekkz5V0jMbgTlr2OiZ4BA/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-62750121672807093312013-06-17T14:46:00.002+01:002013-06-17T14:46:55.841+01:00Weekend: zwemmen, varen en relaxen!We hebben een heerlijk weekend achter rug, waarin vooral alles mag en niks moet! Lekker laten mee varen met de Curacaose mentaliteit en het is dé manier om helemaal relaxed te worden. Het trekt me enorm aan in dit land. Geen haast, alles op het gemakje en genieten van de alledaagse dingen. Een beetje hoe Luuk in het leven staat. Alleen hier hebben we alle tijd van de wereld om daarin mee te gaan. Thuis is het vaak anders. Luuk is nu ook helemaal in zijn element! <span style="-webkit-composition-fill-color: rgba(175, 192, 227, 0.230469); -webkit-composition-frame-color: rgba(77, 128, 180, 0.230469); -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.292969);">Zaterdag gaf Luuk aan en echt moe te zijn en hij wilde echt even achter de IPad muziek luisteren en You-tube filmpjes kijken. Aangezien het zwembad op steenworp afstand is van het appartement, zijn we met Sem lekker wezen zwemmen en afwisselend even bij Luuk gezeten. Zo'n rustdagje heeft Luuk ook echt af en toe nodig. En hier met alle inspanningen, natuurlijk ook. Gelukkig hebben we een geweldig appartement en is het absoluut geen straf om lekker buiten een boek te lezen en te luisteren naar het ruisen van de zee.</span><br />
<br />
Zaterdagavond zijn we na het eten nog even naar Zanzibar gegaan. Op loopafstand van ons appartement en volgens mij the place to be voor de toeristen en voor vooral Nederlanders die al jaren in Curaçao wonen. Het was enorm druk, de happy Hour hadden de bargangers net achter hun kiezen en het bandje speelde opzwepende salsamuziek. Prima sfeertje. We zijn op een paar strandbedjes gaan zitten heerlijk genoten van een Amstel Bright. Hoe anders als op de camping waar de kids tot na tienen nog actief aan het dansen zijn bij de minidisco. Hier zijn ze om half 9 echt klaar met de dag.<br />
<br />
Zondag was het natuurlijk vaderdag! Sem had flink geknutseld bij het CDTC en onder andere een mooie grote houten dolfijn geschilderd. Meteen een mooi aandenken aan Curaçao. Luuk had ik met moeite een tekening kunnen laten maken. Kleuren is niet zijn hobby en tegenwoordig pushen we hem ook maar niet meer. Luuk begrijpt nog niet helemaal wat vaderdag inhoudt en vroeg na de kadootjes om 8 uur al om taart. Het lukte ons niet om uit te leggen dat papa niet jarig is, maar dit gewoon een dag is omdat papa een hele lieve papa is. Of hij maakte 'misbruik' van de situatie. Dat kan natuurlijk ook ;-)!<br />
<br />
Aangezien het altijd vaderdag is op onze vakantie, huren we elk jaar een bootje. Traditie geworden. Vlakbij ons park ligt het Spaanse Water. Een prachtig, beschermde en veilige lagune aan de zuid-oost kust met een uitgang naar de Caribische Zee. <span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">Aan de noordzijde zijn er vele baaien en kleine eilandjes met mangrove begroeiing en koraalriffen waar je langs kan zeilen of varen. Hier wonen pelikanen, fregatvogels en vele andere soorten vogels. Er is veel vis en regelmatig zie je een zeeschildpad zwemmen. Er zijn indrukwekkende uitzichten op de Tafelberg, Seru Boca en Kabrietenberg. Bij Pro Sail Curaçao kun zeilboten, kajakken of een sloep huren met de geweldige namen Pietertje Leentje of de Cornelia. Wij namen de Dushi wat betekent 'schatje'. Heerlijk gevaren over het water. Hier zie je enorm grote villa's zoals je ze niet vaak tegenkomt. Met een eigen privé-strand en een groot jacht voor de deur. Het lijkt erop of iedereen vecht om een stukje grond, want ze zijn dicht op elkaar gebouwd. Het contrast is groot, grote villa's worden afgewisseld met huizen die al jaren niet afgebouwd lijken te zijn. Maar ook zie je hier de oudere, veel kleinere huizen van de locals. </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">Een mooi boottochtje!</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">Luuk was nog steeds aan het zeuren om taart. Uiteindelijk maar een stuk taart gehaald bij de Albert Heijn XL, Zeelandia. Thuisgekomen was hij moe en wilde zelfs niet mee zwemmen, toch heeft Leon besloten te gaan picknicken met Luuk. Een paar kussens op de veranda gelegd en worteltjes en appel in de bakjes gedaan. En als beloning een stuk taart. Luuk leefde helemaal op. Het picknicken is een uitkomst. Hij mocht weer kiezen en koos als eerst de appel, alles opgegeten. Daarna de worteltjes, iets wat hij pertinent niet eet. Weer veel gegeten. Leon vroeg een hapje, maar dat mocht echt niet, 'alles van mij' zei hij. Daarna natuurlijk het stuk taart. En zelfs daarna nog de worteltjes die overgebleven waren! Hoe kan het toch?!</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">We gebruiken de steentjes regelmatig voor de zinnen te maken. Dat gaat goed. Hebben we geen steentjes dan gebruikt hij automatisch zijn vingers als we vragen om de zin duidelijk te zeggen. Een uitkomst! </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;">Zo beginnen we aan therapie deel 6. Luuk heeft er zin en wij kijken er ook weer erg naar uit om Luuk met Chabelita in het water te zien! </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJu13rjJ-hp3aJGNOE_CL4z-PdVBVmiBflNjjPEt4-PPRBr8nbHLpP5EG-YiDclNGQz64XPQX3ZsM9Kh4X6Pg7o-rM-w97nelZZTp4lQug4Z6ATJu7H3JC5fkXeCYoUt9-SErJRusWA9mN/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJu13rjJ-hp3aJGNOE_CL4z-PdVBVmiBflNjjPEt4-PPRBr8nbHLpP5EG-YiDclNGQz64XPQX3ZsM9Kh4X6Pg7o-rM-w97nelZZTp4lQug4Z6ATJu7H3JC5fkXeCYoUt9-SErJRusWA9mN/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDSuiKDuFgE77jMpEx6klgIRz7HAvdepjDyZrkDatFD9vkkWHDAQP9tY_koX0t2_HumTgiykerU9aTElSZYNcLE_UMc9LUjNjRtKwyzwIPgiYUx6JKy0Rhv45hOoxh40Wul5B52YsSLvf1/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDSuiKDuFgE77jMpEx6klgIRz7HAvdepjDyZrkDatFD9vkkWHDAQP9tY_koX0t2_HumTgiykerU9aTElSZYNcLE_UMc9LUjNjRtKwyzwIPgiYUx6JKy0Rhv45hOoxh40Wul5B52YsSLvf1/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxUNBxktMBoTysr4bzVGfWrAm-mwbjTp7uZRvBLPQ5bqZt2kv2Kp4fE3B2pcB362PpAOWNU0ABdx0qtmU6UG8lBYUajPZVrcwAV16R7vCBPdlsO8Nl1LKSW6UpTrPtbdkEGV8PrzHiKx4w/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxUNBxktMBoTysr4bzVGfWrAm-mwbjTp7uZRvBLPQ5bqZt2kv2Kp4fE3B2pcB362PpAOWNU0ABdx0qtmU6UG8lBYUajPZVrcwAV16R7vCBPdlsO8Nl1LKSW6UpTrPtbdkEGV8PrzHiKx4w/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5eLS2PQeQ8zxMoYnXqhcUV5_K417xucxz506nVWQrHQv71i3TJJlI1ieoLdJ7Yiq1q9ykTL9GrrW-NQwz4cZ4NI_S-J5Mvvtz6E_sacWizTfts1_mAfZA-PLJtffZZT6jQEDqG6Jk3Xyq/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5eLS2PQeQ8zxMoYnXqhcUV5_K417xucxz506nVWQrHQv71i3TJJlI1ieoLdJ7Yiq1q9ykTL9GrrW-NQwz4cZ4NI_S-J5Mvvtz6E_sacWizTfts1_mAfZA-PLJtffZZT6jQEDqG6Jk3Xyq/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil16bkH3HGf-0dkkgC9b5Un5G3VuveOwqDrtjYtoffZtuQeA9o5hvuqC6Nx9YDFo2fsSu-CoSm67FmO1YFOOYao3fJrYz2RTacNljWO-8cM1o9g8G1OfJo95BY-ghkvYmIWhSLxMBV6eKu/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil16bkH3HGf-0dkkgC9b5Un5G3VuveOwqDrtjYtoffZtuQeA9o5hvuqC6Nx9YDFo2fsSu-CoSm67FmO1YFOOYao3fJrYz2RTacNljWO-8cM1o9g8G1OfJo95BY-ghkvYmIWhSLxMBV6eKu/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0); text-align: left;"><br /></span>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-76026965113738351752013-06-15T04:11:00.001+01:002013-06-15T04:27:58.540+01:00Therapiedag 5, supergoede dag!Vanmorgen was het weer vroeg dag voor ons. Luuk en Sem slapen in Nederland in het weekend altijd wel door tot een uurtje of 8, Luuk ook makkelijk tot 9 uur. Maar hier moeten we blij zijn als we 7 uur halen. Zo halen we in ieder geval wel alles uit de dag ;-) en horen we elke ochtend Curaçao ontwaken. We worden op de porch verwelkomd door prachtig gekleurde vogeltjes (de oranje troepiaal), duiken de laatste salamanders weg en horen we het ruisen van de zee. Kids achter de IPad en ik even het nieuws van de dag doornemen. Heerlijk ontspannen wakker worden!<br />
<br />
De therapie! Dag 5 alweer. Het ritje naar het Therapy Centre duurt ongeveer een kwartier. Ik geniet enorm van deze ritjes, want ik kijk elke dag mijn ogen uit naar het levendige Curaçaose leven. Vanaf Boca Gentil, waar enorme villa's staan, rijden we richting Willemstad over de Caracasbaai. Het is een ontmoetingsplek voor vele gezinnen en tot laat in de avond maken ze muziek en wordt er gebarbecued. De huizen worden minder groot, steeds gekleurder en er ligt steeds meer afval op de straat. ik hoorde op Dolfijn FM dat ze deze week een campagne hebben om je plastic op te ruimen. Veel Curacaoenaren weten blijkbaar niet dat plastic niet vergaat. En dat is te zien ook! Er ligt behoorlijk wat troep langs alle wegen. Op de weg er naar toe is het erg levendig, er gebeurt volgens mij altijd wel wat in Curaçao. Langs de straat staan overal fruitkraampjes en 'gezond drinken'-kraampjes. Vaak met grote teksten geschreven op kartonnen platen en over die teksten denken ze niet heel lang na. Wat er staat, bedoelen ze ook. Vandaag kwamen we frietkraam 'Een grote berg friet' tegen. Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan. Er is veel buitenleven. De meeste tuinen hebben een veranda een tuin met een paar cactussen met een hek eromheen. En daar zitten de bewoners vaak met familie te kletsen in de schaduw.<br />
<br />
Vandaag hadden we met Luuk weer een afspraak gemaakt bij de auto. Hij moest in 1 x doorlopen naar Merel. De consequentie als hij dat niet zou doen, was dat hij de duikbril niet op mocht. Even hoorde je 'm mopperen. Maar hij had goed door dat deze consequentie niet leuk was voor hem. We hadden aan Sem gevraagd of hij Luuk bij de hand wilde pakken. Luuk heeft het hele stuk in 1 x gelopen. Supergoed van hem! Merel had hem tijdens de therapie ook duidelijk verteld dat hij de duikbril op mocht omdat hij zo goed zelf had gelopen.<br />
<br />
Ze hadden binnen het eten weer geoefend. Weer gezellig gaan picknicken en Luuk danste in het rond toen ze hem dat vertelden. Ditmaal hadden we sperzieboontjes meegenomen. Iets wat Luuk echt niet eet. Ook weer de appel en als beloning de krentenbol. De appel in stukjes in een rood bakje, de sperzieboontjes in een blauw bakje. Die twee voor zijn neus en ook in het zicht de krentenbol in een wit bakje erachter. Luuk mag kiezen waarmee hij begint en kiest de appel. Veel stukjes gegeten en toen hij niet meer zo trek had, mocht hij ze uitdelen. Daarna de boontjes. Merel wilde nog vragen of Luuk 1 stukje of 2 stukjes wilde hebben, maar al gauw was hij al aan eten. Niemand mocht een hapje en hij wilde zelfs de laatste restjes ook. Bizar toch?! Merel stond er zelf ook van te kijken. Heeft het laten filmen om het ons te laten zien. Daarna mocht hij zijn beloning, de krentenbol. Dit weekend moeten we het op dezelfde manier toepassen. Wel 1 op 1 en niet aan tafel. Een gezellig hoekje maken om te picknicken. We zijn benieuwd!<br />
<br />
Ook hebben ze vandaag weer tongoefeningen gedaan. Op een grote afbeelding van de tong staan 3 punten aangegeven. Met een spatel drukken ze voor, midden of achter op de tong. Voor en midden gaan goed. Achter is wat lastig. Dat wijst hij vaak midden aan.<br />
De blokjes gaan echt heel goed. Op het strand hebben we stenen (of het is afgestorven koraal... Weten we even niet, maar dan kan het niet mee naar huis ;-) verzameld. Die gebruiken we nu om zinnen te maken. Luuk wilde bijvoorbeeld een slok cola van Leon en zei 'Mola'. Meteen hebben we 3 steentjes gepakt en 1 keer samen met hem gezegd en aangewezen 'mag ik cola'. Hij nam het meteen over en zo ontstond er een duidelijk zin. Luuk wilde later nog meer cola. En bijna vanzelf zij hij weer de hele zin. Zo passen we (ook Sem helpt mee!) het steeds toe en echt, de spraak wordt duidelijker.<br />
<br />
Merel vertelde dat Luuk een topdag had, een goede afsluiter van de week. Hij had ook heel veel lol met Chabelita. Informatief hebben we nog even gevraagd naar de buikspieren, de kromme houding en het lopen van Luuk. Als tip voor de kromme houding gaf ze aan om een Pilates-rol te gebruiken. Als je daar 5 minuten op ligt en je schouders hangen over de rol naar beneden dan gaat je lichaam gauw de middenweg zoeken in het dagelijks leven. Dus normaliter staan de schouders afgezakt naar voren en met de rol naar achteren. Middenweg is dan rechtop. Ze gaat het maandag even met Luuk proberen, maar ik heb er zelf ook even op gelegen en denk dat wij zo'n rol sowieso wel gaan aanschaffen. Heerlijk! Ze gaan ook tape uitproberen op de rug van Luuk. Er wordt dan een stukje tape op de rug geplakt wanneer hij een rechte rug heeft. Zodra hij wat in zakt, voelt hij de tape trekken en gaat hij weer rechter staan of zitten. Werkt niet bij iedereen, vandaar dat ze het gaan uitproberen.<br />
<br />
Na de therapie zijn we weer richting Westpunt gegaan. Ze hebben daar de mooiste stranden. We zijn naar Playa Porto Mari gegaan. Wederom een paradijs! Hagelwitte stranden en kraakhelder water. We hebben een paar snorkelsets gehuurd en zo de mooiste vissen gezien. Sem vond het geweldig! Luuk had net een luchtbedje van een strandganger gekregen en had geen interesse meer in de duikbril, maar wilde lekker ronddobberen. Op het strand werd ik nog aangesproken door een vrouw die vroeg of ik Femke was van Buufkes. Huh?! Bleek het een collega te zijn van buuf Kim. Ze herkende Luuk. Erg toevallig! En ze had destijds nog gesponsord ook!<br />
<br />
Nu hebben wij ook even fijn weekend. Even geen therapie en Luuk laten bijkomen van zijn inspanningen. Ben enorm trots op hem, want ondanks het zwemmen met Chabelita wat natuurlijk onwijs leuk is, wordt er wel veel van hem gevraagd. En als je dan elke dag hoort dat hij een hele goede concentratie en werkhouding heeft, is dat top van hem!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhap32ZXHqaDcI6n1xj7xhfjIxoKMkrzxQVEjyGFKdosleuhu-ZHcFn0UDICNizSFU0RH9nVu9Od-uSKIELutIoNXVSiZ0pXGUto0aRMHulk2hvlELa4dppfQlIQWcSgmHUrJQ6VwhXzW3V/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhap32ZXHqaDcI6n1xj7xhfjIxoKMkrzxQVEjyGFKdosleuhu-ZHcFn0UDICNizSFU0RH9nVu9Od-uSKIELutIoNXVSiZ0pXGUto0aRMHulk2hvlELa4dppfQlIQWcSgmHUrJQ6VwhXzW3V/s320/image.jpg" width="213" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1FcNQ8-I4MMb1WOzwIFvrg5Gf2jNOmK4DhTMhN09oNAd4oowec9liWYTJ32oAQJ05NthaArTH7xC-sgotjR1ZYJcZkpigPBuBgJUNLs470iSpimaL5-W-AdscVQt1HcX2ItDksYsSpi27/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1FcNQ8-I4MMb1WOzwIFvrg5Gf2jNOmK4DhTMhN09oNAd4oowec9liWYTJ32oAQJ05NthaArTH7xC-sgotjR1ZYJcZkpigPBuBgJUNLs470iSpimaL5-W-AdscVQt1HcX2ItDksYsSpi27/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihv2OwT2g1qY2QMVNCWKbyIJVHg-cBCSx8g2kU5y2NDSXHda8nkWLSZRxzCQkh2yWuIPbujS7jTeeauaLtG-C1dXw37NHORer26LqDMp9sQAGss9UO28Y__jHEOqEbV1t4Df74unwA-7u1/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihv2OwT2g1qY2QMVNCWKbyIJVHg-cBCSx8g2kU5y2NDSXHda8nkWLSZRxzCQkh2yWuIPbujS7jTeeauaLtG-C1dXw37NHORer26LqDMp9sQAGss9UO28Y__jHEOqEbV1t4Df74unwA-7u1/s320/image.jpg" width="213" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivykeXiklIOc0XEySW9XTzDKP7jn1sT-e_1PV6DqCE87ugUTw5BJMxwE6EWAo-xUiWCVryZXpkSAts-y5t_7v3uiehbAvMsuvwoPqhAULmInu6lsGTGYVYJl5NtY6e8c7SvEPNLlE4a5yf/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivykeXiklIOc0XEySW9XTzDKP7jn1sT-e_1PV6DqCE87ugUTw5BJMxwE6EWAo-xUiWCVryZXpkSAts-y5t_7v3uiehbAvMsuvwoPqhAULmInu6lsGTGYVYJl5NtY6e8c7SvEPNLlE4a5yf/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-67309342240047229332013-06-14T03:28:00.001+01:002013-06-14T03:55:40.218+01:00Therapiedag 4, family-swim!Natuurlijk begin ik elke te vertellen over de therapie van Luuk, maar nu komen we net terug van de family-swim. En dat was zo gaaf, dat ik daarmee niet kan wachten. Aan het einde van de middag werden we weer verwacht bij het Curaçao Dolphin Therapy Centre. Luuk en de andere CDTC-kinderen werden opgehaald door Katherina en wij mochten met Sem naar de ruimte vlakbij het dock. Nog een korte uitleg gehad over de dolfijnen. Dat je bijvoorbeeld niet het hoofd van de dolfijn mag aaien en niet met je nagels en scherpe ringen de dolfijn mag aanraken. Nadat we flippers aan en een zwemband om hadden mochten we naar Luuk zijn dock. Sebastian ging mee om met Sem te zwemmen. Normaal is een dolphinswim vanaf 8 jaar en met de family-swim mag een kind vanaf 6 jaar mee. Een unieke ervaring dus!<br />
<br />
Voordat we het wisten lagen we in het water en zwommen we met Chabelita mee! Zo bijzonder! Je mag haar dan aaien over haar rug en zo mee zwemmen. Sem vond het spannend, maar had al gauw een keer alleen met Chabelita gezwommen. De fotografe begon bij ons dock en dus mochten we allemaal meerdere malen poseren met Chabelita. Een kus op de wang, een kus op de mond, samen dansen, samen natspetteren. Met z'n drietjes op de foto. Onwijs leuk! De beste trucjes met de bal, surfplank etc zijn echter alleen voor het therapiekind.<br />
<br />
We zijn even dolgelukkig, wat was dat bijzonder! Ook om een dolfijn aan te raken, heel zacht, maar toch een harde huid. En enorm groot, maar zo lief! Een family-swim kost normaal 400 euro voor 3 personen.... Maar het is onderdeel van de therapie, om kennis te maken met de dolfijn van Luuk. We zijn enorm dankbaar dat wij dit met Sem hebben mogen doen!<br />
<br />
Even terug naar de therapie van gisteren. We krijgen elke dag veel info en het blog wordt pas uren daarna geschreven, dat we wel eens wat vergeten. Ze zijn ook bezig met de mondmotoriek van Luuk. Veel oefeningen met de tong. Tong buiten naar beneden, naar de zijkant en naar boven richting zijn neus. De eerste 3 gaan goed, maar de tong naar boven niet. Dat is wel nodig om bepaalde klanken goed te maken. En gaan ze verder oefenen. Bij de laatste heeft Luuk ook te veel speeksel. Nu Merel dat vertelde, kwam het overmatige speeksel van Luuk ook aan de orde. Luuk heeft er nu geen last van, maar gedurende veel maanden per jaar wel. Hij heeft dan een zogenaamd kwijlbekje. Het ziet er niet fris uit en dat vinden kinderen uit zijn omgeving ook. We hebben al veel geprobeerd, maar niets lijkt te helpen. Weten ook niet waardoor het komt. Wel kan Luuk zelf zijn mond afvegen. Merel had een mooie tip. Als Luuk zijn kin weer nat is, dan pak je zijn vinger en ga je er doorheen en leg je aan Luuk uit dat het nat is. Daarna zeg je dat hij moet slikken en help je hem door met je vinger van zijn mond naar zijn keel te gaan. Zo begrijpt hij beter wat hij moet doen. Daarna maak je zijn kin samen droog en ga je voelen en zeg je 'nu is het droog'. Het ei van Columbus? Geen idee. Maar ik heb dit nog niet eerder gehoord van de therapeuten in Nederland en denk eigenlijk wel dat het goed werkt bij Luuk. We hadden het er nog met Merel over, dat dit ook eigenlijk heel simpel is, maar niet eerder hebben gehoord. Ze vertelde dat er therapeuten van over de wereld hun komen begeleiden of daar werkzaam zijn. Zo is het een verzamelbak van de beste tips!<br />
<br />
Vandaag hadden we met Luuk bij de auto voor het Therapy Centre de afspraak gemaakt dat Luuk in 1 keer door zou lopen naar Merel. Elke dag is dat nog niet gelukt. Leon had de afspraak gemaakt met de consequentie dat Luuk als hij niet door zou lopen naar huis zou moeten. Luuk hield na 100 meter alweer op met lopen voor de brug. Leon kwam terug op de afspraak, maar Luuk zei duidelijk 'Ik wil naar huis.' Heel knap om dat zo te zeggen, maar het doel was wederom niet bereikt. Leon heeft Luuk moeten tillen. En dat wordt zo langzamerhand wel een probleem met de hernia van Leon. Hij loopt vrij krom en heeft er veel last van hier. Later spraken we Merel en ze had het probleem ook besproken met haar leidinggevende. Het idee dat zij hadden was dat je voor de brug de afspraak met Luuk moet maken 'Luuk wil je zelf lopen en dat is leuk of Luuk wil getild worden en dat is niet leuk' Al gauw zeiden we dat het Luuk het juist prima vindt om getild te worden. Merel wist even geen antwoord en gaat nadenken over een oplossing. Duidelijk is nu wel dat het een consequentie moet zijn, die haalbaar is. Terug naar huis is niet haalbaar, dus dat kun je niet gebruiken. Een beloning te<br />
ver in de toekomst (dan krijg je vanmiddag een ijsje), is lastig voor Luuk.<br />
<br />
Omdat het eten een probleem is bij Luuk moesten we eten meenemen. Cherrytomaatjes vindt Luuk vies, een appel eet hij thuis niet, en een krentenbol was de beloning. Ze gingen binnen picknicken, omdat avondeten een te negatieve lading heeft op dit moment voor Luuk. Ze had de tomaatjes en appel in stukjes gesneden en in verschillende kleuren bakjes gedaan. Luuk mocht kiezen waar hij mee zou beginnen en at de appel achter elkaar op. Tussendoor vroeg Merel of zij ook een stukje mocht. temeer omdat Luuk zo beseft dat hij iets lekkers aan het eten is. Hij antwoordde hard 'nee'. Daarna moest hij de tomaat eten, hij mocht kiezen een halve of een hele. Hij koos de halve. Hij at hem op en trok hij een vies gezicht. Hij had het op gegeten en kreeg zijn beloning, de krentenbol. Tomaat eet Luuk echt niet. We stonden er dus van te kijken. Groente is een probleem, dus morgen nemen we sperzieboontjes mee. Eens kijken hoe dat gaat.<br />
<br />
Binnen hebben ze ook memory gespeeld. Afgelopen maandag ging dat niet goed. Nu had Merel van te voren een uitleg gegeven. 2 Kaartjes met 2 vlinders, 'ja, deze zijn hetzelfde' en een kaartje met een vlinder en een beer, 'nee, deze zijn niet hetzelfde. Luuk heeft het spel probleemloos gespeeld. Luuk weet heel goed hoe hij memory moet spelen, maar doet het zonder uitleg niet goed en met uitleg wel. Kleine moeite, groot plezier.<br />
<br />
Aangekomen bij het dock mocht Luuk meteen weer het water in, als beloning voor de oefeningetjes die hij binnen had gedaan. Geweldig vond hij het weer! Waren we wel even benieuwd naar, gezien zijn verdriet van gisteren.<br />
De blokjes gaan ook echt goed. Thuis helpt Sem Luuk ook actief. Hij zegt samen met Luuk de zinnen met gebruik van de vingers. Dat werkt helemaal echt bij Luuk. We moeten ons niet gek laten maken, maar het lijkt alsof Luuk duidelijker begint te praten en de zinnen met tussenposes maakt. Beter verstaanbaar zo. Maar niet te vroeg juichen natuurlijk....<br />
<br />
Ze hebben vandaag ook nog emoties geoefend met pictokaarten op het dock. Blij, boos, verdrietig en bang. Eerst hebben ze alle emoties nagedaan. Boos kon Luuk duidelijk het beste ;-). Daarna moest Luuk kiezen uit 4 kaarten welke emotie Merel nadeed. Dat bleek te moeilijk. 2 kaarten lukte wel heel<br />
goed. Bij de laatste verloor hij zijn concentratie, Chabelita zwemt ook de hele tijd langs hem. Merel<br />
vertelde hem dat hij het nog 1 keer goed moest doen. Hij had het fout en dus moesten ze nog een keer. Luuk sputterde niet en deden het nog een keer. Het is niet dat Luuk het niet weet, maar het heeft meer te maken met gedrag. Belangrijk is om het spannend te houden. Ook voor school. Uitdaging is belangrijk. Luuk zelf laten kiezen om 2 kaarten te pakken of de kaarten in een ander kleur bakje doen. Kleine afwisseling en Luuk heeft zijn motivatie weer terug.<br />
<br />
Ook mocht Luuk vandaag de duikbril op. Dat is ook een beloning voor hem. Hij is een echte waterrat en zwemt ook graag onder water. Samen met Merel konden ze ze Chabelita onder water bekijken. Hij gierde het uit van de pret! Luuk is ook het eerste kindje dat hier gefotografeerd is onder water!<br />
<br />
Het naar de wc gaan zetten we summier door. De dagen kosten Luuk best wat energie en dus pushen we niet. We zitten nog steeds op 4x per dag. Dat is al heel knap, want thuis ging Luuk niet meer naar de wc. De eerste 3x kwam er geen plas, maar voor het naar bed gaan kwam er wel een plasje!! Groot feest in dit appartement. Luuk straalde van oor tot oor toen wij door zijn slaapkamer heen dansten! Sem liep naar hem toe ' Goed gedaan jongen! Toppertje!'<br />
<br />
De therapie is soms wel confronterend. Wij vinden Luuk een geweldig kind waar we heel veel van genieten. We kijken ook altijd naar de mogelijkheden en niet naar zijn beperkingen. Maar door zo over de dingen na te denken en punten te verzamelen die lastig zijn voor Luuk, zie je ook even de andere kant van Luuk. <span style="-webkit-composition-fill-color: rgba(175, 192, 227, 0.230469); -webkit-composition-frame-color: rgba(77, 128, 180, 0.230469); -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.292969);">Voordat we hierheen gingen hebben we ook echt even goed moeten nadenken wat de leerdoelen zijn. Waar hebben wij als gezinnetje nou last van? Veel dingen </span>ervaren wij als gewoon en daarmee vinden wij onze weg wel. Maar nu word je even met je neus op <span style="-webkit-composition-fill-color: rgba(175, 192, 227, 0.230469); -webkit-composition-frame-color: rgba(77, 128, 180, 0.230469); -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.292969);">de feiten gedrukt. </span>Soms even lastig, maar Luuk zorgt er zelf voor dat we dat zo weer vergeten zijn. Met een dikke knuffel, grap of vrolijke bui, zien we al gauw weer de andere kant! Wat een geweldig kereltje is hij toch!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTrA_TUj_PihjHevJ7hsyK3IiP10T3Mr0ruLBY8Y1Hk5SCaarLUOnzGoFMjFyhMRWCKGYEBAYwdLQWZ7vWTcYXMoiiUzgVsQ0XAeCEQFzGYNp4f4-268wzjsZ0T_Uu5y7q22SHnIWRIlzj/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTrA_TUj_PihjHevJ7hsyK3IiP10T3Mr0ruLBY8Y1Hk5SCaarLUOnzGoFMjFyhMRWCKGYEBAYwdLQWZ7vWTcYXMoiiUzgVsQ0XAeCEQFzGYNp4f4-268wzjsZ0T_Uu5y7q22SHnIWRIlzj/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjMrZDrmcjSjW0mi3Ux-DO5XYchIldRoSF5rCdEe50Hcs5l_vrHWhNI9eJ0sHK3S6IcSyvWHfAAXu9wOhN1T2LKcFjHeuon3ARvH2Ys3ohMbjdfry3uWXYISb6wAbw5BhcAPipfG2H9yx0/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjMrZDrmcjSjW0mi3Ux-DO5XYchIldRoSF5rCdEe50Hcs5l_vrHWhNI9eJ0sHK3S6IcSyvWHfAAXu9wOhN1T2LKcFjHeuon3ARvH2Ys3ohMbjdfry3uWXYISb6wAbw5BhcAPipfG2H9yx0/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgBjlOUYzAkU6o4Uk-F4U6SRn2X2b6s-nY3Dyk7qyZsxcK3n00hyuQvrBC2KBxoI_qhtb_S4r_DjC95YbqAGJgiXNYQHVx3GbuVkGl5GhRTvteVLqo64Ey7J64xpjuHgb6yumIiHPRqm0j/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgBjlOUYzAkU6o4Uk-F4U6SRn2X2b6s-nY3Dyk7qyZsxcK3n00hyuQvrBC2KBxoI_qhtb_S4r_DjC95YbqAGJgiXNYQHVx3GbuVkGl5GhRTvteVLqo64Ey7J64xpjuHgb6yumIiHPRqm0j/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJLrONWTnCQPNG9u0cQxTGv7siHH2CBq1c5HMgtEBkaGxQaNFNUAgyZ5xiHfDfkrE7t1ps3kuC9gevfyz0kz5Xyn_BQ-OK4LFGch4epgypq3c-gVZzN7cpeuS7XxSwi6DV1nepkRrMX73m/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJLrONWTnCQPNG9u0cQxTGv7siHH2CBq1c5HMgtEBkaGxQaNFNUAgyZ5xiHfDfkrE7t1ps3kuC9gevfyz0kz5Xyn_BQ-OK4LFGch4epgypq3c-gVZzN7cpeuS7XxSwi6DV1nepkRrMX73m/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPuDKc9uwZ9LHITUrrJ144eWTwevtV_hzJH5f8GMJd-ajOiZcV73HdmW89A8dG0KiC8bdW7OsOwFXXrNZ0xGXwSmZ8m2qQRBbmd2YjNPy3TvPxdLkyf2qixyYXmg1IFR__hjch0nexVrPY/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPuDKc9uwZ9LHITUrrJ144eWTwevtV_hzJH5f8GMJd-ajOiZcV73HdmW89A8dG0KiC8bdW7OsOwFXXrNZ0xGXwSmZ8m2qQRBbmd2YjNPy3TvPxdLkyf2qixyYXmg1IFR__hjch0nexVrPY/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7YygS7hpxFEx3BU9hdHmke77OPwXFdBZffMLSPoNwYqPG-BUjDeCLstDx-lJ27Cf3aRoDAaFQnGqeSr6WzUgACVqHyhuRgMu2GdbZT61A1qIoacL0IA3tr_TcPT3gPyek4zzpgWgiP7Fa/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7YygS7hpxFEx3BU9hdHmke77OPwXFdBZffMLSPoNwYqPG-BUjDeCLstDx-lJ27Cf3aRoDAaFQnGqeSr6WzUgACVqHyhuRgMu2GdbZT61A1qIoacL0IA3tr_TcPT3gPyek4zzpgWgiP7Fa/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid7xnEQKVyyKaN0KNsb9O21Co8mbi_H9MmtSxgL8u_sbkhfFIZPMuUUd6HXPxn3UpxjuDORhdZfWe3gDWZs1A0aM9yP5G1BTdfJbSZX8Bd0qp2q9wwCygRFEo3w82I6d3hKtHNptz3jxcS/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid7xnEQKVyyKaN0KNsb9O21Co8mbi_H9MmtSxgL8u_sbkhfFIZPMuUUd6HXPxn3UpxjuDORhdZfWe3gDWZs1A0aM9yP5G1BTdfJbSZX8Bd0qp2q9wwCygRFEo3w82I6d3hKtHNptz3jxcS/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix5x94QfLWrTOHoaPzX3QC2bADHKEdnmkHScYmA-znmek75mTqN7vhJZS6teqAhKB6rs7XHNKipKW872MbIJqmgbR08IwEAHDvStzWXRSsuFL9zwe_bFAKCRHDcBBlmJXfneDpyhEaGe0A/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix5x94QfLWrTOHoaPzX3QC2bADHKEdnmkHScYmA-znmek75mTqN7vhJZS6teqAhKB6rs7XHNKipKW872MbIJqmgbR08IwEAHDvStzWXRSsuFL9zwe_bFAKCRHDcBBlmJXfneDpyhEaGe0A/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNP637jNy1vSrvWhmr-gZ-aIc75r44nDX-W2bQww-RMZxJQqUYOPIvcEv85GU2X1xAfi-pqFCzh3JWSpINbeC7IXy-SC0iFPThI_vTC1YOd8s2b-y8SbFjmjJI6BfhsehknA0SQ34FV77a/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNP637jNy1vSrvWhmr-gZ-aIc75r44nDX-W2bQww-RMZxJQqUYOPIvcEv85GU2X1xAfi-pqFCzh3JWSpINbeC7IXy-SC0iFPThI_vTC1YOd8s2b-y8SbFjmjJI6BfhsehknA0SQ34FV77a/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-6677081173059086242013-06-13T01:02:00.000+01:002013-06-13T02:10:38.553+01:00Therapiedag 3, Sem mee op het dock!Vandaag mocht Sem mee helpen op het dock! Hij kon niet wachten! Ook Luuk niet trouwens. Hij ging vanmorgen zonder problemen mee naar Chabelita. Hij zag Merel al een keer voorbij komen en moest nog even wachten. Dat was wel even lastig. Hij had er zo veel zin in! Maar al gauw was Merel weer terug en sprong Luuk op.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBU8aMK7VVhwO1ryu3ydN2xqu2pNnWfCXhGOZYDoUZnoHbC95CDOrEWJdpx1gcCIBzfXMAovVE0ji3gwiiW0JHncsDBJrRc7CWwQNYEmrfLDvmYGhYlAtAY6lP7Agy0lRHd-pJJgh2Q5Mp/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBU8aMK7VVhwO1ryu3ydN2xqu2pNnWfCXhGOZYDoUZnoHbC95CDOrEWJdpx1gcCIBzfXMAovVE0ji3gwiiW0JHncsDBJrRc7CWwQNYEmrfLDvmYGhYlAtAY6lP7Agy0lRHd-pJJgh2Q5Mp/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Luuk deed eerst zijn oefeningetjes binnen en toen hij na een tijdje naar buiten kwam om zijn swimsuit aan te doen, mocht Sem dan eindelijk ook kennis maken met Chabelita. Het is een geweldig team met zo'n enthousiaste mensen, Sem voelde zich ook meteen op zijn gemak. En vond het niet eens spannend. Vol zelfvertrouwen liep hij naar het dock. Zo'n boost is enorm fijn voor Sem. Hij knapt er echt van op!<br />
<br />
Luuk lag al gauw weer in het water en Sem mocht op het dock zitten om te helpen met de kaarten en de blokjes. Anders als Luuk verliest hij ons nooit uit het oog. Enthousiast zwaaide hij onze kant op. Luuk had weer dikke pret met Chabelita. Maar ook Sem kreeg de volle aandacht van de dolfijn. Samen dansen, spelletjes doen en een dikke kus van Chabelita. Ontroerend om te zien, vond ik. Alle aandacht is vaak voor Luuk, maar nu ook voor Sem! Hij draait volledig mee in het programma en dat doet hem ook echt goed!<br />
De fotograaf en videograaf hebben alles vastgelegd. Geweldig om die straks ook te krijgen!<br />
<br />
Daarna zijn ze niet op het dock, maar iets verder weg oefeningen en spelletjes gaan doen. Toen Luuk terug kwam, zagen we dat Luuk tegengas begon te geven. Hij wilde niet meer het water in. Redelijk overstuur riep hij luid "papa". Het duurde best lang en hij was in dikke tranen. Toch kreeg Merel hem het water in. Het verdriet werd alleen maar erger. Moeilijk om te zien... We zijn weg gegaan omdat hij zo graag naar ons wilde. We hebben alle vertrouwen in de therapeuten en het is eigenlijk ook goed om Luuk ook zo mee te maken. Wij maken dat toch dagelijks mee. Later hoorde we van Merel dat ze met Luuk de afspraak had gemaakt dat ze na het spelletje in het water zouden gaan. En daar moest ze zich aan houden. Al ging Luuk maar 1 minuut het water in, hij moest even mee. Ze heeft Luuk pas na enkele minuten rustig gekregen en heeft ook gewacht tot hij weer aanspreekbaar was. Toen zei ze tegen Luuk "kijk zo kan ik met je praten". Hij vertelde dat hij uit het water wilde en na een kus van Chabelita hebben ze dat ook gedaan. Even later kwam Luuk enthousiast naar ons gelopen. Merel zei dat hij eerst moest opruimen samen met Sem. Lastig voor Luuk en zeker omdat hij een slok cola van papa wilde. Maar hij liep toch zonder problemen naar binnen. Heel knap! Het was ook weer een afspraak die Merel met Luuk had gemaakt. Duidelijk uitleggen, Luuk moet je aankijken en elkaar een hand geven op de gemaakte afspraak. Zo kan je altijd terugkomen op de afspraak.<br />
<br />
Later spraken we Merel en ze vertelde dat Luuk het heel goed had gedaan, goed geconcentreerd en weer een goede werkhouding had! Ze had ook wel wat tegenstand verwacht. En dat is niet erg.<br />
<br />
Met Sem hadden ze een spelletje met een massagebal gedaan. Ze mochten om de beurt kiezen of de benen of armen gemasseerd mochten worden. Dat deden ze bij elkaar. En als je dan zei "stop" (met<br />
handgebaar) dan moest de andere meteen stoppen. Dat deed Luuk goed. Ook gingen ze op de muziek een beetje gek doen en moesten ze stoppen als er "stop" gezegd wordt. Merel ging een keer door terwijl Luuk en Sem stop zeiden. Daarna legde ze uit dat het niet leuk is als een ander door gaat terwijl er "stop" wordt gezegd. Dat begrepen ze heel goed en het spelletje ging probleemloos. Luuk en Sem hebben ook samen een afspraak gemaakt met handdruk dat ze het thuis ook zo doen. Bij "stop" ook echt stoppen.<br />
<br />
De blokjes voor de woordjes gaan heel goed. We hebben het Luuk ook een paar "thuis" gevraagd om een zinnetje te zeggen met gebruik van zijn vingers en dat pakt hij goed op. Veel duidelijker wordt de zin nu.<br />
Het naar de wc gaan, doet Luuk nu ook vrijwel zonder problemen. Het gebeurt 2 x bij de therapie en thuis proberen we het ook 2x. In de middag is Luuk vrij moe en dan moeten we hem ook een beetje met rust laten. Vanmorgen thuis kwam er een heel klein plasje! Luuk doet nu ook erg zijn best ervoor. Zou dit het begin van zindelijkheid zijn?<br />
<br />
Sem heeft het super gevonden en voelt zich helemaal thuis in Sea Aquarium. Hij wijst ons de weg. Elke dag neemt hij ons even mee naar de onderwaterboot. De vissen die je daar kan zien, zijn enorm! Ook wij voelen ons helemaal thuis. We worden elke dag vriendelijk verwelkomd en maken elke dag een praatje met een typisch Curaçaose man, de security-man. Hij vertelt veel over het park, over Curaçao en het (wan) gedrag van de Spaanse toeristen ;-). Zo ook dat er elke woensdag enorme cruiseschepen aankomen in Willemstad. Sem wilde dat natuurlijk graag zien. Dus na de therapie op naar Willemstad. De cruiseschepen meren aan in de Sint Annabaai en zijn immens groot en steken boven alle gebouwen uit. Sem vond het prachtig! We zijn even Punda ingelopen en hebben Fort Amsterdam gezien. Het was stikheet, maar Luuk liep goed mee. Op het einde wel gesputterd en toen hebben we een afspraak met hem gemaakt, dat we nu nog een klein stukje moesten lopen zonder te mopperen en daarna zouden we gaan zwemmen. Dat ging goed, tot we bij de auto waren en hij per se voorin wilde zitten. Dat gaat natuurlijk niet, na enkele minuten Luuk toch maar in de auto getild en tijdens zijn gesputter sloeg hij mijn zonnebril op de grond. Ach... De rest van de dag is heel goed gegaan.<br />
<br />
En we zijn ook nog apetrots op Sem. Hij is slechts 2 maanden geleden begonnen met zwemles en zwemt nu al zonder zwembandjes het zwembad rond! Echt fantastisch en heel snel. Zwemslag kan natuurlijk nog verbeterd worden, maar we gaan nu elke dag even oefenen.<br />
<br />
Morgenmiddag een soort van Semmie-middag, want dan is er de familie-swim!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiazPOLB-Yfz3EEh_7CVM0RmLSQxYuusCpp4MEz0bnsW2-g_LYzcJ8XqPJSTISMVsytvwg3c6n-rxLFxEWV0hnNehV6G8ALiL6O_rqi9kH-Kw8NBDmOJqpyyGpqA54F0giLJqc1E3Ix3cm8/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiazPOLB-Yfz3EEh_7CVM0RmLSQxYuusCpp4MEz0bnsW2-g_LYzcJ8XqPJSTISMVsytvwg3c6n-rxLFxEWV0hnNehV6G8ALiL6O_rqi9kH-Kw8NBDmOJqpyyGpqA54F0giLJqc1E3Ix3cm8/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTdslzbgJDcFZOsaNKee70c5XXM8fXYZ50gVtwPelY1_s99h3OZV7TfjMMkc5xj4bMdOOODJ_fUR8wrsOfGyrqV6S9L5L__uHJD1cIBKfrA8sB1KdlxadxMEjawQcbc00QQVMPU49rywIf/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTdslzbgJDcFZOsaNKee70c5XXM8fXYZ50gVtwPelY1_s99h3OZV7TfjMMkc5xj4bMdOOODJ_fUR8wrsOfGyrqV6S9L5L__uHJD1cIBKfrA8sB1KdlxadxMEjawQcbc00QQVMPU49rywIf/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_NKZwkM1U_VSvQ3KWQXa-UcBz8jWTGzSr3CBCFTa3QBSBAmZLZ2jHVtmGwihLjjO9H5593bygzRoEpWvxvHpg_8fQOCrVHkh2jjtABof6XQJS0z81l7spPQ7qZD9DQGmcR422_PB83EfV/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_NKZwkM1U_VSvQ3KWQXa-UcBz8jWTGzSr3CBCFTa3QBSBAmZLZ2jHVtmGwihLjjO9H5593bygzRoEpWvxvHpg_8fQOCrVHkh2jjtABof6XQJS0z81l7spPQ7qZD9DQGmcR422_PB83EfV/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDfrE6DCxMlfnT9-E7nFg9CqLqxPpumTVfTmQdzZ6fOmQBcOav9Bb5o1cicXX-t96dalz6xzzyBp4MziAMXdrTduk9iVY6F-WoSn61ZuYvGt-Jhb4yWqADjBz8q1KinxdBPiHoIRdNzbgl/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDfrE6DCxMlfnT9-E7nFg9CqLqxPpumTVfTmQdzZ6fOmQBcOav9Bb5o1cicXX-t96dalz6xzzyBp4MziAMXdrTduk9iVY6F-WoSn61ZuYvGt-Jhb4yWqADjBz8q1KinxdBPiHoIRdNzbgl/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieb095rFGkioIn7mntcgYzsoUYu_COWQy6uOWcC871gyR10_nF63tYEhvu8S6W69m0AvSjzguvKA3rdEqTy1FvZMZOBmxG-d7w_fsfDBbn4QMZae_xy0M63PQ20rbkbKfkhwD3VUiB8KTq/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieb095rFGkioIn7mntcgYzsoUYu_COWQy6uOWcC871gyR10_nF63tYEhvu8S6W69m0AvSjzguvKA3rdEqTy1FvZMZOBmxG-d7w_fsfDBbn4QMZae_xy0M63PQ20rbkbKfkhwD3VUiB8KTq/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEJYYNyHDEpWSqPSIT8RCJ5ym52Ait35Tehp9VwbqKdBt9S2y91DTGggOpbd9pQBZkxDuwvwxg9uBdt6-39PwBQkknwmn1UtAdygo0TInNqpH8QmB5twNq14TzU6KkX0Fha_dXwrDhOBx2/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEJYYNyHDEpWSqPSIT8RCJ5ym52Ait35Tehp9VwbqKdBt9S2y91DTGggOpbd9pQBZkxDuwvwxg9uBdt6-39PwBQkknwmn1UtAdygo0TInNqpH8QmB5twNq14TzU6KkX0Fha_dXwrDhOBx2/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkX-i2SQSjZL8TDSKNJgjyo7hP92XuWkFkqjIVg4l2CTz6n3mSiCnxKhMjJgQ9FdAQWxKpVLt_OCJ6sEhXhCV1LxO9XdPYvt3keVS6zdytt2RJFC7T-Y-l2MQ68U4Rqjd41xV861YOocno/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkX-i2SQSjZL8TDSKNJgjyo7hP92XuWkFkqjIVg4l2CTz6n3mSiCnxKhMjJgQ9FdAQWxKpVLt_OCJ6sEhXhCV1LxO9XdPYvt3keVS6zdytt2RJFC7T-Y-l2MQ68U4Rqjd41xV861YOocno/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyPAKptLVFD12hzQpnmxUMENFyy_egqA0DbeSqNvIohyphenhyphenHMpiq12KLvnroKNr3bZcw2S9cw0TO_IredpIrlsx6Sy5FOKAaGuahTD6kWfYwTqWDsazq3ry1Khe4zR1avqtHClgwCBi-N-RRB/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyPAKptLVFD12hzQpnmxUMENFyy_egqA0DbeSqNvIohyphenhyphenHMpiq12KLvnroKNr3bZcw2S9cw0TO_IredpIrlsx6Sy5FOKAaGuahTD6kWfYwTqWDsazq3ry1Khe4zR1avqtHClgwCBi-N-RRB/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFhOzGFL27zmZ6yfuLm-bNPqfegDAu6UXogqQkB8oYeiF9yNXYpVhrqlKtVUXHQgZ0ueHi-0PtVFdAz2SujaArVYcD-_Sje1AO-JQ5ZxDEuFejPI_qJdZI4Fx1y2dYW9HBQI5iDnm6b5HI/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFhOzGFL27zmZ6yfuLm-bNPqfegDAu6UXogqQkB8oYeiF9yNXYpVhrqlKtVUXHQgZ0ueHi-0PtVFdAz2SujaArVYcD-_Sje1AO-JQ5ZxDEuFejPI_qJdZI4Fx1y2dYW9HBQI5iDnm6b5HI/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh-9LLHmI3gmRCPzBgUW-tvFysNfvzz-hdt4F26RxxKoYbW1KdXuRGcHTua2INQ5faZLC_cguEE0DW-_4ECoWTmMZOKfRRww1Ppuz_6DE5LrcFCOLmW-pyJvq52uE5QxPnB2JUDdnRHY5P/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh-9LLHmI3gmRCPzBgUW-tvFysNfvzz-hdt4F26RxxKoYbW1KdXuRGcHTua2INQ5faZLC_cguEE0DW-_4ECoWTmMZOKfRRww1Ppuz_6DE5LrcFCOLmW-pyJvq52uE5QxPnB2JUDdnRHY5P/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-28397839784238327462013-06-12T03:30:00.002+01:002013-06-12T03:51:10.701+01:00Tweede therapiedag, goede concentratie van Luuk We hebben nog lang nagenoten gisteren. Luuk was heel de middag in opperbeste stemming, maar wel al gauw doodmoe. Om kwart over 6 wilde hij al naar bed. Hij heeft daar nog een uurtje lekker geluisterd naar muziek. Wel apart, we zitten hier met 32 graden en Luuk luistert nog steeds naar de Oeteldonkse muziek op Youtube. We hebben de oefeningetjes thuis dus ook maar even laten zitten, op advies van de therapeuten. Luuk heeft nu een hoop indrukken te verwerken.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhScuMaOSpkJ70-MNrPigEsreev8NeVex_Kdwaxb7rk0xOtMkIHz4BIL_plvS6OUXYs34wOqhdIaWfWCGuUALWDnlwUgLji0oeD4mdus2j0ct9kfZ552K5BSQlEi3G6-YHUGM_D-PQeNgZN/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhScuMaOSpkJ70-MNrPigEsreev8NeVex_Kdwaxb7rk0xOtMkIHz4BIL_plvS6OUXYs34wOqhdIaWfWCGuUALWDnlwUgLji0oeD4mdus2j0ct9kfZ552K5BSQlEi3G6-YHUGM_D-PQeNgZN/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Vanmorgen weer heel vroeg wakker en om 10 uur weer naar het Therapy Centre. Luuk had er veel zin, we hoeven de naam Chabelita maar te noemen en hij staat vrolijk op.<br />
Het lopen van de auto naar het therapy Centre gaat moeizaam. Het is slechts een paar honderd meter, maar wij doen er 10 minuten over. Luuk blijft regelmatig met zijn armen over elkaar staan.<br />
Maar op plaats van bestemming kwamen al gauw Merel, Lisette en Katharina hem halen en hij liep enthousiast mee. Sem werd opgehaald door Gabrielle en had er superveel zin in.<br />
Wij moeten dan eerst een tijdje wachten, want Luuk doet op dit moment opdrachten binnen. Daarna begint weer het uitkleed- en plasritueel. Op de wc gaan, gaat zonder problemen. Plasje komt vaak niet. Goede tip is wel, alleen doortrekken als er daadwerkelijk een plasje is gekomen, maar altijd enthousiast zijn.<br />
<br />
En dan zien we Luuk weer naar Dock 1 lopen. Omringd door een fotograaf en een videograaf. Super, want die foto's krijgen we allemaal mee naar huis en zo dichtbij kunnen wij natuurlijk niet komen.<br />
Het is een veel bezocht centrum door wetenschappers, studenten en geïnteresseerden van over de hele wereld. Steeds wordt ons gevraagd of ze ook naar Luuk mogen kijken. Het geeft aan dat de therapie hier bijzonder is. Dat blijkt ook uit ons gesprek met de office manager en een wetenschapper uit Nederland. Hij heeft veel onderzocht in zijn leven, maar vroeg zich af hoe dat nu ging 'zwemmen met dolfijnen'. Was dat nu de dolfijn zelf die de dingen verwezenlijkt a la Jomanda of gaat het anders. Hij wilde het zelf zien. En was zeer onder de indruk, vertelde hij. Vooral van het therapeutisch karakter. Er werkt een heel team met 1 kind. Op de site van Willem Wever heb ik nog een eenvoudige uitleg gevonden van de therapie.<br />
<br />
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i>Dolfijnentherapie werd voor het eerst gedaan in 1978 in Californië. Dr. Nathanson deed daar een aantal experimenten met dolfijnen en kinderen met het Down Syndroom. Hij kwam erachter dat kinderen met een geestelijke handicap beter kunnen leren wanneer hun zintuigen (oren, ogen, tast en reuk) geprikkeld worden. Wanneer de kinderen iets kunnen ruiken, voelen, horen en zien dan onthouden ze het beter dan dat ze iets alleen maar kunnen zien of horen.</i></span></div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i>De dolfijnen in een speciaal dolfijnentherapie centrum zijn zo getraind dat ze met deze kinderen kunnen spelen. Dit zijn dus andere dolfijnen dan in het Dolfinarium.</i></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i>Uit de experimenten bleek dat de kinderen 4x zo snel leren wanneer ze beloond worden door het spelen met de dolfijn. De dolfijnen zijn eigenlijk een soort assistent bij de therapie. Wanneer kinderen goede antwoorden geven of opdrachten goed uitvoeren mogen ze met de dolfijn 'spelen'. Ze mogen bijvoorbeeld de dolfijn aaien of een visje geven of zwemmen met de dolfijn.</i></span></div>
<br />
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i>De kinderen voeren niet zomaar wat opdrachten uit. Over de opdrachten (de therapie) is goed nagedacht door een team van artsen. Een therapie kan bijvoorbeeld twee weken duren. Stapje voor stapje leren kinderen nieuwe vaardigheden en krijgen vaak een 'beloonmoment' met de dolfijn!</i></span></div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i>Net als andere walvissen staan dolfijnen bekend als zeer intelligente en sociale dieren. Ze hebben relatief grote hersenen. Daarom zijn dolfijnen erg geschikte dieren om te assisteren bij de therapie voor kinderen en volwassenen met een verstandelijke handicap.</i></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><i><br /></i></span></div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto; vertical-align: baseline;">
We beseffen hier des te meer dat dit the place to be is door de getrainde dolfijnen, de therapeuten, dolfijntrainers, het inzetten van veel opdrachten op het dock, het open zeewater etc. </div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto; vertical-align: baseline;">
Luuk is vandaag zeker een uur op het dock en in het water geweest. We zagen dat ze de blokjes al<br />
gebruiken en Luuk pakt dat heel goed op. Per woord wijzen ze 1 blokje aan. In het water tellen ze de<br />
vingers. Thuis hebben we het een paar keer ongedwongen geprobeerd en dat gaat ook goed! De zinnen zijn zo veel duidelijker!<br />
<br /></div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto; vertical-align: baseline;">
Luuk mag zelf zijn beloning kiezen, hoorden we later. Hij mag kiezen uit 2 kaarten die een trukje van de dolfijn laten zien. Die kaart geeft hij aan de dolfijntrainster, zij geeft de opdracht aan Chabelita en binnen no time krijgt Luuk zijn truk te zien. Luuk schatert het uit van de pret! Geweldig om te zien! De trukjes worden ook steeds mooier om te zien.</div>
http://m.youtube.com/watch?v=8Fmmr_SN5gI
<br />
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto; vertical-align: baseline;">
In het evaluatiegesprek hoorden we dat Luuk het heel goed had gedaan en een hele goede concentratie had. Dat is knap zeiden ze, want het is immers pas de tweede dag. Dat is goed werkbaar. Ze zijn door gegaan met de leerdoelen van gisteren. Blokjes gaan dus heel goed. Ja en nee is nog lastig voor Luuk. Begrijpt hij het niet of gebruikt Luuk 'ja' als dat hem beter uit komt. En dat zou zo maar eens kunnen ;-).<br />
<br />
Sem heeft het ook weer enorm naar zijn zin gehad. Hij heeft een zeeleeuwenshow gezien, op de boot de vissen en haaien onder water gezien en geknutseld. Morgen mag hij ook het dock met Luuk om te helpen. Nog niet het water in. Donderdag hebben we al de family-swim met dolfijnen. Luuk mag niet mee, het is alleen bedoeld voor Sem en ons. Kan niet wachten, lijkt me te gek!</div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: -webkit-auto; vertical-align: baseline;">
<br />
' s Middags zijn we nog heerlijk wezen zwemmen in het zwembad naast het appartement. Duidelijk favoriet bij ze. Ik ben ook benieuwd of ik ze nog eens mee naar de zee krijg ;-). Aan het einde van de middag hadden we nog een Happy Hour borrel van het CDTC bij de Dolphin Suites. Het is bedoeld als kennismaking van de therapeuten en de andere ouders en kids. Wij hebben kennis gemaakt met Daan, een jongen van 13 met Downsyndroom. Leuk gesprek met hem en de ouders gehad. De kids hadden de grootste lol samen! Leuk om te zien hoe Daan en Luuk een klik hadden. Sem vond dat Daan hetzelfde praatte als Luuk. Daarna nog even heerlijk wezen eten bij Zanzibar. Een tafeltje met uitzicht op de zee. Even bijkomen, het zijn best pittige dagen voor ons gezinnetje. Maar heel bijzonder!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMppkWG7dMNxf2Jv8_f-M-nftXDiDXuUXSsg72SuxoAYJt_j0zX-nDcwe70MW2dh34jgCzfiCDyAjCVrCWcBGN99541ntPpUpf6eIgeazGQl_J2KsPEGwSkDSNABf-qDxtL4Mg9XQCw5u3/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMppkWG7dMNxf2Jv8_f-M-nftXDiDXuUXSsg72SuxoAYJt_j0zX-nDcwe70MW2dh34jgCzfiCDyAjCVrCWcBGN99541ntPpUpf6eIgeazGQl_J2KsPEGwSkDSNABf-qDxtL4Mg9XQCw5u3/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnwvfdJcaVjWA_4im0T0voAjTZc_o1ogKExj_2X8n1DTUdDW87IN0OkICHA28vV3dqAX5pVM2PrgkcbnYirbRkRdoM6OcQg83BRILgSElKnNDIzuAnAtkoQL-eUN6it7aeKUgPftmJ64MS/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnwvfdJcaVjWA_4im0T0voAjTZc_o1ogKExj_2X8n1DTUdDW87IN0OkICHA28vV3dqAX5pVM2PrgkcbnYirbRkRdoM6OcQg83BRILgSElKnNDIzuAnAtkoQL-eUN6it7aeKUgPftmJ64MS/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgST8qoMNkz4bdTfd4FxVmcLCZj7UrznsrCf3ges_SCuROgi4d3n1r_2yDG_CtTlCJ0zAbE5zaoLfxxuLUHA83p7-idkRigGib9QjkGegySmr_5i55zSPSdP3TuS6L7zTuIeWwEQiIWIQ3w/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgST8qoMNkz4bdTfd4FxVmcLCZj7UrznsrCf3ges_SCuROgi4d3n1r_2yDG_CtTlCJ0zAbE5zaoLfxxuLUHA83p7-idkRigGib9QjkGegySmr_5i55zSPSdP3TuS6L7zTuIeWwEQiIWIQ3w/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEMgXVdDTwit-GDmqOSm1gv8RLV100_iW3FE3sddVLJ5Si82ysiBerdGHxGPiIgmCtQ0x8mUXdK9fHz3uSj6HNYzvVhgs6wOwYP_BXx4qPbLXEi2hzttMGxGIw9eDHWJvWFea1WwFJ4b93/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEMgXVdDTwit-GDmqOSm1gv8RLV100_iW3FE3sddVLJ5Si82ysiBerdGHxGPiIgmCtQ0x8mUXdK9fHz3uSj6HNYzvVhgs6wOwYP_BXx4qPbLXEi2hzttMGxGIw9eDHWJvWFea1WwFJ4b93/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3jlKMBPU75hKJJaTO6xZ9ZRjtbwwjrmBqb6KvdFj4FPVHSCSl1bf7a2wfX8m4yg8wnefPHHektKSVl1UZw4k65d3plaMMYCLKqxwnIN3VWm8lVnF6kwW039YERMf8oQ5pt7_NksGonbqg/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3jlKMBPU75hKJJaTO6xZ9ZRjtbwwjrmBqb6KvdFj4FPVHSCSl1bf7a2wfX8m4yg8wnefPHHektKSVl1UZw4k65d3plaMMYCLKqxwnIN3VWm8lVnF6kwW039YERMf8oQ5pt7_NksGonbqg/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr4TvPUBej8Ln6PPN9VQRhGC84ZB_MtwNuIqKv-Y5cfxJFyx7FHKwApdp5DZXIaF3rnpo9zsyHlj5c61T7wlp_d0P1Ry2Z_E0RFkQyifDZs0LQRE9oXaqdzmwqnOpQdhwBP_zYXTfGVH6f/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr4TvPUBej8Ln6PPN9VQRhGC84ZB_MtwNuIqKv-Y5cfxJFyx7FHKwApdp5DZXIaF3rnpo9zsyHlj5c61T7wlp_d0P1Ry2Z_E0RFkQyifDZs0LQRE9oXaqdzmwqnOpQdhwBP_zYXTfGVH6f/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEyXFLC1-gU2YSfrd0CBDfzkvKVT63G2ig8bwLGkc-gbJfdRaHToKW60PxjUUDeqknTxjWcWjqlV7ZCIWFQQHiRttYlrP_2bZwcBXvYSAs-xjvMRrx8lAOT-XCI7zM2hqKiPj4OxW91NRN/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEyXFLC1-gU2YSfrd0CBDfzkvKVT63G2ig8bwLGkc-gbJfdRaHToKW60PxjUUDeqknTxjWcWjqlV7ZCIWFQQHiRttYlrP_2bZwcBXvYSAs-xjvMRrx8lAOT-XCI7zM2hqKiPj4OxW91NRN/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-51341710775913822942013-06-10T20:33:00.000+01:002013-06-10T23:01:55.117+01:00Eerste therapiedag, meer dan geweldig!!!Afgelopen nacht natuurlijk amper geslapen. Toch wel spannend allemaal en zo veel zin in dat we niet meer konden wachten. Luuk was vannacht al bij ons komen liggen en uiteindelijk om half 7 al klaar wakker. Vrolijk opgestaan, maar na een uur was zijn humeur al volledig omgeslagen. Wat is dat toch met hem? Hij heeft wel veel last van zijn 30 muggenbulten op zijn benen. Zou dat het zijn?<br />
<br />
Maar goed om half 10 hadden we hem mopperend en wel in de auto op weg neer het Therapy Centre. Sem deed zijn uiterste best om hem op te vrolijken. De schat! Binnen ging het gelukkig iets beter en werden we enthousiast verwelkomd door Merel, zijn therapeute. Een hele vrolijke en rustige meid en daar is Luuk dol op! Logopediste Lisette helpt Merel een handje.<br />
<br />
Binnen was het nog even lastig om Luuk in het kamertje te krijgen waar wij even afscheid van hem moesten nemen om het intakegesprek te voeren. Maar ook hier had Sem hem een handje geholpen.<br />
Tijdens het intakegesprek hebben we uitgebreid kunnen vertellen wat de leerdoelen zijn. Sem had inmiddels ook al kennis gemaakt met Katharina van broertjes- en zusjes programma. Sem is alleen het enige broertje deze periode. Maar dat vindt hij gelukkig niet erg.<br />
<br />
Tijdens het halen van een smoothie voor Sem waren we Luuk even uit het oog verloren. We dachten dat hij nog binnen aan het omkleden was. Toen we even later bij Dock 1 gingen kijken, hoorden we Luuk al 'Chabelita' roepen en lag hij uitgebreid in het water met Merel en dolfijn Chabelita. Wat was dat geweldig om te zien!!! Luuk was erg aan het genieten! Wat een mooi moment, onbeschrijfelijk!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN7ln57in_rzAE_YZwhqRr94tZojDV7roqdnF_mOZP3tVUorRx_kVcVYN4i3VFW_cgLOVRP9JBt5TrxkBmvElYrUOyAhUizc_dTnrjsLo9bbrLKTb_lafvx_5G3HKSI9CJsQeFJ7PzbfPw/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN7ln57in_rzAE_YZwhqRr94tZojDV7roqdnF_mOZP3tVUorRx_kVcVYN4i3VFW_cgLOVRP9JBt5TrxkBmvElYrUOyAhUizc_dTnrjsLo9bbrLKTb_lafvx_5G3HKSI9CJsQeFJ7PzbfPw/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA_XqjpSdNiz8x5TvTdRJ3zhEybtXimgBcyEnBa-pbCpzs1igeQB0OVomUIKNiuybPeb1UuTs1adT8vGXeXhNhP3zAZSNKQ2ADireepLuCX-FFH7hOnSviWqC_YnAWmbNFSFXt0BCNqsaJ/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA_XqjpSdNiz8x5TvTdRJ3zhEybtXimgBcyEnBa-pbCpzs1igeQB0OVomUIKNiuybPeb1UuTs1adT8vGXeXhNhP3zAZSNKQ2ADireepLuCX-FFH7hOnSviWqC_YnAWmbNFSFXt0BCNqsaJ/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Vanaf de kant heb je een goed uitzicht op Dock 1. Luuk had ons ook pas na een kwartier door. We zagen dat Luuk telkens wat opdrachtjes moest doen op het dock of in het water en daarna mocht hij als beloning met Chabelita en Merel het water in. Samen zwemmen, met de bal en de ring spelen of</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
superhard met Chabelita door het water. Chabelita liet ondertussen ook nog haar truckjes zien. Luuk</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
gaf luid applaus en genoot zichtbaar en wij ook! Luuk moest telkens terug zwemmen naar de kant. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Daarbij deden ze de zwemslag voor. In de verte zagen we dat hij die keurig maakte!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Na afloop hebben we nog een gesprek gehad met Merel en Lisette. Allereerst vertelden ze dat Luuk heel goed had mee gewerkt en er duidelijk zin in had. Tijdens de opdrachtjes stond hij elke keer te popelen om weer met Chabelita het water in te gaan. Zo konden ze hem goed vragen om de opdrachtjes af te maken. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Over de spraak vertelden ze het volgende. Luuk wil graag vertellen, maar haalt de zinsopbouw door elkaar. Ze willen nu eerst proberen om Luuk een zin mooi te vertellen met tussenpauzes zonder af te raffelen zodat je hem slechter verstaat. Dat doen ze door blokjes te gebruiken. Bijvoorbeeld "Mag ik een kaart?" Luuk slaat gauw een woord over. Door per woord een blokje aan te wijzen, kan hij geen woorden overslaan. Luuk begrijpt zo beter dat een zin uit woorden bestaat. Hij begreep goed wat de bedoeling was. Daarna gaan ze verder met de articulatie.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Belangrijk hierbij is dat Luuk telkens oogcontact maakt. Iets dat hij nogal eens vergeet. Ook moeten we hem positief corrigeren. Dus vooral niet de zin beginnen met 'Nee,...'. Maar 'Probeer het nog eens'.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ook nemen ze de zindelijkheid mee in het programma, dat wil zeggen dat hij voor de therapie en erna op de wc wordt gezet. Tot onze grote verbazing ging hij zonder problemen op de wc en deed een klein plasje! Toeval of niet, wij zijn blij met dit kleine stapje. Merel vertelde dat ze een plas-geluid na doet en vraagt aan Luuk of echt alles er uit is. Dan telt ze heel langzaam tot 10 en mag Luuk van de wc af. Ook voor het aan- en uitkleden hebben ze een tactiek. Ze gebruiken een mat waarop Luuk mag uitkleden. Hij mag er niet af om te voorkomen dat hij gaat rondlopen en zijn concentratie kwijt is. Een keer geprobeerd, daarna was het duidelijk voor hem. Uitkleden ging goed. Alleen met het t-shirt had hij wat problemen. Daarna gooit Luuk standaard zijn kleding in de lucht. Ook dit pakken ze dit aan door de handen naast elkaar te houden en aan Luuk te vragen of hij de kleding daar op wil leggen. Dit begreep hij en deed wat hij moest doen. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ja en nee haalt Luuk nog door elkaar. Hier gaan ze de komende dagen kaarten voor gebruiken zodat </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
hij beter het verschil gaat begrijpen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Ook merkte Merel dat Luuk wat onrustig werd tijdens het maken van de opdrachtjes. Hij wilde graag het water in. Hij begon wat met zijn lijf te draaien. Ze gaan een gewichtvest uitproberen zodat Luuk zijn schouders wat naar beneden gedrukt worden en hij zich beter kan concentreren. Het werkt niet bij iedereen, maar ze gaan kijken hoe Luuk erop reageert.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
We zijn onder de indruk van de eerste dag. Luuk reageert erg goed op Merel en Chabalita. Merel vertelde wel dat dwingende ogen dwingen en dat ze nog wel wat tegengas gaat verwachten met bijvoorbeeld de blokjes. Gebruikt hij de blokjes niet goed dan mag Luuk niet meteen het water in... We hebben veel feedback gekregen, het meeste heb ik nu meteen opgeschreven. Anders vergeten we het dadelijk nog. Wellicht kan Leon nog wat puntjes aanvullen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
We kijken terug op een bijzondere eerste dag en maken vanavond de fles Prosecco open die we van Bert en Marlies hebben gekregen in het appartement. We hebben nu toch al wel iets te vieren. Onze droom is aan het uitkomen!!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Ps morgen gaat Leon op zoek naar een kabeltje om de foto's van de spiegelreflex camera op de Ipad te zetten. Die zijn namelijk zo veel mooier!</i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBHflv-wO2rqar-2Q1pqJsp0ZPLhvRkElwaMjgSAdqoU4xKafG60bpy_lBcbOmHQWZM4Nz54XnpcngxIt9DPFSFhogQAlvXsxMSMpy6a7EGVVa9aoMFs623VygyPsSyOAKuh72xlC7vrsF/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBHflv-wO2rqar-2Q1pqJsp0ZPLhvRkElwaMjgSAdqoU4xKafG60bpy_lBcbOmHQWZM4Nz54XnpcngxIt9DPFSFhogQAlvXsxMSMpy6a7EGVVa9aoMFs623VygyPsSyOAKuh72xlC7vrsF/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCvPXA96h3i_JeWwdYpXGMKAgZD6zR0cIKZUzbvfEobAVZbINgvAJAwaDi6K1VWNlQoHA77-Uf86hGAmJrGrvBybRa0kfEGu2JF7LXHXWp5jOZ4gSDMZHQyiYmySMmWUyfXJ-kolhmU9fj/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCvPXA96h3i_JeWwdYpXGMKAgZD6zR0cIKZUzbvfEobAVZbINgvAJAwaDi6K1VWNlQoHA77-Uf86hGAmJrGrvBybRa0kfEGu2JF7LXHXWp5jOZ4gSDMZHQyiYmySMmWUyfXJ-kolhmU9fj/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-38250917854227573402013-06-10T03:06:00.002+01:002013-06-10T04:07:46.834+01:00Zon, zee, strand en leerdoelenEven een paar dagen rustig aan gedaan. Het is immers weekend en morgen begint de therapie voor Luuk. 's Morgens naar het strand bij Papagayo Beach Club geweest en na de lunch op de porch naar het zwembad bij ons appartement. Heerlijk, wat een luxe! Met name Luuk, maar ook Sem hadden wat rust nodig. Luuk is best mopperig. De hitte begint bij iedereen wel te wennen. Gisteren was het bewolkt en hadden we het na het zwemmen zelfs even koud. Toch was het nog steeds 32 graden. Luuk en Sem zijn echte waterratten, kunnen zich uren in het water vermaken. Het zwemmen gaat zo ook steeds beter. Luuk heeft al 3 jaar zwemles, Sem slechts een paar maanden. En elke dag zwemmen is natuurlijk perfect om te oefenen. Sem is Luuk al voorbij, maar Luuk doet ook aardig zijn best. De beenslagen beginnen steeds meer te komen en 'pizza doorsnijden', de armslag, wordt steeds mooier. Het zal wellicht een 10-jaren plan zijn, maar als hij zijn diploma A gaat halen, dan is het groot feest in Huize De Vries! En we zijn wezen eten bij Larry's. Daar hebben ze de lekkerste spareribs van Curaçao en omstreken ;-), is ons verteld. Kids aan de frietjes en wij heerlijk genieten van goed stuk vlees!<br />
<br />
De afgelopen dagen gaf ons ook even de tijd om eens rustig na te denken over de leerdoelen voor Luuk. We hebben al eerder genoemd: de <span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">werkhouding en concentratie van Luuk. Als Luuk zich langer zou kunnen concentreren, dan kunnen we hem natuurlijk veel meer leren. De spraak. Wij begrijpen Luuk steeds beter, maar we willen zo graag dat Luuk zijn verhaal aan iedereen kan doen en zij hem dan ook begrijpen. Hij heeft zo veel moois te vertellen! Standaard wordt ook de zelfdredzaamheid behandeld, denk aan aan-en uitkleden. Luuk is elke ochtend in gevecht met zijn eigen shirt. Opdrachten leren afmaken. En de zindelijkheid.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Maar er zijn ook kleinere dingen die ons nu echt opvallen. Gek eigenlijk, we zijn er aan gewend. Luuk is nu eenmaal anders en daar passen wij ons op aan. Ook Sem doet dat. Wat natuurlijk best impact heeft op zo'n klein mannetje. Maar als je het objectief bekijkt, dan zou de dagelijkse gang van zaken eigenlijk anders moeten gaan. Zo eet Luuk zelden mee aan tafel. Het is een tijdje goed gegaan. Maar nu krijgen we 'm weer niet achter de Ipad vandaan. We maken er niet eens meer een strijd van. </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">We willen dat Sem de gezelligheid van samen eten wel leert kennen en dan zou elke avond eindigen </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">in een drama. En als hij dan wel eens komt, wil hij ook niet zelf eten. Dus geven we Luuk dan eten. </span><span style="-webkit-composition-fill-color: rgba(175, 192, 227, 0.230469); -webkit-composition-frame-color: rgba(77, 128, 180, 0.230469); -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.292969);">Groente eet hij sowieso zelden.</span><br />
<span style="-webkit-composition-fill-color: rgba(175, 192, 227, 0.230469); -webkit-composition-frame-color: rgba(77, 128, 180, 0.230469); -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.292969);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ook merken we hier dat Luuk best dominant is. Luuk bepaalt veel in ons gezin, heel veel. We hebben vaak moeite om Luuk ergens mee naar toe mee te nemen. Als hij er eenmaal is dan gaat het prima, maar thuis gaat het lastig. Vooral als Luuk zijn mopperdagen heeft zoals nu. Gisteren wilden Sem en </span>ik heel graag naar het strand. Na wat overdreven enthousiasme van ons kregen we Luuk zover dat hij mee ging. Totdat we bij het zwembad, 10 meter van ons appartement, kwamen. Luuk wilde daar zwemmen en niet naar het strand. Wat we ook probeerden, hij ging niet mee. Dus toen hebben we die sputterende 22 kilo maar weer opgetild en ver van het zwembad met Luuk gepraat en hem uiteindelijk zo ver gekregen om mee te gaan naar het strand, waar hij het super naar zijn zin had. Vanmorgen lukte het helemaal niet. Luuk wilde niet ingesmeerd worden, geen zwembroek aan dus ook niet mee naar strand. Met als gevolg dat ik met Sem alleen ben gegaan. Luuk en Leon kwamen uren later. Thuis wil hij bijvoorbeeld ook niet naar binnen als hij aan het spelen is. En natuurlijk geven we alles aan, 'nog 5 minuten Luuk'. Kort vooruit kijken is onze tweede natuur geworden. We hebben geweldige buren en buurkindjes en 1 voor 1 proberen ze Luuk naar binnen te krijgen. Dat lukt vaak wel, al moeten ze Luuk dan wel tot in de slaapkamer brengen.<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">We kennen Luuk door en door. We weten vaak vantevoren waar knelpunten van Luuk liggen. Gaan we op visite dan heb ik binnen 1 minuut door wat, waar en hoe lastig kan zijn. Het enige waar Luuk ons en andere in doet verbazen, zijn de dingen die hij in positieve doet. Tuurlijk geloven we 100% in zijn kunnen, maar zelfs dan nog laat hij dingen zien, waarvan we dachten dat hij dat echt niet zou kunnen. En dat is mooi! En biedt natuurlijk perspectief!</span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">We hebben gelezen dat de therapeute van Luuk, Merel, ook fysiotherapeute is. En willen graag ook nog eens de grove motoriek onder de loep laten nemen. Lopen gaat niet vloeiend, en rennen al </span>helemaal niet. Wij zien dat natuurlijk wel, maar weten eigenlijk niet beter. Tot Sem ons er op wees, dat Luuk gek loopt. Wellicht heeft zij nog tips. Ik weet wel dat als je je buikspieren niet lang genoeg kan aanspannen, je ook niet goed kan rennen. Wellicht zijn er tips om die te trainen. Blijf dat wel apart vinden. Luuk is beresterk, wordt zo langzamerhand soms zelfs te sterk voor mij, maar kan alles maar kort aanspannen.<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Nog een leerdoel is dat Luuk makkelijker 'nee' moet accepteren. Hij vindt het echt lastig dat als hij iets in zijn hoofd heeft, het niet gaat gebeuren. Ook het accepteren dat Sem zijn eigen dingen heeft. Wachten bij de zwemles van Sem is moeilijk. Hij wil ook het water in. En als we hem dan eindelijk een half uur achter de Ipad hebben en Sem klaar is, krijgen we hem niet mee naar de kleedkamer. En dat moet echt, want er is geen zicht op de wachtruimte en Luuk moeten we altijd in de gaten houden.</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
Genoeg leerdoelen denk ik zo ;-). Als je alles zo achter elkaar zet, lijkt het alsof we aan Luuk een lastige hebben. Diegene die ons kennen en die Luuk zijn site volgen, weten dat Luuk een geweldig kind is. Die zich prima ontwikkelt, een plekje in de maatschappij heeft waar wij heel trots op zijn. Het is genieten met Luuk. Hij leert ons de mooie dingen van leven en zo veel meer.<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Sem gaat deelnemen aan het broertjes- en zusjesprogramma, de CDTCClub. Daar gaan hij te gekke dingen doen zoals Sea-aquarium-shows bezoeken, de dieren in de aquaria voeren, beachgames, </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">spannende speurtochten, de flamingo's en schildpadden aaien, en een kus krijgen van een zeeleeuw! En natuurlijk met ons en zonder Luuk de family-swim met de dolfijnen! We zijn benieuwd of hij het durft zonder ons, maar hij is al een grote stoere jongen. Hij heeft hier op </span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Curaçao immers zijn eerste wiebeltand! </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Morgenvroeg gaat het beginnen. Waar we al zo lang naar uitkijken. Dik een jaar geleden zijn we begonnen met de eerste acties, de Nijmeegse 4-daagse van buurman Dave en het maken en verkopen </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">van Potjes Geluk met buuf Kim. Vele acties volgden. Kan niet wachten tot het morgen is. Beetje spannend is het wel! En wat vindt Luuk ervan? </span>Wij hebben van Luuk geleerd dat elk klein stapje voor hem en voor ons een grote stap is in zijn ontwikkeling. En wij zien die stapjes elke dag. We hopen dat hij in Curacao een hele grote stap kan maken en hopen dat jullie dat ook allemaal kunnen gaan zien!<br />
<br />
<i>Ps de foto's zijn gemaakt met de IPhone, de foto's die we met de de spiegelreflex camera maken zijn wellicht mooier, maar kunnen we niet uploaden op de IPad.</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2ZZiywndXVhKsEdWXK1HUKm5Fj52wB5BQjtSWu17oxS4bYrPU2QbRLKOGF_RniVwc_ERGHrznjJ4IA3i8l9P1NWDKrdic3fj0sDV1ghjJKFgMf-Px62m5eg0cy0mTSUZE2pGvJzbZYDaS/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2ZZiywndXVhKsEdWXK1HUKm5Fj52wB5BQjtSWu17oxS4bYrPU2QbRLKOGF_RniVwc_ERGHrznjJ4IA3i8l9P1NWDKrdic3fj0sDV1ghjJKFgMf-Px62m5eg0cy0mTSUZE2pGvJzbZYDaS/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtohqVAhKx37JhQCj3duVB1Ai64JtQLdPoC2u6SG2ABHijqhdCaPUe4gpoQ4gE8RW49iDJjkwNxxVaUUGOC_O-wiA82JZZH1a1KCnAt3UvQ0McDi5JMCQ6WLzS6bzAS_Ujhd5Id7DLDfSA/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtohqVAhKx37JhQCj3duVB1Ai64JtQLdPoC2u6SG2ABHijqhdCaPUe4gpoQ4gE8RW49iDJjkwNxxVaUUGOC_O-wiA82JZZH1a1KCnAt3UvQ0McDi5JMCQ6WLzS6bzAS_Ujhd5Id7DLDfSA/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4PdjwTw29fE7JWzxGe28kWcconBZvOsyVA3SSy3siLYrtxgqbU0LBTFOgEf9hgFJqiRm-KQ22k1jFgqrn0IZP_DR8-CijiES23GtHhDsmHK1OT2Cw89yQtr87muviI679ZHvcQHnBCOBy/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4PdjwTw29fE7JWzxGe28kWcconBZvOsyVA3SSy3siLYrtxgqbU0LBTFOgEf9hgFJqiRm-KQ22k1jFgqrn0IZP_DR8-CijiES23GtHhDsmHK1OT2Cw89yQtr87muviI679ZHvcQHnBCOBy/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-44044223375485083632013-06-08T03:22:00.005+01:002013-06-08T03:30:37.552+01:00Willemstad en de Grote Knip<div style="text-align: left;">
Al vroeg waren Luuk en Sem weer wakker, om 6 uur om precies te zijn. Thuis is dat vaak 8 uur. Dit is wel erg vroeg, maar zo kunnen we wel optimaal genieten van de dag, zullen we maar zeggen. Zo waren we ook al vroeg in Willemstad. De vraag is altijd weer hoeveel we van een stad kunnen zien, want het staat zeker niet op het favorietenlijstje van Luuk om dit soort dingen te doen. Nu hebben we ook de buggy van Luuk thuis gelaten. We hebben er goed over nagedacht, maar vinden echt dat Luuk kleinere afstanden moet kunnen lopen zonder meteen op de grond te gaan zitten. Eigenlijk wel een beetje een gedoe en lastig, maar hier hebben we alle tijd en kunnen dus geduldig op Luuk wachten wanneer hij stil blijft staan met zijn handen op zijn rug en boosjes 'nee' zegt.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Als eerste kwamen we langs de drijvende markt in de wijk Punda. <span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Verschillende bootjes aan deze kade brengen de heerlijkste groente en fruit vanuit Venezuela naar Curaçao. Alles ligt keurig uitgestald per soort en het ligt bomvol. De vissersboten verkopen vis die ter plaatse wordt schoongemaakt. De Caribische gekleurde zeilen zorgen ervoor dat de producten beschermt worden tegen de brandende zon. Halverwege de markt had Luuk al geen zin meer. Na wat mokken en zeuren kregen we Luuk toch zover om de hoek om te gaan naar de Handelskade. Dit is het meest bekende en gefotografeerde plekje van Curaçao. Het zijn de prachtig gekleurde in Hollandse koloniale sfeer gebouwde geveltjes. Ze brengen je meteen in Caribische sferen. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjL-UTdRtrv9b24AsH-3yrQithAQrbiDNbvLMIIxCsvu63QVEUDt8IfoLpJDMF9XNrIQmsAEWg0YCCo8vdsmJzDadcpNMF0IjAXunn4f-jnM_z5w3yuuqnfIQ9arMp8t7fXqglWhUSg3XX/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjL-UTdRtrv9b24AsH-3yrQithAQrbiDNbvLMIIxCsvu63QVEUDt8IfoLpJDMF9XNrIQmsAEWg0YCCo8vdsmJzDadcpNMF0IjAXunn4f-jnM_z5w3yuuqnfIQ9arMp8t7fXqglWhUSg3XX/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Luuk wilde echt niet meer verder en dus hebben we een heerlijke smoothie besteld op het terras aan de Sint Annabaai. Hier hadden we uitzicht op de welbekende Pontjesbrug, officieel de Koningin Emmabrug. Het is de enige drijvende houten brug in de wereld en drijft op 16 pontons. Als er een vrachtschip, cruiseschip of klein bootje langs moet, dan start de motor en gaat de brug volledig naar de zijkant. Op het moment dat wij er zaten kwam er een immens vrachtschip voorbij. Prachtig om te zien, Sem keek zijn ogen uit! De vraag was even of het schip ook onder de Koningin Julianabrug kon. Deze brug is 55 meter hoog en vanuit heel Willemstad te zien. Luuk en Sem willen er het liefste de hele dag overheen rijden.</div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">We zijn nog even over de wiebelende Pontjesbrug gelopen en toen maar besloten weer naar de auto te gaan. Uiteindelijk Luuk toch nog een heel stuk moeten tillen. Met deze hitte en zijn 22 kilo is dat eigenlijk niet te doen. Blijft lastig en jammer ook dat we niet meer van Willemstad hebben kunnen zien. Maar terug gaan we zeker nog wel een keer!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiunAuWSFoz0w181AMCtR4Sgp9j8-1EK0BM6mUDNBAjBD3dOtfnM_xLRzVBHP2XHPnC4j70Zg2174Mrs4_mNDdI63asefmJuS9AtDMzuZjkfqwMu888As4eJDlOVgDbCvkzlz9g4Gi2xROD/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiunAuWSFoz0w181AMCtR4Sgp9j8-1EK0BM6mUDNBAjBD3dOtfnM_xLRzVBHP2XHPnC4j70Zg2174Mrs4_mNDdI63asefmJuS9AtDMzuZjkfqwMu888As4eJDlOVgDbCvkzlz9g4Gi2xROD/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Omdat het nog steeds vroeg was, zijn we gereden naar de Westpunt van Curaçao. Hoe anders als de weg naar Willemstad is deze weg. Het is veel groener en her en der kom je een slapend klein plaatsje tegen. Een deel van de weg ga je door het Christoffelpark. Daar schijn je hele grote leguanen tegen te komen. Gisteren bij het zwembad bij het appartement kwam er ook een leuk exemplaar om de hoek kijken. Over de rand van het zwembad om precies te zijn. Sta je toch even gek te kijken als je in het water bent. Maar goed, op naar de Grote Knip of Playa Abao genaamd. We hadden al gehoord dat het uitzicht op het strand prachtig is en je hier een van de mooiste delen van Curaçao ziet. Net als de stranden die je kent uit de films. Het was werkelijk prachtig. Ooit zijn we met z'n tweeën in Thailand geweest en daar zijn de stranden ook zo mooi. Nooit gedacht dat we met 2 kids hier ook nog eens een duik konden nemen!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhinh48qIuGndNRGYO7IZvF9OKEMLHNcWeKsdgZ5xqHwHsKZU8amdLoLs4akuv_QvsygUz0FuWDXdxveHcSfw_7JnDl9kUrUhUKWaXk3G1QBhc0nup0Oz2KSOMIf1eDyw8fjeY-j6dov9t2/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhinh48qIuGndNRGYO7IZvF9OKEMLHNcWeKsdgZ5xqHwHsKZU8amdLoLs4akuv_QvsygUz0FuWDXdxveHcSfw_7JnDl9kUrUhUKWaXk3G1QBhc0nup0Oz2KSOMIf1eDyw8fjeY-j6dov9t2/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Jammer dat op het strand en in het water heel veel glas lag en onze zwemschoenen nog in het appartement lagen. We hebben een hele lange duik genomen, maar daarna het water niet meer in durven te gaan. Zou toch erg vervelend zijn als Luuk juist nu glas in zijn voetje zou krijgen en daardoor niet meer kan zwemmen. Wel heerlijk geluncht, friet met een frikadel. Leon en de kids weer helemaal blij ;-)! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Hoewel Luuk de vakantie en het zwemmen erg leuk vindt, is hij nog niet helemaal in zijn element. Het lijkt erop dat hij echt even moet bijkomen van een jaar school, moet wennen aan de warmte en het tijdsverschil misschien. En daarbij zit hij ook helemaal onder de muggenbeten. Ikzelf ook en dat is natuurlijk ook niet echt fijn. Heel blij dat we een paar dagen voor de therapie al op Curacao zijn zodat Luuk even kan bijkomen en wennen.</div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-_v5F__fEioHmikSFrxMI8PcivQOW2BIHQeVZXS6LnqSchGzYRs2MHZh34ao6oC8TrfiUrXL0HnMp0w8-iYkUyg_Mbgtfm-MnOx6NnIwwS2VruyRqx0DUcJQuZmofnVDfmovFPXm78tXa/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-_v5F__fEioHmikSFrxMI8PcivQOW2BIHQeVZXS6LnqSchGzYRs2MHZh34ao6oC8TrfiUrXL0HnMp0w8-iYkUyg_Mbgtfm-MnOx6NnIwwS2VruyRqx0DUcJQuZmofnVDfmovFPXm78tXa/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1rvyJx5SjDQjN3ZQo_o6DfOIEOu8mFgUWeaDeNeyPPm7DpJQOhcGQ7Tu30HEmX3p7AzhcDlm7sH4aH43Z19fFmQeR5UabOLxsqO5Hmvce9Q-U1yPJOn5gIBK3EGwHPxvnEytAL0RztHWW/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1rvyJx5SjDQjN3ZQo_o6DfOIEOu8mFgUWeaDeNeyPPm7DpJQOhcGQ7Tu30HEmX3p7AzhcDlm7sH4aH43Z19fFmQeR5UabOLxsqO5Hmvce9Q-U1yPJOn5gIBK3EGwHPxvnEytAL0RztHWW/s320/image.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-75115083283732844892013-06-06T21:22:00.002+01:002013-06-08T03:40:21.832+01:00Curaçao, een paradijs!Wat een paradijs! Curaçao is prachtig!<br />
<br />
De reis is heel goed gegaan! Hoewel ik het best spannend vond om met 2 kids zo'n verre reis te maken, vonden Luuk en Sem het juist te gek. We zijn 's middags vertrokken en vanaf het moment dat we in de auto stapten en de opa's en oma's ons enthousiast uitzwaaiden, hebben ze genoten van alle nieuwe dingen wat een vliegreis met zich mee brengt. Slechts 1 moeilijk momentje voor Luuk en dat was toen zijn Cars-koffertje bij de douane door de scanner moest. Dikke tranen. Luuk dacht dat deze nooit meer terug kwam. Luuk heeft heel de vlucht van een dikke 10 uur geen oog dicht gedaan en zich uitgeleefd op de "IPad" op de stoel voor hem. Een uitkomst!<br />
<br />
Het zijn wel een beetje gekke dagen geweest, helemaal uit het ritme. Sem was de enige die een uurtje had geslapen in het vliegtuig. Toen we uit stapten, kwam de enorme hitte ons meteen al tegemoet. We hebben enorm lang moeten wachten bij de douane. Maar ook hier stonden Luuk en Sem keurig met hun eigen koffertje te wachten in de rij. Doordat we zo lang moesten wachten, lagen de koffers al op de band. Buiten stond al meteen ons transfer te wachten. Leon moest de kleine huurauto ophalen en dus vertrok ik met kids en koffers alleen in het busje naar ons appartement. Beetje spannend wel in een vreemd land. Het was pikkedonker en Luuk en Sem waren klaarwakker. Plaatselijke tijd was 22.30 uur. Voor ons gevoel nog 04.30 uur Nederlandse tijd. Het enige wat we duidelijk hebben kunnen zien, zijn de gekleurde huisjes van Willemstad. Het busje wist niet helemaal waar we moesten zijn op het park en had ons met koffers en al op een parkeerplaats afgezet. Gelukkig had ik contact met Luisa van het appartement. En stonden we op een verkeerde plaats te wachten. De vrouw van het busje had haast en wilde weg. Daar stond ik dan met 2 kids en 8 koffers in het donker op een plek die ik niet kende. Maar gelukkig was Luisa er binnen 5 minuten en heeft ze geholpen alle spullen naar binnen te brengen.<br />
<br />
We waren meteen overdonderd door het geweldig mooie appartement in Boca Gentil aan de Jan Thiel baai, van Bert en Marlies. Prachtig ingericht en een heerlijk grote veranda, of beter gezegd porch. In de verte hoorden we de zee al. Leon arriveerde een half uurtje later. Het gezin was weer compleet! Sem voelde zich meteen al thuis en heeft Leon rond geleid. Toen echt naar bed met z'n allen. Om 03.00 uur uur hoorden we al getippel in de gang, Luuk en Sem, klaarwakker! Luuk is bij Leon gaan liggen en ik bij Sem in bed. Maar hij kon echt niet meer slapen met als gevolg dat we samen om 05.00 uur op de veranda zijn gaan zitten tot het licht werd. En ineens zagen we de zee! En de prachtige subtropische bloemen en planten om ons heen. De gekleurde vogels zaten hun mooiste liedje te fluiten. Wat een mooi begin van de dag!<br />
<br />
Gisteren zijn we naar het strandje vlakbij het appartement geweest, bij het Papagayo Resort. Ze hebben daar kunstmatig een zeewater-zwembad gemaakt. Het water is ondiep en kinderen kunnen er heerlijk zelf spelen en zwemmen. Achter wat rotsen begint de zee. Prachtig is het er, azuurblauw water en wit zand. Enorm genoten!<br />
<br />
Vandaag waren we al uitgenodigd bij het Dolphin Therapy Centre. Het welkomstmapje lag klaar en we mochten even rustig rondkijken bij de dolfijnen en in het sea aquarium. Zo kon Luuk al goed wennen. We hebben ook de dolfijnenshow gezien en dat was geweldig! Vorige week nog een documentaire op tv gezien over het Sea Aquarium en de dolfijnen. De dolfijnen zijn in het echt nog veel groter. Wel even een kippenvelmomentje hoor, we zijn er nu echt! Eindelijk! Ook het Sea Aquarium is heel leuk, van haaien tot kleine visjes. Je kan ze allemaal van dichtbij zien. En zeesterren mag je zelfs vasthouden! Sem en Luuk vonden het geweldig om de dolfijnen te zien en<br />
hebben heel de middag 'dolfijntje' gespeeld in het zwembad.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWKLJNJICl_iZFUEUd1TJ68aVwrPkbKRI2acxmhVf2DJBcrMx9BLXfKsHpZb5qAUWM8jyK7jyzwUFjSjUGLrRhePyS4RI5j0CVvUckdQcm4xL2Wk4ixCNYNQ9AAlemNZjZfXwj7iLYZdCk/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWKLJNJICl_iZFUEUd1TJ68aVwrPkbKRI2acxmhVf2DJBcrMx9BLXfKsHpZb5qAUWM8jyK7jyzwUFjSjUGLrRhePyS4RI5j0CVvUckdQcm4xL2Wk4ixCNYNQ9AAlemNZjZfXwj7iLYZdCk/s400/image.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Maandag om half 11 mag Luuk beginnen. We kijken er enorm naar uit. Luuk vond de dolfijnen heel leuk en was het hardste aan het klappen tijdens de dolfijnenshow! Hij heeft er zeker ook zin in!<br />
Eerst gaan we nog een paar dagen genieten van het mooie eiland, de zon, zee en de vriendelijke<br />
mensen. We staan te popelen om het eiland verder te ontdekken, maar we moeten het even rustig aan doen. Luuk moet even nig even zijn ritme vinden, want die is hij even kwijt. Maar morgen misschien toch vast naar de Grote en Kleine Knip...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK4QNci19mW7Uz1mlhKk88Dl-vn0BfyzCqUqClIUT8aD-CmcGoaTkFepq20CQ1q9MOQWMrTO0NHxLVgA99kSyTl47OdOEL1_BygJJnPsNwOL-ahW2iYmG0tAGI3-kBxFJ2OLCHvsQjFCjw/s1600/image.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK4QNci19mW7Uz1mlhKk88Dl-vn0BfyzCqUqClIUT8aD-CmcGoaTkFepq20CQ1q9MOQWMrTO0NHxLVgA99kSyTl47OdOEL1_BygJJnPsNwOL-ahW2iYmG0tAGI3-kBxFJ2OLCHvsQjFCjw/s320/image.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-36248993051469563672013-05-26T22:48:00.001+01:002013-05-26T23:10:55.930+01:00Nog 1 weekje....Wordt nu wel erg spannend, over een dikke week vertrekken we! De koffers staan, weliswaar nog leeg ;-), klaar. Bijna alle papieren zijn binnen (alleen moeten ze op de tickets nog even de naam Ben veranderen in Sem.... grrrr!) Het laatste teamgesprek op school hebben we gehad en Luuk gaat defintief volgend schooljaar naar groep 3. En we moeten Luuk nog even oppeppen, want hij is namelijk flink verkouden. Kortom, nog 1 weekje werken, de allerallerlaatste dingetjes regelen en ons avontuur kan beginnen! <br />
<br />
We hebben in Curacao eerst een paar dagen om bij te komen en dan gaat de therapie beginnen. We zullen hier proberen te vertellen hoe dat nu echt in zijn werking gaat, wat onze ervaringen zijn, en natuurlijk ook de ervaringen van Luuk én Sem beschrijven. En bovenal welke resultaten geboekt worden!<br />
We hebben het al eerder gemeld op deze site, maar onze verwachtingen zijn niet heel hoog, we verwachten geen wonderen en denken echt niet dat Luuk al kletsend in mooie volzinnen het vliegtuig uitstapt. Aan de andere kant horen we natuurlijk veel mooie verhalen en zijn er prachtige resultaten! De laatste maanden hebben we het lijstje wel, buiten de spraak, werkhouding, zindelijkheid en concentratie etc. etc. aan kunnen vullen met nog wat dingen. Zoals bijvoorbeeld begrijpen dat sommige dingen echt voor Sem alleen zijn en dat Luuk dan even moet wachten (zwemles van Sem...). Het is een heel karwei om alleen met 2 kids naar zwemles te gaan. Luuk wordt enorm boos omdat hij ook wil zwemmen. Moeilijk te begrijpen én te accepteren voor hem dat hij een half uurtje moet wachten en dan heeft de Ipad ook nog geen wifi in het zwembad... Een ander probleem is bijvoorbeeld dat Luuk vaak niet luistert als hij wij iets van hem willen, als hij dat juist niet wil. Wanneer hij in een klimrek bovenaan zit en we moeten echt naar huis. Dan komt hij niet naar beneden. Met als gevolg dat je eerst een paar minuten wacht en met wat grapjes hem probeert over te halen. Maar als dat echt niet lukt, dan moet oma toch naar boven klimmen om hem naar beneden te halen. Niet geheel gevaarloos overigens ;-). En dit gebeurt nog steeds te vaak. En zo zijn er nog meer struikelblokken.<br />
<br />
Het zijn misschien slechts kleine dingen, maar je kunt je voorstellen dat buiten de zorg en extra aandacht die Luuk al nodig heeft, het toch een grote invloed heeft op een gezin en de mensen om ons heen. Het is soms frustrerend en lastig. Als je alle tijd van de wereld hebt, lukt het misschien wel, maar dat heeft een juf met 30 andere kinderen in de klas natuurlijk niet. En wij ook niet. Luuk heeft veel afspraken en daar moeten we op tijd zijn in goed humeur graag ;-). Dus als ze al in Curacao een paar van deze gedragsprobleempjes kunnen aanpakken, dan zou ons leventje al weer een stukje eenvoudiger worden. We gaan ervoor!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_4xrxFDfv4DKsQS3zQ_ogTrmr20FUSRwn16pWVPfNPKNPVLB8yLZ0MrTr4shS8h7KC9AXOsgsrpSXJDdzwYYE1Hbx8aeW6xKZQJo38nJRdOimRh6XAMn3tR44crbqeej-2yeEn7pjiT5w/s1600/foto+(9).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_4xrxFDfv4DKsQS3zQ_ogTrmr20FUSRwn16pWVPfNPKNPVLB8yLZ0MrTr4shS8h7KC9AXOsgsrpSXJDdzwYYE1Hbx8aeW6xKZQJo38nJRdOimRh6XAMn3tR44crbqeej-2yeEn7pjiT5w/s320/foto+(9).jpg" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-51870418110219416472013-04-25T22:30:00.005+01:002013-05-26T21:42:01.450+01:00Het aftellen is begonnen!Wauw, wat komt het nu al dichtbij! We hebben de tweede helft van 2012 in een rollercoaster gezeten om het sponsorgeld voor Luuk bij elkaar te krijgen. Daarna hebben we even tijd genomen voor ons gezinnetje, even bijkomen. Daarbij vliegt de tijd, we werken allebei, het gezinsleven, de verplichtingen voor Luuk en zijn ook al 4 jarige broertje vergen natuurlijk wat tijd. En daarbij ben ik sinds een paar jaar bestuurslid van de stichting De Upside van Down. Op vrijwillige basis, maar dat maakt mijn parttime baantje een fulltime job. Maar wat is het leuk om te doen! De projecten worden steeds groter en landelijk worden we steeds bekender. En dat alles voor de positievere beeldvorming van down. Een goede beeldvorming staat aan de
basis van acceptatie en integratie van mensen met Downsyndroom in onze
maatschappij. En voor ons staat vast dat de maatschappij waardevoller wordt,
als zij er hun bijdrage aan mogen leveren. Het kost even tijd om dat te
zien..... Maar wie het ziet, is verkocht!
Onze doelstelling is daarom dit aan zoveel
mogelijk mensen te laten zien! Voor meer info <a href="http://www.deupsidevandown.nl/">www.deupsidevandown.nl</a> (nieuwe site is bijna klaar!)<br />
<br />
Maar nu is het dan echt bijna zover! De bevestigingen zijn al even binnen, de vluchten en de huurauto (om heen en weer naar het Dolphin Therapy Centre te rijden) zijn ook geregeld. Nu nog even wat praktische dingen regelen. En dan gaan we echt!<br />
<br />
We hebben van het Dolphin Therapy Centre als voorbereiding een boekje gekregen met stapsgewijs de foto's van een ochtend dolfijntherapie.Ook foto's van een swimsuit etc Erg fijn! En Luuk vindt het heel leuk, lijkt helemaal te begrijpen dat we een mooie trip in het vooruitzicht hebben. Sem zijn we aan het voorbereiden voor het broertjesprogramma. Voor hem best spannend, maar we weten zeker dat hij een leuke tijd heeft met snorkelen, het zee-aquarium en al het moois van Curacao!<br />
<br />
Goed nieuws, want Luuk gaat volgend naar groep 3 van het reguliere onderwijs! Wij denken dat hij er erg aan toe is. Want 3 jaar kleuteren heeft hij nu wel gehad. We zijn ervan overtuigd dat hij juist nieuwe dingen wil leren. Zeker de moeite waard om te proberen en lukt het niet dan gaat hij fijn naar het speciaal onderwijs. Geen enkel probleem mee. Hij heeft hele grote sprongen gemaakt de afgelopen 3 jaar. Hij blijft zijn eigen karakter houden en geeft duidelijk zijn eigen tempo. Maar wij zien vooruitgang. Wat we Luuk nu al mee hebben kunnen geven is een plekje in de maatschappij, hij kent nu alle kinderen uit de buurt en zij kennen Luuk. De actie voor "Luuk naar de dolfijnen" heeft daar een heel groot steentje aan bijgedragen! "Luuk is stoer, want hij gaat zwemmen met dolfijnen!""<br />
<br />
Veel mensen vragen wat we verwachten van de therapie... We verwachten zeker niet dat Luuk met volzinnen het vliegtuig in Nederland gaat stappen. Maar we hebben veel positieve verhalen en verbeteringen gehoord over kinderen die al geweest zijn en vaak zelfs voor een tweede keer zijn gegaan, dat we werkpunten hebben opgesteld. Zoals de werkhouding van Luuk. Als Luuk zich langer zou kunnen concentreren, dan kunnen we hem natuurlijk veel meer leren! Concentratie speelt daarbij een rol. De spraak is natuurlijk onze allergrootste wens. Wij begrijpen Luuk steeds beter, maar we willen zo graag dat Luuk zijn verhaal aan iedereen kan doen en zij hem dan ook begrijpen. Hij heeft zo veel moois te vertellen! Standaard wordt ook de zelfdredzaamheid behandeld, denk aan aan-en uitkleden en zindelijkheid. Voor een ieder iets heel gewoons, maar Luuk is elke ochtend in gevecht met zijn eigen shirt ;-). Wij hebben van Luuk geleerd dat elk klein stapje voor hem en voor ons een grote stap is in zijn ontwikkeling. En wij zien die stapjes elke dag. We hopen dat hij in Curacao een hele grote stap kan maken en hopen dat jullie dat ook allemaal kunnen gaan zien!<br />
<br />
Natuurlijk gaan we een dagboek bijhouden en maken veel foto's, zodat jullie fijn mee kunnen genieten! En als we terug komen, vieren we een klein feestje, want onze droom is in vervulling gegaan!!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb3pLiEjI6wtCZkuARiEJmcoWB7K1SWKH8qVjAsAYAzIAqWe45ZiZo_qlAoRUhI2XURxOds1AFyhyqDJVIaJOicwFRFY079jNC3dIZbbXaUCyI69BhEPgVaqFUfIIeIO3IAmJ0SUdnA-LN/s1600/Dolfijn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="215" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb3pLiEjI6wtCZkuARiEJmcoWB7K1SWKH8qVjAsAYAzIAqWe45ZiZo_qlAoRUhI2XURxOds1AFyhyqDJVIaJOicwFRFY079jNC3dIZbbXaUCyI69BhEPgVaqFUfIIeIO3IAmJ0SUdnA-LN/s320/Dolfijn.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjis_QW1D8d8_K3nFjGqctYQ2Rx6rw1OEpUStN2zQ3rvcIU9DetdbGAaf8AM1m0SU0tyEoMhNQOeq8hbys2xVpDkMNIbYS08ZtJ_NO8N3MFOI07mjdOk5vK5ba0ALnRNUWk0eiCP5OP-27k/s1600/IMG_2605.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjis_QW1D8d8_K3nFjGqctYQ2Rx6rw1OEpUStN2zQ3rvcIU9DetdbGAaf8AM1m0SU0tyEoMhNQOeq8hbys2xVpDkMNIbYS08ZtJ_NO8N3MFOI07mjdOk5vK5ba0ALnRNUWk0eiCP5OP-27k/s320/IMG_2605.JPG" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-75345171049827727122012-12-28T22:56:00.004+00:002012-12-28T22:56:53.853+00:00Luuk geniet, wij genieten!Dagboek van Luuk bijgewerkt op: <br />
<br />
<a href="http://luukdevries.kleutersite.nl/account.php?module=dagboek&pagina=1">http://luukdevries.kleutersite.nl/account.php?module=dagboek&pagina=1</a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3317345274993326092.post-69993512909864962582012-12-20T19:24:00.003+00:002012-12-20T20:01:05.487+00:00Update en inzamelingsactie van de Hondshaaien!<span class="userContent">Afgelopen maandag zijn we geweldig verrast door de Hondshaaien (BSO waar Luuk en Sem elke vrijdagmiddag naar toe gaan) in de theaterzaal door de inzamelingsactie van alle kinderen, ouders en medewerkers. Luuk is vanaf 3 maanden oud naar kinderdagverblijf 't Goudvisje gegaan. Natuurlijk was het even spannend of Luuk daar ook nog welkom was toen was gebleken dat hij een kindje is met downsyndroom. Maar hij was meer dan welkom. En was is het daar goed gegaan. Hij vond het heerlijk om bij alle kinderen te zijn en de aandacht te krijgen die elk kind behoort te krijgen. Toen Luuk 4 jaar oud was hebben we de stap gewaagd naar het reguliere basisonderwijs. Daar was slechts 1 gesprek voor nodig. Ze wilden het zeker proberen met Luuk en hij werd met open armen ontvangen. Aangezien wij beide ook graag wilden blijven werken en opa en oma al regelmatig oppassen hebben we gevraagd of Luuk 1 middagje naar de BSO mocht komen. Gewoon om fijn met andere kinderen te spelen en hem nu al een plekje in de maatschappij te geven. Daar kenden ze Luuk al van het kinderdagverblijf. En Kathy wilde zeker die uitdaging aan gaan. En het gaat al dik 2 jaar geweldig. Luuk en Kathy hebben een dikke klik en Luuk vindt het geweldig daar, en helemaal gezellig nu Sem er ook sinds een paar maanden zit. </span><br />
<span class="userContent">Afgelopen maandag werden we dus verwacht met ons gezinnetje in de theaterzaal. Daar waren wel 40 kinderen en medewerkers van de Hondshaaien. Een aantal kids deden een mooi woordje en vertelden dat ze erg hun best hadden gedaan met het bakken van lekkers en het maken van mooie dingen. Ook vertelden ze dat ze Luuk zo lief vinden en hopen dat hij hiermee beter gaat praten en nog meer met hem kunnen spelen. Alle kids overhandigden een cheque van maar liefst € 163,75!! En en een zelf gemaakte bewaardoos met mooie herinneringen en knutselwerkjes en een geweldig mooie knuffeldolfijn! Zo ontroerd door wat ze allemaal voor Luuk hebben gedaan! WAUW!!!</span> En voor ons blijkt hieruit ook dat Luuk volledig geaccepteerd wordt in het reguliere gebeuren. Dat doet ons erg goed en we gunnen het Luuk ook zo! Hij heeft zijn vriendjes en hobbelt met de rest mee en leert vooral heel veel! Thanks alle medewerkers en in het bijzonder Kathy, kids en ouders van de Hondshaaien. Wij waren echt even ondersteboven van deze actie van vooral de kids en jullie lieve woorden!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvTJyWTQRYIYUU6fX8fEEw69hJdyXuMzaOBVkVKaG0_O-ODj-tLXovKRABlPwy9Yd9f-L2bplxcgkXzyYgu5CfUhe0bodw-RG-Y5Sl8E6iBX2jMBB1p9bHyC4zoPpxQp8bwH36l5ExE2ZS/s1600/IMG_2627.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvTJyWTQRYIYUU6fX8fEEw69hJdyXuMzaOBVkVKaG0_O-ODj-tLXovKRABlPwy9Yd9f-L2bplxcgkXzyYgu5CfUhe0bodw-RG-Y5Sl8E6iBX2jMBB1p9bHyC4zoPpxQp8bwH36l5ExE2ZS/s400/IMG_2627.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuVsy-a7VODL2TbLQnocuywXamr1PQ8Od8LrxoxnxIh3lC0KeqkrgVpo0s1BdQ7-73FpS6sk0df1p0ug3lEOr0vpwFZ8xCmCZQdc0Zt-voj-Qtm2k8sQik0luiO5KGWAI21QUGOW8HCCkM/s1600/foto+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuVsy-a7VODL2TbLQnocuywXamr1PQ8Od8LrxoxnxIh3lC0KeqkrgVpo0s1BdQ7-73FpS6sk0df1p0ug3lEOr0vpwFZ8xCmCZQdc0Zt-voj-Qtm2k8sQik0luiO5KGWAI21QUGOW8HCCkM/s400/foto+.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
En dan nu de update. We hebben enige tijd geleden al de therapie defnitief vastgelegd. In juni 2013 gaan we voor 3 weekjes naar Curacao! Het appartement was ook al even geregeld en hebben we gesponsord gekregen van de schoonouders van een collega. Kan het nog mooier?! En deze week is gebleken dat Air Berlin ook volgend jaar weer naar Curacao vliegt. Die prijzen liggen een stuk lager, dus dat is ook fijn nieuws. De flessenactie bij Plus Supermarkt in Empel loopt nog tot einde van dit jaar en dat levert stiekem nog best een mooie bijdrage op!<br />
<br />
Met Luuk gaat het ook goed. Hij gaat graag naar school en heeft behoorlijk wat vriendjes waar hij de nodige aandacht van krijgt. En luuk is dol op aandacht! Heel af en toe komt een klasgenootje hier spelen en laatst is hij voor het eerst bij klasgenootje Lola wezen spelen. Ze hebben het zo naar hun zin gehad. Toen hij thuis kwam kreeg ik een dikke knuffel en zei hij "daaweeelll". Heerlijk als je kind gelukkig is! Zijn spraak en vooral articulatie wordt steeds mooier. Hij blijft een laatbloeier met praten, maar er zit zeker vooruitgang in. Hij wil in ieder geval een hoop vertellen en dat is fijn! Voor het eerst deze winter gaat zijn gezondheid best redelijk. Hij is wel wat verkouden en hees, maar echt dramatische verkoudheden met de nodige luchtweginfecties en oorontstekingen zijn nog niet aan de orde. Maar we zijn pas op helft van de winter... Zijn zelfstandigheid gaat met sprongen vooruit en hij redt zichzelf met de meeste dingen al heel goed. En wat voor ons belangrijk is, we begrijpen elkaar! Het is eigenlijk gewoon gigantisch genieten van de 6-jarige Luuk en we blijven mee gaan op zijn ontdekkingsreis en leren elke dag door hem genieten van de mooie dingen in het leven!Unknownnoreply@blogger.com0